Orzeczenie zakazu pełnienia funkcji

Art. 39 pkt 2 k.k. oraz art. 41 § 1 k.k. nie wymieniają środka karnego w postaci zakazu pełnienia funkcji. Zgodnie ze Słownikiem PWN słowo „funkcja” posiada wiele znaczeń. Pomimo, że znaczenie słowa „funkcja” niekiedy zbieżne jest do kodeksowego pojęcia stanowiska lub zawodu, to jednak nie może ono być utożsamiane z tymi określeniami wymienionymi na gruncie art. 41 § 1 k.k. i używane zamiennie.

Wbrew stanowisku obrońcy, obraza art. 41 § 1 k.k., wobec orzeczenia środka karnego w postaci zakazu pełnienia funkcji w spółkach prawa handlowego, nie stanowiła bezwzględnej przyczyny określonej w art. 439 § 1 pkt 5 k.p.k., na którą powołał się skarżący, bowiem w sprawie niniejszej nie został orzeczony środek karny nieprzewidziany w ogóle w systemie polskiego prawa karnego, tj. niewymieniony w katalogu środków karnych.

Orzeczony w przedmiotowej sprawie, w takim kształcie, środek karny uzasadniał podniesienie zarzutu rażącego naruszenia prawa materialnego (art. 438 pkt 1 k.p.k.), w wypadku wykazania możliwości istotnego wpływu tego naruszenia prawa na treść orzeczenia (art. 523 § 1 k.p.k.).

Wyrok SN z dnia 14 stycznia 2009 r., V KK 245/08

Standard: 47223 (pełna treść orzeczenia)

Art. 41 § 1 k.k. nie przewiduje „zakazu sprawowania funkcji publicznych” ale zakaz zajmowania określonego stanowiska albo wykonywania określonego zawodu. Nie mógł więc Sąd odwoławczy utrzymać w mocy zaskarżonego wyroku w przedmiocie orzeczenia przez Sąd pierwszej instancji środka karnego nieznanego ustawie, co niewątpliwie stanowi rażące naruszenie prawa materialnego mające istotny wpływ na treść zaskarżonego w tym zakresie orzeczenia, co musiało skutkować uchyleniem w tej części zaskarżonego kasacją wyroku Sądu odwoławczego i przekazaniem sprawy w tym zakresie temu Sądowi do ponownego rozpoznania.

Wyrok SN z dnia 4 czerwca 2007 r., V KK 315/06

Standard: 76291 (pełna treść orzeczenia)