Precyzyjność i jednoznaczność wezwania do uzupełnienia braków formalnych apelacji

Wezwanie do usunięcia braków apelacji – niezależnie, czy kierowane jest do samej strony, czy jej profesjonalnego pełnomocnika - powinno być precyzyjne i jasne. Nie może być dwuznaczne i powodujące wątpliwość co do przedmiotu wezwania i rygorów grożących w razie niezastosowania się do jego treści (por. postanowienie SN z dnia 17 marca 2003 r., I PZ 158/02).

Nieprecyzyjne wezwanie do uzupełnienia braków formalnych środka odwoławczego powoduje, że nie może nastąpić jego odrzucenie wskutek niewykonania tego wezwania (por. postanowienie SN z dnia 24 stycznia 2005 r., III UZ 20/04).

Określenie rodzaju i sposobu usunięcia braku formalnego apelacji wchodzi w zakres treści zarządzenia wzywającego do usunięcia braków formalnych. Nie stanowi niezbędnego pouczenia co do czynności procesowych, o jakim mowa w art. 5 k.p.c.

Skoro wspomniane zarządzenie nie spełniało wskazanego wymagania, jego niewłaściwe wykonanie nie mogło odnieść skutku w postaci odrzucenia apelacji. Oznacza to, że zajdzie konieczność ponownego wydania zarządzenia.

Postanowienie SN z dnia 9 marca 2006 r., I CZ 8/06

Standard: 50372 (pełna treść orzeczenia)

Wezwanie do uzupełnienia braków apelacji powinno być precyzyjne i jednoznaczne w treści, w szczególności co do określenia braku formalnego, uzupełnienia którego się wymaga. Nieprecyzyjne wezwanie do uzupełnienia braków formalnych apelacji powoduje, że nie może nastąpić jej odrzucenie wskutek niewykonania tego wezwania, zwłaszcza wówczas, gdy jest kierowane do osoby niezorientowanej w regulacjach procesowych dotyczących uzupełnienia braków formalnych pism procesowych (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 24 stycznia 2005 r., III UZ 20/04, OSNP 2005 nr 16, poz. 258). Wezwanie do usunięcia braków apelacji powinno być tak jasne i niedwuznaczne, by u strony, do której jest skierowane, nie powstała wątpliwość co do przedmiotu wezwania i rygorów grożących w razie niezastosowania się do jego treści (postanowienie SN z dnia 17 marca 2003 r., I PZ 158/02, OSNP 2003 nr 15-okładka; por. też postanowienia SN z dnia 20 grudnia 1966 r., II CZ 146/66, OSNCP 1967 nr 6, poz. 113; z dnia 17 listopada 1998 r., III CKN 871/98 i z dnia 30 lipca 1998 r., III CZ 92/98). 

Wezwanie do uzupełnienia braków apelacji może być powtórzone, gdyż oznacza to przedłużenie terminu sądowego do uzupełnienia jej braków 

Uchwała SN z dnia 7 lipca 2005 r., II UZP 7/05

Standard: 36229 (pełna treść orzeczenia)

Jeżeli pismo procesowe, będące reakcją strony na postanowienie o odrzuceniu apelacji z powodu nieusunięcia jej braków świadczy o tym, że strona - pomimo pouczenia - nie rozumie w ogóle istoty swego uchybienia, to sąd powinien potraktować jej pismo jako wniosek o przywrócenie terminu do usunięcia braku, gdy nie budzi wątpliwości zamiar zaskarżenia wyroku sądu pierwszej instancji.

Postanowienie SN z dnia 18 grudnia 1998 r., II UKN 553/98

Standard: 36230 (pełna treść orzeczenia)