Wyznaczenia kuratora do zastępowania zainteresowanego, którego miejsce pobytu jest nieznane (art. 510 § 2 k.p.c.)

Przepisy art. 143−147 k.p.c. mają na mocy art. 13 § 2 k.p.c. odpowiednie zastosowanie także w postępowaniu nieprocesowym.

Artykuł 510 § 2 zd. trzecie k.p.c., dotyczący ustanowienia kuratora dla zainteresowanego, którego miejsce pobytu nie jest znane, wprowadza jedynie modyfikację instytucji kuratora z art. 143− 147 k.p.c. przewidując, że sąd może takiego kuratora wyznaczyć z urzędu. Oznacza to, że reguły dotyczące zakresu umocowania kuratora, o którym mowa w art. 143−147 k.p.c., dotyczą także − odpowiednio kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu uczestnika, ustanowionego w postępowaniu nieprocesowym.

Uchwała SN z dnia 6 lutego 2025 r., III CZP 31/24

Standard: 89141 (pełna treść orzeczenia)

Przepisy art. 143-147 k.p.c. dotyczące kuratora ustanawianego dla strony, której miejsce pobytu nie jest znane, mają odpowiednie zastosowanie także w postępowaniu nieprocesowym (art. 13 § 2 k.p.c., por. uchwałę SN z dnia 11 września 1958 r., 4 CO 19/58, , wyrok SN z dnia 17 października 2007 r., II CSK 261/07).

Przepis art. 510 § 2 zdanie trzecie k.p.c., dotyczący ustanowienia kuratora dla zainteresowanego, którego miejsce pobytu nie jest znane, nie przewiduje nowego rodzaju kuratora, odmiennego od kuratora, o którym mowa w art. 143-147 k.p.c. Wynika z niego jedynie to, że w postępowaniu nieprocesowym kuratora, o którym mowa w art. 143-147 k.p.c., sąd może wyznaczyć z urzędu dla zainteresowanego, którego miejsce pobytu nie jest znane.

Oznacza to, że reguły dotyczące zakresu umocowania kuratora, o którym mowa w art. 143-147 k.p.c., dotyczą wprost takiego kuratora ustanowionego w procesie oraz odpowiednio tegoż kuratora ustanowionego w postępowaniu nieprocesowym. Odpowiednie stosowanie przepisów o kuratorze, o którym mowa w art. 143-147 k.p.c., do takiego kuratora ustanowionego na potrzeby postępowania nieprocesowego obejmuje, co oczywiste, także przepis art. 146 k.p.c.

Uchwała SN z dnia 24 stycznia 2020 r., III CZP 41/19

Standard: 36782 (pełna treść orzeczenia)