Wynagrodzenie przedstawiciela nieobecnego w postępowaniu administracyjnym
Przedstawiciel dla nieobecnej strony w postępowaniu administracyjnym (art. 34 k.p.a.,art. 184 k.r.o, art. 601 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Nie ma żadnych przeszkód, aby na podstawie art. 263 § 2 k.p.a. organ zaliczył do kosztów postępowania administracyjnego należne kuratorowi wynagrodzenie ustalając jego wysokość na podstawie odpowiednio stosowanych przepisów rozporządzenia w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej, uwzględniając przy tym nakład pracy oraz wysokość i celowość poniesionych wydatków, generowanych rodzajem sprawy i stopniem jej zawiłości.
Podstawy ustalania wysokości wynagrodzenia przedstawiciela nie mogą stanowić przepisy rozporządzenia w sprawie opłat za czynności adwokackie, albowiem nie można zrównać pozycji kuratora ustanowionego na podstawie art. 34 § 1 k.p.a. – nawet w sytuacji, gdy jest nim adwokat – z pozycją adwokata udzielającego pomoc prawną (zob. wyrok NSA z dnia 22 sierpnia 2023 r., II OSK 2766/22)
Do oceny organu należy, czy inne wydatki, o których mowa w art. 263 § 2 k.p.a., organ ten uzna za koszty postępowania administracyjnego kierując się w tym względzie dyrektywą istnienia ich bezpośredniego związku z tym postępowaniem, co siłą rzeczy nie sprzeciwia się zaliczeniu do kosztów tego postępowania wynagrodzenia kuratora ustanowionego dla osoby nieobecnej należnego za czynności podejmowane w ramach i w toku tego postępowania.
W zakresie odnoszącym się do podstaw ustalenia wysokości wynagrodzenia, wobec deficytów regulacyjnych w omawianym zakresie należy się odwołać do odpowiedniego stosowania przepisów prawa, których treść, cel ustanowienia oraz funkcje uzasadniają wniosek o ich odpowiedniości dla potrzeb ustalenia wysokości wynagrodzenia przysługującego kuratorowi ustanowionego dla osoby nieobecnej na podstawie art. 34 § 1 k.p.a.
Wyrok NSA z dnia 12 stycznia 2024 r., II GSK 696/23
Standard: 85347 (pełna treść orzeczenia)
Stosunek prawny istniejący między organem administracji i przedstawicielem dla nieobecnej strony opiera się na orzeczeniu sądu powszechnego. Jego elementem jest obowiązek wykonania przez wyznaczoną osobę niezbędnych czynności w charakterze przedstawiciela osoby nieobecnej, z czym wiąże się prawo kuratora do uzyskania wynagrodzenia za podjęte w toku postępowania w obronie interesów strony czynności, przy uwzględnieniu nakładu pracy i poniesionych wydatków, generowanych rodzajem sprawy i stopnia jej zawiłości. Przyjąć zatem należy, że w przedmiotowej sprawie znajdują zastosowanie przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 2018 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz. U. z 2018 r., poz. 536) oraz przepisy określające – w przypadku, gdy skarżący jest adwokatem - wynagrodzenie adwokackie w innej sprawie na podstawie § 14 ust. 1 pkt 1 lit. c/ rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (t.j.: Dz. U. z 2023 r., poz. 1964).
Wyrok WSA z dnia 30 listopada 2023 r., III SA/Gd 222/23
Standard: 85350 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 85348
Standard: 85355
Standard: 85358
Standard: 40748
Standard: 40749
Standard: 40750
Standard: 85359