Przesłanki, cele, charakterystyka zasiłku stałego
Zasiłek stały (art. 37 u.p.s.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Zgodnie z art. 37 ust. 1 pkt 1 u.p.s., zasiłek stały przysługuje:
- pełnoletniej osobie samotnie gospodarującej,
- niezdolnej do pracy z powodu wieku lub całkowicie niezdolnej do pracy
- jeżeli jej dochód jest niższy od kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej.
Sąd I instancji przyjął, że regulacja dotycząca przyznania zasiłku i jego wysokości nie przewiduje uznania administracyjnego. Jest to świadczenie o charakterze obligatoryjnym, co oznacza, że tylko spełnienie łącznie wszystkich kryteriów, od których ustawa uzależnia przyznanie zasiłku stałego stwarza podstawę do jego przyznania. Obok przesłanki dotyczącej niezdolności do pracy z powodu wieku lub całkowitej niezdolności do pracy niezbędne jest, aby w rozpatrywanej sprawie dochód osoby ubiegającej się o zasiłek stały był niższy od kryterium dochodowego, określonego zgodnie z zasadami zawartymi w art. 8 ust. 1 u.p.s.
Wyrok NSA z dnia 8 sierpnia 2024 r., I OSK 1918/23
Standard: 85103 (pełna treść orzeczenia)
Z przepisów art. 37 u.p.s. w zw. z art. 6 pkt 1 u.p.s. wynika, że przyznanie świadczenia wymaga spełnienia warunku całkowitej niezdolności do pracy. Nie zależy od niepozostawania w zatrudnieniu. Jeśli tylko wnioskodawca legitymuje się znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności, to w rozumieniu tych przepisów jest całkowicie niezdolny do pracy. Organy, działając na podstawie i w granicach prawa (art. 6 Kodeksu postępowania administracyjnego) nie powinny w żadnym wypadku opierać się na potocznym rozumieniu całkowitej niezdolności do pracy, a na tym, co wynika z przepisów (w tym przypadku ustawy o pomocy społecznej i ustawy o rehabilitacji zawodowej).
Mimo że z orzeczenia zaliczającego A. W. do znacznego stopnia niepełnosprawności wynika, że może podjąć odpowiednie zatrudnienie – pracę na stanowisku przystosowanym lub w warunkach pracy chronionej - to sam fakt posiadania przez niego orzeczenia świadczy o spełnieniu warunku całkowitej niezdolności do pracy na gruncie przepisów ustawy o pomocy społecznej. Nawet gdyby podjął pracę w warunkach określonych w orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności to nadal spełniałby przesłanki całkowitej niezdolności do pracy w rozumieniu art. 37 u.p.s., z uwagi na posiadanie orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności.
Wyrok WSA z dnia 18 stycznia 2024 r., IV SA/Po 815/23
Standard: 85753 (pełna treść orzeczenia)
Prawidłowa wykładnia art. 11 ust. 2 w zw. z art. 37 u.p.s. nie może być prowadzona w oderwaniu od konstytucyjnej zasadny subsydiarności. Organy administracji realizując swoje ustawowe obowiązki w zakresie organizacji pomocy społecznej mają obowiązek dostosowywać rozmiar świadczenia do okoliczności uzasadniających udzielenie takiej pomocy, co nie jest celem samym w sobie, ale ma zapewnić objęcie wsparciem możliwie najszerszego kręgu potrzebujących. Dlatego prawidłowo, w badanej sprawie, skarżącego kasacyjnie zobowiązano w pierwszej kolejności do podjęcia działań w celu wykorzystania pozostających w jego zasięgu możliwości. Realizacja formalności związanych z wydaniem przez ZUS decyzji dotyczącej emerytury - nawet odmownej - jest niezbędna dla ustalenia rozmiarów niezbędnej pomocy, jaka skarżącemu kasacyjnie powinna być udzielana. Zauważyć trzeba, że na podstawie art. art. 37 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 u.p.s. zasiłek stały przysługuje pełnoletniej osobie samotnie gospodarującej, niezdolnej do pracy z powodu wieku lub całkowicie niezdolnej do pracy, jeżeli jej dochód jest niższy od kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej. Zasiłek stały, w takim przypadku, ustala się w wysokości różnicy między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej a dochodem tej osoby (...). Niesłusznie zatem skarżący kasacyjnie brak podejmowania czynności w zakresie dopełnienia formalności związanych z wydaniem przez ZUS decyzji dotyczącej emerytury uzasadnia obawami przed "głodową" wysokością świadczenia emerytalnego, a organom zarzuca wadliwość podejmowanych działań.
Wyrok NSA z dnia 27 lipca 2023 r., I OSK 856/21
Standard: 85108 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 86356 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 2423 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 85097 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 85099 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 85100 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 85883 (pełna treść orzeczenia)