Uzupełnienie orzeczenia w trybie art. 351 k.p.c. w postępowaniu nieprocesowym
Uzupełnienie wyroku (art. 351 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W sytuacji, w której sąd w wyroku kończącym postępowanie procesowe nie orzekł o wszystkich żądaniach powoda, stronie przysługuje wniosek o jego uzupełnienie na podstawie art. 351 § 1 KPC w odniesieniu do „pominiętego” żądania; apelacja skierowana przeciwko takiemu nieistniejącemu rozstrzygnięciu podlega odrzuceniu z uwagi na brak substratu zaskarżenia (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 18 czerwca 2014 r., V CZ 39/14, oraz z dnia 19 lipca 2006 r., I CZ 35/06).
Art. 351 KPC odnoszący się bezpośrednio do orzeczeń wydawanych w postępowaniu procesowym, może być w postępowaniu nieprocesowym stosowany jedynie odpowiednio (art. 13 § 2 KPC), to jest z uwzględnieniem charakteru i celu tego postępowania.
Postanowienie SN z dnia 28 lipca 2017 r., II CZ 32/17
Standard: 17289 (pełna treść orzeczenia)
W świetle utrwalonych poglądów orzecznictwa jeśli sąd w postępowaniu nieprocesowym powinien rozstrzygnąć o wszystkich żądaniach z urzędu, uczestnikom postępowania przysługuje apelacja, nie zaś wniosek o uzupełnienie postanowienia (por. m.in. uchwała SN z dnia 21 lipca 1988 r., III CZP 61/88, postanowienie SN z dnia 3 października 2003 r., III CKN 1529/00).
Postanowienie SN z dnia 15 maja 2014 r., II CZ 15/14
Standard: 69138 (pełna treść orzeczenia)