Tryb sprostowania protokołu (art. 153 k.p.k.)

Unormowanie zawarte w przepisie art. 152 kpk w powiązaniu z treścią § 4 art. 153 kpk jednoznacznie wskazuje, że:

1) sąd z własnej inicjatywy nie ma prawa dokonać sprostowania protokołu; może to uczynić jedynie w wypadku złożenia odpowiedniego wniosku przez strony lub osoby mające w tym interes prawny;

2) sprostowanie protokołu dopuszczalne jest tylko do czasu przekazania akt sądowi wyższej instancji.

Po przesłaniu akt do wyższej instancji nie jest dopuszczalna zmiana treści protokołu - jedynie sprostowanie oczywistych pomyłek pisarskich lub rachunkowych może nastąpić z urzędu w każdym czasie (art. 154 kpk).

Wyrok SN z dnia 28 czerwca 2000 r., V KKN 400/99

Standard: 51510 (pełna treść orzeczenia)

Sprostowanie protokołu rozprawy głównej bez zachowania wymagań przewidzianych w art. 139 i 140 k.p.k. [art. 153 i 154 k.p.k.], a w szczególności dokonanie takiego sprostowania przez sporządzenie na nowo fragmentu protokołu stanowi poważne uchybienie procesowe.

Tego rodzaju sprostowanie stanowi poważne uchybienie, które mogłoby doprowadzić do uchylenia wyroku. Ze względu na to jednak, że obrońcy oskarżonych nie postawili zarzutu, jakoby sprostowany w ten sposób protokół błędnie odzwierciedlał czynności procesowe, a obrońca oskarżonego Jana G. stwierdził przed Sądem Najwyższym, iż sprostowanie nastąpiło zgodnie z rzeczywistym przebiegiem procesu, Sąd Najwyższy uznał, że w tej sytuacji uchybienie to nie miało wpływu na treść wydanego wyroku

Wyrok SN z dnia 27 stycznia 1978 r., IV KR 262/77

Standard: 40142 (pełna treść orzeczenia)