Rozpowszechnianie cudzego utworu bez uprawnień albo wbrew warunkom
Rozpowszechnianie cudzego utworu bez uprawnień albo wbrew warunkom (art. 116 Pr.Aut.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Czynność sprawcza występku z art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r., Nr 90, poz. 631 z późn. zm., dalej: u.p.a.), tj. „rozpowszechnianie”, winna być definiowana jako zachowanie polegające na czynieniu określonych utworów powszechnie dostępnymi przez kolportaż, użyczenie, powielanie, kopiowanie i innego rodzaju udostępnienie ich treści szerszemu i bliżej nieokreślonemu kręgowi osób (podobnie: wyrok Sądu Najwyższego z 16 lutego 1987 r., WR 28/87). W określeniu tym kryje się już intencja sprawcy, którą jest uczynienie utworu powszechnie znanym i w tym celu udostępnienie go innym osobom.
Wyrok SO w Siedlcach z dnia 14 kwietnia 2016 r., II Ka 163/15
Standard: 7741 (pełna treść orzeczenia)
Uprawnionymi do złożenia wniosku o ściganie w sprawie o przestępstwo z art. 116 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 4.2.1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 904 z późn. zm.) są ujawnieni pokrzywdzeni, działający poprzez swoje organa statutowe bądź też za pośrednictwem prawidłowo umocowanych pełnomocników procesowych (art. 51 § 2 k.p.k., art. 88 k.p.k.).
Jeżeli przestępstwo jest ścigane na wniosek pokrzywdzonego, osoba prawna lub stowarzyszenie przez swój organ albo powołanego przez ten organ pełnomocnika uprawnione jest do złożenia wniosku o ściganie ze skutkami przewidzianymi w art. 12 k.p.k. Procedura karna przewiduje, że tylko określone kategorie podmiotów mają legitymację do występowania w roli pełnomocników stron w postępowaniu karnym – pełnomocnikiem organu osoby prawnej lub stowarzyszenia może być tylko adwokat lub radca prawny (art. 88 k.p.k.).
Zgodnie z przepisem art. 122 cyt. ustawy ściganie przestępstw z art. 116 ust. 1, 2 i 4 następuje na wniosek pokrzywdzonego, zaś w myśl art. 1221 ustawy, w sprawach o przestępstwa określone w art. 115-119 p.a.p.p. pokrzywdzonym jest również właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.
W realiach sprawy jako pokrzywdzeni występują firmy: C. i N. oraz Stowarzyszenie Polski Rynek Oprogramowania jako organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi do programów komputerowych w rozumieniu art. 104 i art. 1221 cyt. ustawy.Oczywiste jest zatem, że kwestię karnoprocesowych uprawnień tego rodzaju pokrzywdzonych reguluje przepis art. 51 § 1 k.p.k.. Jeżeli przestępstwo jest ścigane na wniosek pokrzywdzonego, osoba prawna lub stowarzyszenie przez swój organ albo powołanego przez ten organ pełnomocnika uprawnione jest do złożenia wniosku o ściganie ze skutkami przewidzianymi w art. 12 k.p.k. Procedura karna przewiduje, że tylko określone kategorie podmiotów mają legitymację do występowania w roli pełnomocników stron w postępowaniu karnym – pełnomocnikiem organu osoby prawnej lub stowarzyszenia może być tylko adwokat lub radca prawny (art. 88 k.p.k.).
Wyrok SN z dnia 26 marca 2008 r., II KK 17/08
Standard: 14412 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 14409