Doręczenie pisma osobie upoważnionej do odbioru pism w miejscu pracy adresata (art. 138 § 2 k.p.c.)

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą nie ma obowiązku ustanowienia osoby uprawnionej do odbioru pism zarówno w miejscu wykonywania tej działalności (siedzibie), jak i zamieszkania.

W art. 138 § 2 k.p.c. mowa jest jedynie o możliwości doręczenia pisma osobie upoważnionej do odbioru pism przeznaczonych dla pracodawcy, jeżeli osoba taka została wyznaczona. Zgodnie z art. 133 § 1 k.p.c., regułą jest dokonywanie doręczenia osobie fizycznej jej osobiście, choć w różnych możliwych miejscach (por. art. 135 k.p.c.). Dopuszczalne wyjątki doręczeń tzw. zastępczych nie mogą być rozszerzane.

Postanowienie SN z dnia 11 stycznia 1994 r., I CRN 209/93

Standard: 34858 (pełna treść orzeczenia)

Art. 138 § 2 k.p.c., dopuszczając możliwość doręczenia pisma adresatowi, którego doręczający nie zastał w miejscu pracy, stanowi, że może to nastąpić jedynie do rąk osoby upoważnionej do odbioru pism skierowanych do zakładu pracy. Ten wymóg z kolei zbliża rozumienie wyrażenia "miejsce pracy" do znaczenia podmiotowego określenia "zakład pracy", albowiem osoba uprawniona do odbioru pism skierowanych do zakładu pracy związana jest zwykle z pracodawcą.

Wynika z powyższego, że "miejscem pracy" według art. 138 § 2 k.p.c., Jest jedynie taki "zakład pracy" w znaczeniu przedmiotowym, w którym jest osoba uprawniona do odbioru pism, skierowanych do zakładu pracy. Doręczyciel, przed oddaniem pisma, powinien upewnić się czy oddaje pismo osobie kompetentnej w podanym tu znaczeniu. Sąd (przewodniczący) w razie wątpliwości powinien zaś sprawdzić prawidłowość doręczenia. 

Ta zasada doręczania odnosi się przede wszystkim do pracowników zatrudnionych przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, ale także odnosi się również i do tej osoby, dla której "zakładem pracy" w znaczeniu przedmiotowym, jest ta jednostka organizacyjna, w której jest osoba uprawniona do odbioru pism skierowanych do zakładu pracy.

Postanowienie SN z dnia 26 stycznia 1993 r., II CRN 74/92

Standard: 75853 (pełna treść orzeczenia)