Udzielenie albo obiecanie udzielenia korzyści majątkowej (art. 228 i 229 k.k.)
Przekupstwo; udzielenie korzyści (art. 229 k.k.) Łapownictwo; przyjęcie korzyści (art. 228 k.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W typie podstawowym (art. 229 § 1) przekupstwo polega na udzieleniu korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy innej osobie w związku z pełnioną przez nią funkcją publiczną.
Znamię czasownikowe udzielenia korzyści majątkowej lub osobistej odczytywać należy jako przetransferowanie (w dowolnej formie), a więc np. wręczenie lub dostarczenie osobie pełniącej funkcję publiczną określonego przysporzenia o charakterze majątkowym lub niemajątkowym. Może to być proste przekazanie np. jakiejś kwoty pieniędzy „z ręki do ręki”. W literaturze podawane są jednak również rozmaite przykłady dość wyszukanych czynności (faktycznych lub prawnych), prowadzących do kamuflującego przestępczy charakter przekazania korzyści, jak chociażby zwolnienie z długu, umorzenie odsetek, zlecenie opracowania opinii za wynagrodzenie nieproporcjonalnie wysokie i rażąco odbiegające od przyjętych stawek itp. [O. G. (w:) Kodeks karny..., red. A. W., t. 2, 2004, s. 70].
Obietnica udzielenia korzyści może być wyrażona w dowolny sposób, jednak winna być wyraźna i sprowadza się do każdego zachowania, w wyniku którego osoba pełniąca funkcję publiczną może oczekiwać, że korzyść zostanie w przyszłości udzielona (wyrok SN z dnia 5 listopada 1997 r., V KKN 105/97, OSP 1998, z. 3, poz. 68; Marek, Komentarz, s. 507). Przestępstwo popełnione w postaci złożenia obietnicy jest dokonane już z chwilą jej złożenia, niezależnie od tego, czy została ona przyjęta (tak wyrok SN z dnia 7 listopada 1994 r., WR 186/94, OSNKW 1995, nr 3-4, poz. 20).
Omawiane przestępstwo ma charakter formalny. Jest dokonane w czasie udzielenia korzyści lub jej obietnicy, niezależnie od tego, czy wystąpiły jakiekolwiek skutki (Surkont, Łapownictwo..., s. 86; Górniok (w:) Wąsek II, s. 68-69; Zoll (w:) Zoll, 1999, s. 766).
Dla uznania, że proponowana korzyść majątkowa pozostaje w związku z pełnioną funkcją publiczną wystarczające jest, że pełniący taką funkcję może wpływać na końcowy wynik załatwienia sprawy przez fakt nadania sprawie biegu w sposób oczekiwany przez osobę składającą korupcyjną propozycję.
Przestępstwo łapownictwa czynnego można popełnić tylko umyślnie, przy czym we wszystkich jego postaciach w rachubę wchodzi wyłącznie zamiar bezpośredni [por. np. A. B.-O. (w:) Kodeks karny..., red. A. Z., t. 2, s. (...)].
Wyrok SR dla Mokotowa w Warszawie z dnia 5 lutego 2016 r., XIV K 1088/11
Standard: 7487 (pełna treść orzeczenia)
Pokrycie kosztów podróży było dla oskarżonego korzyścią majątkową, analogicznie obietnica pokrycia kosztów podróży, pobytu i udziału w kolejnej konferencji ( mającej się odbyć w maju 2006 roku w C.) była obietnicą udzielenia korzyści majątkowej. Nie ma żadnego znaczenia, czy konferencja ta miała czysto naukowy, czy też rozrywkowy charakter. Istotne jest to, że oskarżony uzyskał obietnicę zmniejszenia pasywów w postaci uniknięcia wydatków związanych z podróżą do C. i pobytem na miejscu przez czas trwania konferencji. Ponadto, zarówno pierwsza konferencja, w której oskarżony brał udział w okresie od 3 do 14 lutego 2005 roku, jak i druga konferencja, co której oskarżony przyjął obietnicę zorganizowania mu udziału w niej, stanowiły korzyść osobistą dla oskarżonego.
Przyjęcie korzyści w postaci podróży stanowiło przyjęcie korzyści nie tylko majątkowej, ale i osobistej.
Analogicznie przyjęcie obietnicy udziału w konferencji jaka miała się odbyć w maju 2006 roku stanowiło (oprócz przyjęcia obietnicy korzyści majątkowej w postaci pokrycia kosztów tej ekspedycji) przyjęcie obietnicy korzyści osobistej. Nawet gdyby faktycznie wyjazd ten miałby być stricte naukowy i oskarżony niczego miał nie zwiedzić przy tej okazji, to przecież oskarżony sam wyjaśniał, że udział w tej konferencji dałby mu następujące korzyści osobiste: umożliwiłby mu rozwój zawodowy, zdobycie „punktów edukacyjnych”, zbudowałby jego prestiż, wzbogaciłby wiedzę i doświadczenie naukowe. Przecież oskarżony nie miał możliwości wyjazdu na taką konferencję inaczej niż na zaproszenie spółki (...). Zatem nawet, gdyby oskarżony w pełni pokrywał wszelkie koszty związane z tym wyjazdem, to przyjęcie obietnicy zapewnienia mu udziału w tej konferencji stanowiłoby przyjęcie obietnicy korzyści osobistej w rozumieniu art. 228 § 1 kk.
Wyrok SO w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 02 grudnia 2014 r., IV Ka 555/14
Standard: 39999 (pełna treść orzeczenia)