Niedopuszczalność nadawania klauzuli wykonalności przez Sąd Najwyższy

Jak wynika z art. 781 § 1 k.p.c. Sąd Najwyższy nie jest sądem, który nadaje klauzulę wykonalności – nawet swoim własnym orzeczeniom (por. postanowienie SN z 16 listopada 1994 r., I PO 12/94). Sąd Najwyższy nie orzeka nigdy w postępowaniu o nadanie klauzuli wykonalności (art. 781 § 1 k.p.c.), zachowało więc aktualność postanowienie z 9 listopada 1994 r., III CZP 143/94, zgodnie z którym sądem właściwym do rozpoznania wniosku o nadanie klauzuli wykonalności wyrokowi Sądu Najwyższego jest sąd pierwszej instancji. Dotyczy to również postanowienia Sądu Najwyższego o odmowie przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

Sądem właściwym do nadania klauzuli wykonalności orzeczeniom sądu pierwszej i sądu drugiej instancji jest sąd pierwszej instancji, chyba że akta sprawy znajdują się w sądzie drugiej instancji, wtedy orzeka o tym sąd drugiej instancji. Sądem właściwym do nadania klauzuli wykonalności orzeczeniu Sądu Najwyższego jest również sąd pierwszej instancji.

Postanowienie SN z dnia 11 stycznia 2021 r., I UK 388/19

Standard: 49333 (pełna treść orzeczenia)