Odmowa przyjęcia przez pracownika zaproponowanych warunków pracy lub płacy (art. 42 § 3 k.p.)

Skutek ustania (rozwiązania) umowy o pracę w razie odmowy przyjęcia zaproponowanych warunków pracy lub płacy następuje z mocy prawa (art. 42 § 3 zdanie pierwsze k.p.) również niezależnie od intencji pracodawcy, który mógł zmierzać jedynie do zmiany istotnych elementów treści stosunku pracy w trybie wypowiedzenia zmieniającego, a nie do pozbycia się pracownika i rozwiązania umowy o pracę, wynikającego z odmowy pracownika przyjęcia zaproponowanych mu nowych warunków pracy lub płacy (zob. wyrok SN z 25 lutego 2009 r., II PK 178/08).

Ewentualna wada w informacji dla pracownika co do takiego skutku nie wpływa w jakiś sposób na możliwość jego wystąpienia. Nawet, gdyby pracodawca nie poinformował pracownika o tym, że w przypadku nieprzyjęcia zaproponowanych warunków umowa o pracę ulegnie rozwiązaniu, to skutek ten i tak nastąpi.

Art. 42 § 2 k.p. wprost wskazuje, że wypowiedzenie warunków pracy lub płacy uważa się za dokonane, jeżeli pracownikowi zaproponowano na piśmie nowe warunki, jednocześnie, z uwagi na odpowiednie stosowanie przepisów o wypowiadaniu umów o pracę, konieczne jest wypowiedzenie dotychczasowych warunków. Zatem o charakterze oświadczenia pracodawcy jako wypowiedzeniu warunków pracy i płacy decydują te dwa elementy takiego oświadczenia, a nie informacja o możliwym skutku w postaci rozwiązania umowy o pracę, w przypadku nie przyjęcia przez pracownika zaproponowanych warunków pracy lub płacy.

Wyrok SN z dnia 9 lipca 2020 r., III PK 33/19

Standard: 59910 (pełna treść orzeczenia)

Rozwiązanie stosunku pracy z upływem okresu dokonanego wypowiedzenia, następujące w wyniku odmowy pracownika przyjęcia zaproponowanych przez pracodawcę warunków pracy lub płacy, może być uznane za rozwiązanie stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracownika, jeżeli z porównania dotychczasowych i proponowanych warunków wynika, że ich przyjęcie prowadziłoby do poważnych zmian na niekorzyść pracownika - art. 5 ust. 5 w związku art. 10 ust. 1 ustawy z 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. Nr 90, poz. 844 ze zm.). W konsekwencji pracownikowi przysługuje odprawa pieniężna, o której stanowi art. 8 tej ustawy. W takiej bowiem sytuacji, rozwiązanie stosunku pracy jest wprawdzie bezpośrednio skutkiem odmowy pracownika przyjęcia proponowanych warunków, lecz jego istotną przyczynę stanowi działanie pracodawcy zmierzające do poważnego pogorszenia warunków pracy lub płacy (por. wyrok SN z dnia 27 sierpnia 2013 r., II PK 340/12). Zasadnicze znaczenie ma w tej sytuacji ocena, czy proponowane warunki były na tyle niekorzystne, że można było z góry zakładać, iż pracownik ich nie przyjmie.

Wyrok SN z dnia 24 kwietnia 2019 r., II PK 18/18

Standard: 61720 (pełna treść orzeczenia)