Sprostowanie fałszywych zeznań (art. 233 § 5 pkt 2 k.k.)

Przewidziana w art. 233 § 5 pkt 2 k.k. możliwość zastosowania wobec sprawcy nadzwyczajnego złagodzenia kary albo odstąpienie od jej wymierzenia uzależnione są od tego, czy dobrowolne sprostowanie fałszywych zeznań (oskarżeń) nastąpi zanim dojdzie do chociażby nieprawomocnego rozstrzygnięcia sprawy, w której te fałszywe zeznania (oskarżenia) zostały złożone. Ten warunek temporalny wynika wprost z treści wymienionego przepisu.

Sprostowanie fałszywych zeznań (oskarżeń), w rozumieniu art. 233 § 5 pkt 2 k.k., może nastąpić zarówno w sprawie, w której zeznania (oskarżenia) te zostały złożone, jak i w toku innej sprawy, w tym też tej wszczętej przeciwko sprawcy o fałszywe zeznania (oskarżenia), o ile tylko spełniony będzie warunek temporalny.

Postanowienie SN z dnia 25 listopada 2010 r., IV KK 178/10

Standard: 78487 (pełna treść orzeczenia)

Sprostowaniem fałszywych zeznań, w rozumieniu art. 247 § 4 pkt 2 k.k., są też zgodne z prawdą wyjaśnienia oskarżonego, które złożył on, gdy zostało wszczęte przeciwko niemu postępowanie karne o fałszywe zeznania.

Z brzmienia przepisu art. 247 § 4 pkt 2 k.k. wynika tylko jeden warunek, że sprostowanie fałszywych zeznań musi nastąpić, zanim zostanie chociażby nieprawomocnie rozstrzygnięta sprawa przez sąd lub inny organ, przed którym sprawca złożył takie zeznanie.

W świetle tego przepisu jest rzeczą obojętną, w jakiej roli procesowej występuje osoba, która przed chociażby nieprawomocnym rozstrzygnięciem sprawy odwołuje wcześniej złożone w tej sprawie fałszywe zeznania.

Sprostowaniem fałszywych zeznań w rozumieniu art. 247 § 4 pkt 2 k.k. są też zgodne z prawdą wyjaśnienia oskarżonego, które złożył on wtedy, gdy zostało wszczęte przeciwko niemu postępowanie karne o fałszywe zeznania.

W przypadku zaistnienia okoliczności, o których mowa w pkt 1 lub 2 § 4 art. 247 k.k., sąd może, ale nie musi, w zakresie kary postąpić w sposób określony w tym przepisie.

Wyrok SN z dnia 29 grudnia 1992 r., WR 174/92

Standard: 38710 (pełna treść orzeczenia)