Niedopuszczalność wyroku warunkowo umarzającego postępowanie karne w trybie art. 387 k.p.k.
Dobrowolne poddanie się karze w trybie art. 387 k.p.k. Warunkowe umorzenie postępowania (art. 66 k.k.)
W trybie przewidzianym w art. 387 k.p.k. dopuszczalne jest tylko wydanie wyroku skazującego, a nie wyroku warunkowo umarzającego postępowanie karne.
Przepis art. 387 § 1 k.p.k. wyraźnie zastrzega, że oskarżony może wystąpić z wnioskiem o "wydanie wyroku skazującego i wymierzenie mu określonej kary lub środka karnego". Musi to być zatem wniosek nie tylko o wydanie wyroku skazującego, ale i z określeniem w nim także kary (rodzajowo i rozmiarowo) lub również - bądź co najmniej tylko (w razie ustawowej możliwości odstąpienia w danym wypadku od wymierzenia kary) - środka karnego. Jak trafnie zaś wskazano w wyroku Sądu Najwyższego z 7 września 1999r. (WKN 32/99, OSNKW 1999, z. 11-12, poz. 77), przychylenie się do takiego wniosku zobowiązuje sąd do wymierzenia kary (środka karnego) zgodnie z tym wnioskiem.
Wyrok warunkowo umarzający postępowanie karne nie jest wyrokiem skazującym
Postanowienie SN z dnia 17 maja 2000 r., I KZP 7/00
Standard: 34712 (pełna treść orzeczenia)