Wyrok z dnia 1995-08-08 sygn. II CRN 83/95

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt II CRN 83/95

Wyrok z dnia 8 sierpnia 1995 r.

Złożenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia rewizji od wyroku lub dokonanie czynności polegającej na usunięciu braków rewizji od tego wyroku, jeżeli wniosek został prawomocnie oddalony, nie ma wpływu na datę jego uprawomocnienia się.

Przewodniczący: sędzia SN M. Sychowicz (sprawozdawca).

Sędziowie SN: J. Majewska, T. Żyznowski.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 1995 r. z powództwa (...) Zakładów Chemicznych (...) S.A. w I. przeciwko Zakładom Azotowym S.A. w C. o zapłatę, na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 19 września 1994 r. sygn. akt (...)

oddalił rewizję nadzwyczajną i nakazał pobrać od strony pozwanej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1542 zł tytułem wpisu od rewizji nadzwyczajnej.

Uzasadnienie:

W pozwie złożonym w dniu 17 czerwca 1994 r. powodowe Zakłady wniosły o zasądzenie na ich rzecz od pozwanych Zakładów kwoty 205 896 000 starych zł z odsetkami ustawowymi i kosztami procesu z tytułu należności za dostarczoną sodę lekką. Pozwane Zakłady nie uznały powództwa. Przyznały, że nie zapłaciły należności za dostarczoną sodę, ale powołały się na przedawnienie roszczeń. Sąd Wojewódzki (Sąd Gospodarczy) w Katowicach wyrokiem z dnia 19 września 1994 r., wydanym na posiedzeniu niejawnym, uwzględnił powództwo. Sąd ten ustalił, że dochodzone roszczenie stało się wymagalne w dniach dostawy sody, tj. w dniach od 4 września do 4 listopada 1991 r., i uznał, że na podstawie art. 8 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 55, poz. 321) w związku z art. 118 k.c. podlega ono przedawnieniu trzyletniemu, a zatem w chwili wytoczenia powództwa nie było przedawnione. Rewizja pozwanych Zakładów od tego wyroku została ponownie odrzucona wobec nieuiszczenia od niej wpisu w terminie tygodniowym od dnia doręczenia wezwania. Wniosek pozwanych Zakładów o przywrócenie tego terminu został prawomocnie oddalony.

W złożonej w dniu 16 czerwca 1995 r. rewizji nadzwyczajnej od wymienionego wyroku Minister Sprawiedliwości zarzucił, że został on wydany z rażącym naruszeniem przepisów art. 8 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 55, poz. 321), art. 118 i 554 w zw. z art. 612 k.c. oraz art. 3 § 2, art. 316 § 1 i art. 479¹⁷ k.p.c., i wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Wojewódzkiemu (Sądowi Gospodarczemu) w Katowicach do ponownego rozpoznania. Ponieważ, stosownie do 479²⁷ § 2 k.p.c., rewizja nadzwyczajna wniesiona w sprawie gospodarczej może zostać uwzględniona tylko wówczas, gdy złożona została przed upływem sześciu miesięcy od uprawomocnienia się wyroku, należało przede wszystkim ustalić, czy w rozpoznawanej sprawie, która niewątpliwie jest sprawą gospodarczą (art. 479¹ § 1 k.p.c.), zachowany został wymieniony termin.

Co do tej kwestii Sąd Najwyższy ustalił i zważył, co następuje: Okoliczność, że pozwane Zakłady wniosły rewizję od zaskarżonego wyroku w terminie otwartym do dokonania tej czynności, nie wpłynęła na datę uprawomocnienia się wyroku w sytuacji, gdy rewizja ta została prawomocnie odrzucona z powodu nieuzupełnienia jej braków w wyznaczonym terminie. Rewizja, która została odrzucona, nie wywołuje bowiem, tak jak pismo zwrócone stronie wobec bezskutecznego upływu terminu wyznaczonego do usunięcia jego braków (art. 130 § 2 zd. 2 k.p.c.), żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z jej wniesieniem do sądu. W zaistniałej sytuacji datą uprawomocnienia się wyroku nie jest ani data wydania postanowienia o odrzuceniu rewizji, ani data prawomocności tego postanowienia (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 marca 1993 r. I CRN 15/93, OSNCP 1993, z. 11, poz. 205). Na datę uprawomocnienia się wyroku nie ma też wpływu złożenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia rewizji od tego wyroku lub dokonania czynności polegającej na usunięciu braków rewizji, jeżeli wniosek został prawomocnie oddalony. Stosownie do art. 172 zd. 1 k.p.c., samo złożenie wniosku o przywrócenie terminu nie wstrzymuje ani postępowania w sprawie, ani wykonania orzeczenia.

Nie ma żadnej podstawy do uznania, że złożenie wniosku o przywrócenie terminu wstrzymuje uprawomocnienie się orzeczenia, lub gdy jest ono już prawomocne, niweczy ten skutek. W żadnym razie data uprawomocnienia się orzeczenia nie zależy od daty wydania postanowienia oddalającego wniosek o przywrócenie terminu do jego zwolnienia lub dokonania czynności polegającej na usunięciu braków środka odwoławczego, jak również od daty prawomocności tego postanowienia. Błędna jest zatem adnotacja uczyniona na zaskarżonym wyroku, podpisana przez Przewodniczącego Wydziału Sądu Wojewódzkiego w Katowicach, iż "wyrok ten jest prawomocny z dniem 10 maja 1995 r.", tj. z dniem wydania przez Sąd Apelacyjny w Katowicach postanowienia oddalającego zażalenie pozwanych Zakładów na postanowienie sądu pierwszej instancji oddalające wniosek tychże Zakładów o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od rewizji wniesionej od zaskarżonego wyroku. Skoro zaskarżony wyrok z uzasadnieniem został doręczony pozwanym Zakładom w dniu 17 października 1994 r., termin do skutecznego zaskarżenia go rewizją upłynął w dniu 31 października 1994 r. (art. 371 § 1 zd. 1 k.p.c.). Brak takiego zaskarżenia spowodował, że wyrok ten uprawomocnił się z dniem 1 listopada 1994 r. (art. 363 § 1 k.p.c.).

Rewizja nadzwyczajna od wymienionego wyroku złożona zatem została po upływie sześciu miesięcy od jego uprawomocnienia się. Sąd Najwyższy na podstawie art. 479²⁷ § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

OSNC 1995 r., Nr 11, poz. 167