Postanowienie z dnia 1976-04-26 sygn. Wp 2/76

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt Wp 2/76

Postanowienie z dnia 26 kwietnia 1976 r.

Wyrażona w przepisie art. 155 § 3 k.p.k. zasada o niedopuszczalności oddalenia wniosku dowodowego ma również zastosowanie przy rozpoznawaniu wniosku o wznowienie prawomocnie zakończonego postępowania sądowego.

 Przewodniczący: sędzia płk A. Porzecki. Sędziowie: płk C. Bakalarski, płk W. Sieracki (sprawozdawca).

Prokurator Naczelnej Prokuratury Wojskowej: ppłk J. Pezowicz.

 Sąd Najwyższy w sprawie Mariusza S., skazanego prawomocnie za przestępstwo określone w art. 159 k.k. w związku z art. 59 § 1 k.k. na karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności wraz z nawiązką w kwocie 5.000 zł na rzecz pokrzywdzonego Piotra S., po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 1976 r. wniosku obrońcy o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojskowego Sądu Garnizonowego w N. z dnia 9 września 1974 r. w związku z wyrokiem Sądu Najwyższego w Izbie Wojskowej z dnia 25 października 1974 r. i po wysłuchaniu Prokuratora Naczelnej Prokuratury Wojskowej, wnoszącego o nieuwzględnienie wniosku obrońcy,

w związku z wnioskiem obrońcy przesłał akta Wojskowemu Sądowi Garnizonowemu w N. w celu przesłuchania w charakterze świadków Franciszki S., Haliny G., Grzegorza S. i Mieczysława R. co do okoliczności przedstawionych w treści powołanego wniosku obrońcy.

 Uzasadnienie

(...) W złożonym wniosku o wznowienie prawomocnie zakończonego postępowania sądowego obrońca skazanego wywodzi, że po wydaniu prawomocnego orzeczenia w tej sprawie: "(...) wyszły na jaw istotne (...) okoliczności, które nie były znane (...) sądom obu instancji (...), a które wskazują na to, iż skazanemu przypisano przestępstwo surowsze niż to, które popełnił." Okoliczności te - zdaniem obrońcy - mają stwierdzić wymienione w treści wniosku osoby, które należy - na podstawie art. 89 k.p.k. - przesłuchać w charakterze świadków.

 Po wysłuchaniu obrońcy, popierającego złożony wniosek o wznowienie postępowania sądowego, i po wysłuchaniu prokuratora Naczelnej Prokuratury Wojskowej, wnoszącego o nieuwzględnienie wniosku obrońcy, a także nieprzeprowadzanie w trybie art. 89 k.p.k. dowodów z przesłuchania w charakterze świadków tych osób, które zostały wymienione w treści wniosku obrońcy, Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Przede wszystkim należy ustosunkować się do stanowiska zajętego w tej sprawie przez Prokuratora Naczelnej Prokuratury Wojskowej. Stanowisko to sprowadza się do twierdzenia, że nie istnieje potrzeba przesłuchania (w trybie art. 89 k.p.k.) w charakterze świadków tych osób, które wymienione zostały w treści wniosku obrońcy, gdyż ich zeznania nie mogą doprowadzić do zmiany ustaleń faktycznych, poczynionych zgodnie z wynikami przewodu sądowego w prawomocnym orzeczeniu, które zakończyło postępowanie sądowe w sprawie skazanego. Przedstawione stanowisko nie jest słuszne. Należy bowiem wyrazić pogląd, że zasada sformułowana w przepisie art. 155 § 3 k.p.k. nie może być wyłączona w postępowaniu toczącym się w wyniku złożenia wniosku o wznowienie (z powodów określonych w art. 474 § 1 pkt 2 lit. "a" k.p.k.) prawomocnie zakończonego postępowania sądowego. Powołany przepis bowiem stanowi, że nie można oddalić wniosku dowodowego z tego powodu, iż dotychczas zebrane dowody wykazały stan rzeczy przeciwny temu, do ustalenia którego zmierza przeprowadzenie zawnioskowanego dowodu. Niestosowanie tego przepisu w omawianym postępowaniu byłoby z jednej strony wyrazem apriorycznego założenia, że ustalone w prawomocnym orzeczeniu okoliczności faktyczne nie mogą ulec zmianie, a z drugiej strony uniemożliwiałoby z reguły udzielenie prawidłowej odpowiedzi na pytanie, czy po wydaniu prawomocnego orzeczenia ujawniły się nowe ( nie znane przedtem sądowi) fakty stwarzające prawdopodobieństwo, że skazany jest niewinny lub że należało skazać go za przestępstwo zagrożone łagodniejszą sankcją karną.

W świetle przedstawionych rozważań należało uznać, że zasługuje na uwzględnienie wniosek obrońcy o sprawdzenie w trybie art. 89 k.p.k. okoliczności, które - jego zdaniem - mogą stwierdzić wymienieni przezeń świadkowie. Dopiero bowiem po przeprowadzeniu analizy zeznań wymienionych osób przesłuchanych w charakterze świadków na przedstawione w treści wniosku obrońcy okoliczności można będzie rozstrzygnąć merytorycznie kwestię, czy istnieją sformułowane w przepisach art. 474 § 1 pkt 2 lit. a k.p.k. podstawy do wznowienia postępowania sądowego w sprawie skazanego Mariusza S. (...).

OSNKW 1976 r., Nr 7-8, poz. 104