Dotychczasowe dowody wykazały przeciwieństwo tego, co wnioskodawca zamierza udowodnić (art. 170 § 2 k.p.k.)

W razie przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego zagadnienie zasięgania opinii instytutu albo wezwania innych biegłych jest bez reszty unormowane w art. 182 k.p.k. [art. 201 k.k.], o tym, że w tym zakresie art. 155 § 3 k.p.k. [art. 170 § 2 k.p.k.] w ogóle nie wchodzi w rachubę, przekonuje uzmysłowienie sobie konsekwencji odmiennego zapatrywania. Rzecz mianowicie w tym, że gdyby w tym względzie należało stosować art. 155 § 3 k.p.k. [art. 170 § 2 k.p.k.], to strona niezadowolona z opinii biegłego mogłaby raz po raz żądać powołania kolejnych biegłych - aż któryś z biegłych złożyłby opinię "wykazującą to", co strona "zamierza udowodnić".

Wyrok SN z dnia 13 czerwca 1996 r., IV KKN 38/96

Standard: 43031 (pełna treść orzeczenia)

Wyrażona w przepisie art. 155 § 3 k.p.k. [art. 170 § 2 k.p.k. ] zasada o niedopuszczalności oddalenia wniosku dowodowego ma również zastosowanie przy rozpoznawaniu wniosku o wznowienie prawomocnie zakończonego postępowania sądowego.

Niestosowanie tego przepisu w omawianym postępowaniu byłoby z jednej strony wyrazem apriorycznego założenia, że ustalone w prawomocnym orzeczeniu okoliczności faktyczne nie mogą ulec zmianie, a z drugiej strony uniemożliwiałoby z reguły udzielenie prawidłowej odpowiedzi na pytanie, czy po wydaniu prawomocnego orzeczenia ujawniły się nowe ( nie znane przedtem sądowi) fakty stwarzające prawdopodobieństwo, że skazany jest niewinny lub że należało skazać go za przestępstwo zagrożone łagodniejszą sankcją karną.

Postanowienie SN z dnia 26 kwietnia 1976 r., Wp 2/76

Standard: 40431 (pełna treść orzeczenia)