Zawiadomienie o przestępstwie popełnionym przez pracownika (art. 304 § 1 k.p.k.)
Obowiązek zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu (art 304 k.p.c.) Dobra osobiste pracownika (art. 23 k.c. i art. 11[1] k.p.) Ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych w orzeczniczej praktyce
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Udostępnienie przez pracownika organom ścigania dokumentów związanych z postępowaniem dotyczącym podejrzenia popełnienia przestępstwa na szkodę pracodawcy nie może być uznane za ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych (art. 52 § 1 pkt 1 k.p.).
Wyrok SN z dnia 2 października 2003 r., I PK 412/02
Standard: 26593 (pełna treść orzeczenia)
Przekazanie przez pracownika organom ścigania kopii dokumentów potwierdzających zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa (art. 304 § 1 k.p.k.) w sytuacji, gdy istniały uzasadnione podstawy do jego złożenia, nie jest naruszeniem podstawowych obowiązków pracowniczych (art. 52 § 1 pkt 1 k.p.).
Dostarczenie kopii dokumentów prokuraturze nie jest ujawnieniem informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa, nawet wówczas, gdy treść tych dokumentów była objęta tajemnicą. Do dokumentów będących w posiadaniu prokuratury inne osoby nie mają dostępu, zatem dokumenty te nie zostały ujawnione. Nie mogły być one wykorzystane w celach konkurencyjnych, zatem ich przekazanie nie zagrażało interesom przedsiębiorcy. Ponadto działanie powodów nie było sprzeczne z prawem, co wyklucza uznanie go za czyn nieuczciwej konkurencji.
Powodowie składając doniesienie o popełnieniu przestępstwa przy istnieniu uzasadnionych podstaw do takiego podejrzenia działali na podstawie art. 304 § 1 k.p.k., zatem działali zgodnie z prawem.
Przekazanie informacji organom ścigania nie było działaniem narażającym pracodawcę na szkodę ani nie uchybiało obowiązkowi lojalności wobec pracodawcy. Pracodawcą powodów była Spółka jako osoba prawna, zatem powodowie powinni zachować lojalność wobec Spółki. Nie można natomiast wymagać lojalności wobec członków zarządu w przypadku, gdy istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia przez nich przestępstwa na szkodę spółki. Przekazując dokumenty potwierdzające to podejrzenie powodowie działali w interesie pracodawcy a nie na jego szkodę.
Wyrok SN z dnia 2 września 2003 r., I PK 389/02
Standard: 25804 (pełna treść orzeczenia)