Obniżenie lub podwyższenie kary zasadniczej, zmiana jej rodzaju albo skazanie dopiero przez sąd odwoławczy (art. 10 u.k.s.k.)

W wypadkach przestępstw przeciwko mieniu, w których rozmiar winy, i co za tym idzie wysokość orzeczonej kary, a także kwalifikacja prawna czynu zależą od wysokości zagarniętego mienia, kwestionowanie w rewizji oskarżonego ustaleń co do wartości mienia jest zwrócone przeciwko winie, a zatem uzasadnia zasądzenie opłaty na podstawie art. 8 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223) - jeżeli rewizja obrońcy wniesiona na korzyść oskarżonego nie została uwzględniona - na podstawie art. 10 tej ustawy.

Zajęcie innego stanowiska w tej kwestii byłoby uzasadnione tylko wtedy, gdyby skarżący wyraźnie określił, że rewizja nie dotyczy orzeczenia o winie oraz karze, i nie domagał się zmiany wyroku w tym zakresie. 

Postanowienie SN z dnia 13 września 1985 r., I KR 116/85

Standard: 39548 (pełna treść orzeczenia)

Przepis art. 10 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych, określając wymiar opłaty sądowej w razie podwyższenia wymiaru kary, nie rozróżnia, czy nastąpiło to wtedy, gdy jednocześnie wyrok był zaskarżony na korzyść oskarżonego, czy też wtedy, gdy był zaskarżony wyłącznie na jego niekorzyść. Przepis ten zatem ma zawsze zastosowanie w wypadku podwyższenia wymiaru kary.

Uchwała SN z dnia 22 sierpnia 1974 r., VI KZP 16/74

Standard: 40885 (pełna treść orzeczenia)