Postanowienie z dnia 1999-04-19 sygn. II CZ 23/99

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt II CZ 23/99

Postanowienie z dnia 19 kwietnia 1999 r.

O przekroczeniu 7-dniowego terminu przewidzianego w art. 387 § 3 k.p.c. można mówić także wtedy, gdy wprawdzie orzeczenie wraz z uzasadnieniem zostało stronie doręczone, lecz naruszone zostało wymaganie dotyczące zgłoszenia przez stronę odpowiedniego żądania doręczenia orzeczenia w terminie tygodniowym.

Przewodniczący: Prezes SN T. Ereciński

Sędziowie SN: G. Bieniek (sprawozdawca), E. Skowrońska-Bocian.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 1999 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej w J.Z. przeciwko Andrzejowi S. o eksmisję z lokalu użytkowego, na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 18 listopada 1998 r. sygn. akt (...)

postanowił oddalić zażalenie.

Uzasadnienie:

Postanowieniem z dnia 18 listopada 1998 r. Sąd Wojewódzki w Katowicach odrzucił kasację pozwanego od wyroku tegoż sądu z dnia 7 września 1998 r. W uzasadnieniu wskazano, że w sprawie tej, dotyczącej eksmisji z lokalu użytkowego, sąd pierwszej instancji oznaczył wartość przedmiotu sporu na 9 898,35 zł, a więc poniżej 10 000 zł, a ta kwota określa dopuszczalność kasacji w sprawach gospodarczych. Ponadto podniesiono, że przekroczono termin 7-dniowy do złożenia wniosku o doręczenie orzeczenia z uzasadnieniem, co oznacza, iż miesięczny termin do wniesienia kasacji w ogóle nie rozpoczął biegu i wniesienie kasacji nie jest możliwe. Orzeczenie to zaskarżył zażaleniem pozwany, wnosząc o uchylenie postanowienia.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Pierwsza przyczyna odrzucenia kasacji związana z ustaleniem wartości przedmiotu zaskarżenia na kwotę 9898,35 zł, a więc poniżej 10 000 zł, co limituje dopuszczalność kasacji w sprawach gospodarczych, nie znajduje istotnie potwierdzenia w materiale dowodowym. Rzecz w tym, że w pozwie nie określono wartości przedmiotu sporu, a ustalenie tej wartości przez sąd pierwszej instancji na kwotę 9898,35 zł nie jest prawidłowe. Pozew wniesiono bowiem we wrześniu 1997 r., zaś pozwany począwszy od marca 1997 r. obowiązany był uiszczać czynsz w wysokości 4 125,18 zł miesięcznie, co daje za okres 3 miesięcy kwotę powyżej 10 000 zł.

Odrzucenie kasacji było jednak prawidłowe z tego względu, że wniosek o doręczenie orzeczenia z uzasadnieniem został złożony po upływie terminu 7 dni. Termin ten w niniejszej sprawie upłynął bowiem dnia 14 września 1998 r., wniosek zaś został nadany dnia 15 września 1998 r. Nastąpiło zatem przekroczenie terminu, czego pozwany nie kwestionuje. Twierdzi natomiast, że skoro sąd drugiej instancji mimo to doręczył mu odpis orzeczenia z uzasadnieniem, oznacza to, iż uznał złożenie wniosku w terminie, a tym samym został otwarty miesięczny termin do wniesienia kasacji. W tej sytuacji, zdaniem pozwanego, nie jest możliwe odrzucenie kasacji z tego powodu, że wniosek o doręczenie orzeczenia z uzasadnieniem złożono po upływie terminu tygodniowego.

Poglądu tego nie można podzielić. Unormowanie zawarte w art. 393[4] k.p.c. należy rozumieć w ten sposób, że termin miesięczny liczony jest od doręczenia orzeczenia w sposób prawidłowy, tj. zgodnie z wymaganiami przewidzianymi w art. 387 § 3 k.p.c. To zaś oznacza, że tylko wtedy, gdy strona zażądała w terminie tygodniowym doręczenia jej orzeczenia z jego uzasadnieniem, można mówić, że spełnione zostało wstępne wymaganie dla powstania możliwości wniesienia kasacji. Natomiast, gdy z takim żądaniem nie wystąpiła, lub też występując z nim przekroczyła 7-dniowy termin do zgłoszenia żądania doręczenia orzeczenia wraz z uzasadnieniem (art. 387 § 3 k.p.c.), miesięczny termin przewidziany w art. 393[4] k.p.c. w ogóle nie może rozpocząć swojego biegu, a tym samym niemożliwe jest wniesienie kasacji. Uzasadnione jest zatem stwierdzenie, że o przekroczeniu 7-dniowego terminu przewidzianego w art. 387 § 3 k.p.c. można mówić także wtedy, gdy wprawdzie orzeczenie wraz z uzasadnieniem zostało stronie doręczone, lecz naruszone zostało wymaganie dotyczące zgłoszenia przez stronę odpowiedniego żądania doręczenia orzeczenia w terminie tygodniowym.

Z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie, a zatem odrzucenie kasacji z tego względu było uzasadnione. Skutkuje to oddalenie zażalenia (art. 397 § 2 i art. 385 k.p.c.).

OSNC 1999 r., Nr 11, poz. 195