Okres tymczasowego aresztowania w razie połączenia spraw do wspólnego prowadzenia

Połączenie spraw do wspólnego prowadzenia powoduje, iż okres tymczasowego aresztowania miarodajny dla stosowania art. 263 § 2 i 4 k.p.k. liczy się od dnia zatrzymania w pierwszej ze spraw ulegających połączeniu.

Problem wykładni pojęcia "czasu stosowania tymczasowego aresztowania", w rozumieniu art. 222 § 2 i 3 k.p.k. z 1969 r., wyjaśniony w uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia 1998 r. (I KZP 29/97), sprowadza się do kryterium "czasu rzeczywistego pozbawienia wolności" w danej sprawie. "Jeśli zatem wobec danej osoby wydano w dwóch lub więcej postępowaniach postanowienia o stosowaniu tymczasowego aresztowania, to do czasu stosowania tego środka (w rozumieniu art. 222 § 2 i 3 k.p.k. z 1969 r.) w jednym z tych postępowań nie wlicza się okresu, w którym osoba ta była pozbawiona wolności na podstawie postanowienia o tymczasowym aresztowaniu wydanego w innym z tych postępowań".

Postanowienie SN z dnia 1 czerwca 2000 r., II KZ 60/00

Standard: 34727 (pełna treść orzeczenia)