Zarzut nieważności uchwały po upływie terminu przewidzianego w art. 252 § 3 k.s.h. (art. 252 § 4 i art. 425 § 4 k.s.h.)
Terminy wniesienia powództwa o uchylenie uchwały oraz o stwierdzenie jej nieważności (art. 251 i 252 § 3 i 4 k.s.h.) Powództwo o stwierdzenie nieważności uchwały walnego zgromadzenia (art. 425 k.s.h.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Zarzut, o którym mowa w art. 252 § 3 k.s.h., może mieć jedynie walor obronny, a więc stanowić środek obrony przed żądaniem (wytoczonym powództwem; por. wyrok SN z dnia 14 lutego 2019 r., IV CSK 100/18). Za taką interpretacją przemawiają te same względy, które leżą u podstaw rozwiązania, zgodnie z którym stwierdzenie nieważności uchwały sprzecznej z ustawą jest ograniczone terminami określonymi w art. 252 § 3 k.s.h., a więc przede wszystkim wzgląd na bezpieczeństwo obrotu, któremu zarzut o charakterze obronnym zagraża w mniejszym stopniu, także dlatego, że wywiera skutek tylko między stronami (por. wyroki SN z dnia 26 kwietnia 2017 r., I CSK 639/16 i z dnia 14 lutego 2019 r., IV CSK 100/18). Ponadto walor i sens takiego zarzutu ujawnia się szczególnie w sytuacjach, w których powód (spółka) wywodzi swe żądanie z nieważnej uchwały i czyni to dopiero po upływie terminów wskazanych w art. 252 § 3 k.s.h., kiedy stwierdzenie jej nieważności jest już wyłączone.
Wyrok SN z dnia 9 lipca 2020 r., V CSK 495/18
Standard: 65813 (pełna treść orzeczenia)
Zarzut, o którym mowa w art. 252 § 4 k.s.h może być podniesiony jako podstawa odmowy spełnienia świadczenia, do którego zobowiązuje ta uchwała, i wywołuje skutek prawny tylko wobec osoby podnoszącej zarzut; w pozostałym zakresie uchwała pozostaje w mocy i jest skuteczna (por. wyrok SN z dnia 26 kwietnia 2017 r., I CSK 639/16).
Wyrok SN z dnia 14 lutego 2019 r., IV CSK 100/18
Standard: 65819 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 16033