Redakcja wyroku w razie częściowego uwzględnia zarzutu pozwanego

W doktrynie zwrócono uwagę na rozbieżną praktykę orzeczniczą sądów w zakresie redagowania wyroków, w wypadku, gdy sąd częściowo uwzględnia zarzuty pozwanego. Wynika to z posłużenia się przez ustawodawcę w art. 496 k.p.c. formułą „sąd wydaje wyrok, w którym nakaz zapłaty, w całości lub części utrzymuje w mocy albo go uchyla i orzeka o żądaniu pozwu”, co rodzi wątpliwości, skoro z punktu widzenia skutków i możliwości wykonania wyroku, utrzymanie w mocy części nakazu zapłaty ma podobne znaczenie, jak uchylenie nakazu zapłaty i orzekanie na nowo o zasądzeniu na rzecz powoda takiej samej kwoty, która odpowiada części nakazu zapłaty utrzymanego w mocy. Część sądów uchyla w takiej sytuacji nakaz zapłaty w całości i orzeka o żądaniu pozwu od nowa, a część, stosuje praktykę utrzymywania części nakazu zapłaty w mocy, w zakresie, w jakim zasądzenie uznawane jest za usprawiedliwione, a w pozostałym zakresie uchyla nakaz zapłaty i oddala powództwo, co z perspektywy skutków takiego wyroku prowadzi do identycznych rezultatów.

Problem ten jest rozstrzygany w orzecznictwie Sądu Najwyższego w kierunku przyjęcia, iż w przypadku częściowej bezzasadności zarzutów, w wyroku powinna znaleźć się formuła, o utrzymaniu nakazu zapłaty w części w mocy, a w części, w której żądanie jest bezzasadne lub bezprzedmiotowe nakaz zapłaty należy uchylić i powództwo oddalić, ewentualnie postępowanie umorzyć (por. wyrok SN z dnia 23 stycznia 2008 r., V CSK 392/07 oraz postanowienie SN z dnia 19 lipca 2006 r., I CZ 35/06)

Wyrok SN z dnia 8 września 2016 r., II CSK 776/15

Standard: 33248 (pełna treść orzeczenia)

W formule wyroku kończącego postępowanie nakazowe nie mieści się możliwość zasądzenia powodowi czegoś więcej, jak również czegoś innego, niż byłoby to możliwe w wydanym nakazie zapłaty. (por. uchwałę połączonych Izb – Izby Cywilnej i Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych SN z dnia 24 kwietnia 1972 r., III PZP 17/70).

Wyrok SN z dnia 7 czerwca 2001 r., III CKN 394/00

Standard: 64776 (pełna treść orzeczenia)