Rozwiązanie i likwidacja spółki komandytowej
Odpowiedne stosowanie przepisów o spółce jawnej (art. 103 k.s.h.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Na postanowienie sądu rejestrowego w przedmiocie wynagrodzenia likwidatora spółki komandytowej, ustanowionego przez sąd, przysługuje zażalenie do sądu drugiej instancji.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuję się dopuszczalność stosowania mechanizmu analogiae legis w kwestiach procesowych, dotyczących dopuszczalności wniesienia środka odwoławczego (zob. m.in. uchwały: z 20 maja 2011 r., III CZP 14/11; z 6 grudnia 1988 r., III CZP 95/88; z 22 stycznia 1998 r., III CZP 69/97).
Stojąc na gruncie tego zapatrywania, odpowiedzi na pytanie o sąd właściwy do rozpoznania zażalenia na postanowienie w przedmiocie wynagrodzenia likwidatora spółki osobowej, wobec braku przepisów regulujących tę kwestię, należy poszukiwać - w drodze analogii - w przepisach Prawa upadłościowego. Skoro według art. 222 ust. 1a tej regulacji właściwym do rozpoznania zażalenia na postanowienie określające wynagrodzenie syndyka jest sad drugiej instancji, to rozwiązanie to należy zastosować do postanowienia dotyczącego wynagrodzenia likwidatora.
Uchwała SN z dnia 13 kwietnia 2023 r., III CZP 146/22
Standard: 69205 (pełna treść orzeczenia)
Przepis art. 58 K.s.h. (który ma odpowiednie zastosowanie do spółek komandytowych na podstawie art.103 § 1 K.s.h.), jakkolwiek zawiera sformułowanie "rozwiązanie spółki", to określa wyłącznie przyczyny powodujące wszczęcie postępowania likwidacyjnego spółki komandytowej. Jedną z przesłanek jest wskazana w pkt 4 art. 58 K.s.h. – upadłość wspólnika. Należy podnieść, że wystąpienie przesłanki określonej w art. 58 pkt 4 K.s.h. nie skutkuje wygaśnięciem udziału wspólnika będącego w upadłości, ale co do zasady, stanowi podstawę prowadzenia likwidacji spółki komandytowej, z wyjątkiem przypadku określonego w art. 64 K.s.h. Przepis ten daje możliwość zgodnego ustalenia przez pozostałych wspólników dalszego prowadzenia spółki. Podjęta uchwała, która stanowi ochronę przed żądaniem przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego w stosunku do spółki komandytowej, jest intencją kontynuowania działalności w formie spółki komandytowej.
Skutkiem ogłoszenia upadłości jest utrata zarządu nad majątkiem, natomiast upadły nie traci ani zdolności prawnej, ani zdolności do czynności prawnych. Ustawodawca nie wskazuje też, by upadły tracił status wspólnika spółki komandytowej z dniem ogłoszenia upadłości lub podjęcia uchwały o kontynuacji.
W piśmiennictwie przyjmuje się, że jakkolwiek w przepisach nie jest wyraźnie wskazany moment właściwy dla wygaśnięcia członkostwa w wspólnika w spółce w przypadku ogłoszenia upadłości wspólnika, choć na podstawie art. 70 § 2 K.s.h. (na miejsce wspólnika upadłego wchodzi syndyk) można przyjąć, że członkostwo trwa do momentu zakończenia rozliczeń na linii spółka - masa upadłości.
Wyrok WSA w Kielcach z dnia 11 stycznia 2018 r., I SA/Ke 644/17
Standard: 50123 (pełna treść orzeczenia)