Wyrok umarzający postępowanie (art. 414 k.p.k.)

Wyrok umarzający postępowanie o określony czyn na podstawie art. 414 § 1 k.p.k. musi bowiem spełniać wymogi określone tylko w art. 413 § 1 k.p.k., oraz również wymogi, jakim winno odpowiadać wydawane w toku postępowania przygotowawczego postanowienie o umorzeniu postępowania karnego, bowiem jak wynika z § 2 art. 414 k.p.k. odpowiednie zastosowanie mają m. in. przepisy art. 322 § 2 i 3 k.p.k. Oznacza to, iż wyrok, którym sąd umarza postępowanie musi zawierać, prócz elementów wskazanych w art. 413 § 1 k.p.k., w tym opis czynu, którego orzeczenie dotyczy i jego kwalifikację prawną, również określenie podstawy i przyczyny umorzenia, a więc wskazanie przepisu prawnego określającego ujemną przesłankę procesową, w oparciu o który dochodzi do umorzenia.

Postanowienie SN z dnia 18 lutego 2009 r., IV KK 306/08

Standard: 78485 (pełna treść orzeczenia)

Zastosowanie konstrukcji czynu współukaranego uprzedniego - zarówno w orzeczeniu sądu pierwszej instancji jak i w orzeczeniu sądu odwoławczego - w żadnym razie nie eliminuje konieczności rozstrzygnięcia co zarzutu, który oceniony został na jej podstawie. Ustawa procesowa nie zawiera wyraźnej regulacji w tej kwestii, przy czym konstrukcja czynów współukaranych zbieżna jest z wystąpieniem ujemnej przesłanki procesowej, jako "innej okoliczności wyłączającej ściganie", wskazanej w art. 17 § 1 pkt 11 k.p.k., co przemawia za wydaniem w tej sytuacji orzeczenia umarzającego, zgodnie z art. 414 § 1 k.p.k.

Wyrok SN z dnia 13 czerwca 2007 r., III KK 432/06

Standard: 42707 (pełna treść orzeczenia)