Podejmowanie działań z urzędu przez sąd rejestrowy
Kognicja sądu rejestrowego (art. 23 u.k.r.s.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Należy zgodzić się z orzecznictwem, które działanie sądu z urzędu zalicza do wyjątków, sprowadzając je do przypadków określonych przepisami prawa, mających charakter szczególny (art. 24 ust. 4 u.K.Rej.S.; por. uchwała SN z dnia 4 czerwca 2009 r., III CZP 30/09).
Sąd rejestrowy powinien czuwać, aby w rejestrze umieszczane były tylko dane prawdziwe (postanowienie SN z dnia 17 września 2008 r., III CSK 56/08, uchwała SN z dnia 15 marca 1991 r., III CZP 13/91, postanowienie SN z dnia 26 marca 1998 r., I CKN 227/97 oraz uchwała SN z dnia 12 stycznia 2001 r., III CZP 44/00). Wynika to z funkcji i zadań Rejestru, związanego instytucjonalnie z księgami publicznymi, mającymi pełnić powszechną rolę informacyjną w ważnych dziedzinach porządkowanych prawnie, zwłaszcza w odniesieniu do rejestrowania obrotu prawnego. Cechuje je prawdziwość danych, rzetelność, aktualność, kompletność, możliwość identyfikacji uczestników obrotu, ustalenia kolejności i czasu dokonywanych przez nich czynności, ich treści, zmian itd. Tworzy to przesłanki zapewnienia przejrzystości i bezpieczeństwa obrotu, co ma fundamentalne znaczenie w warunkach gospodarki rynkowej, opartej na regułach uczciwej konkurencji równych prawnie podmiotów.
Uchwała SN z dnia 20 stycznia 2010 r., III CZP 122/09
Standard: 51756 (pełna treść orzeczenia)
Wpisanie przez sąd danych z urzędu może nastąpić tylko przy kumulatywnym spełnieniu czterech przesłanek: istnieje szczególnie uzasadniony przypadek, sąd dysponuje dokumentami stanowiącymi podstawę wpisu, dane wynikające z tych dokumentów są zgodne z rzeczywistym stanem rzeczy oraz są istotne.
Uchwała SN z dnia 4 czerwca 2009 r., III CZP 30/09
Standard: 51761 (pełna treść orzeczenia)