Określenie przez sąd wysokość opłaty w orzeczeniu kończącym postępowanie (art. 16 u.k.s.k.)

Sąd odwoławczy może z urzędu orzec o kosztach i opłatach należnych za postępowanie przed sądem pierwszej instancji tylko wtedy, gdy sąd pierwszej instancji nie orzekł o nich w ogóle, może też inaczej ustalić ich wysokość, jeżeli sąd pierwszej instancji tę wysokość błędnie ustalił (w szczególności wbrew art. 2 i 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych - Dz. U. Nr 27, poz. 152).

Sąd odwoławczy nie może z urzędu ani uchylić nie zaskarżonego na niekorzyść oskarżonego zwolnienia od kosztów i opłat postępowania sądowego, ani zastąpić go innym rozstrzygnięciem, podważającym w tym zakresie orzeczenie sądu pierwszej instancji.

Wyrok SN z dnia 24 sierpnia 1978 r., III KR 134/78

Standard: 40127 (pełna treść orzeczenia)

Przepis art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. Nr 27, poz. 152) uprawnia i zobowiązuje sąd odwoławczy do korygowania z urzędu orzeczenia w kwestii opłat, ale tylko wtedy, gdy w zaskarżonym orzeczeniu opłaty w ogóle nie określono lub błędnie ustalono jej wysokość z wyłączeniem więc sytuacji, gdy w zaskarżonym orzeczeniu rozstrzygnięto o zwolnieniu od opłat, a zwolnienia tego wniesiony środek odwoławczy nie zasakarżył.

Wyrok SN z dnia 10 sierpnia 1976 r., VI KRN 150/76

Standard: 40471 (pełna treść orzeczenia)