Poddanie świadka oględzinom ciała i badaniu lekarskiemu lub psychologicznemu (art. 192 § 4 k.p.k.)

Baczyć należy, w toku całego postępowania, aby stosowanie przepisów 174 k.p.k. (art. 192 § 4 k.p.k.) względem osoby pokrzywdzonej ograniczać do wypadków - na tle konkretnej sytuacji procesowej – koniecznych.

Uchwała SN z dnia 26 listopada 1976 r., VI KZP 11/75

Standard: 39992 (pełna treść orzeczenia)

Skorzystanie z prawa odmowy zeznań powoduje, że nie może być ona przesłuchana w charakterze świadka, a już złożone zeznania nie mogą stanowić w sprawie dowodu. Natomiast brak jest jakichkolwiek podstaw do przyjęcia, że fakt skorzystania przez osobę najbliższą dla oskarżonego z prawa odmowy zeznań automatycznie wyłącza możliwość poddania takiej osoby, za jej zgodą, badaniom, o których mowa w art. 174 k.p.k. [art. 192 § 4 k.p.k.].

Dopuszczalność poddania osoby, korzystającej z prawa odmowy zeznań, oględzinom ciała i badaniom lekarskim wynika z tego, że przepis art. 174 k.p.k. [art. 192 § 4 k.p.k.] nie zawiera w tym względzie takich "ograniczeń", jakie w zakresie przesłuchiwania w charakterze świadków osób najbliższych dla oskarżonego przewiduje art. 165 § 1 k.p.k. [art. 165 § 1 k.p.k.], uzależniając możliwość przeprowadzenia badania lekarskiego jedynie od zgody świadka, który będzie poddany temu badaniu.

Wyrok SN z dnia 20 listopada 1972 r., III KR 213/72

Standard: 41047 (pełna treść orzeczenia)