Postanowienie z dnia 2008-09-17 sygn. III KK 131/08

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt III KK 131/08

P O S T A N O W I E N I E

Dnia 17 września 2008 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dariusz Świecki

w sprawie A. L. L. i M. L.

oskarżonych z art. 286 § 1 k.k.

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu

w dniu 17 września 2008 r.

kasacji, wniesionej przez pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego

od wyroku Sądu Okręgowego w L.

z dnia 14 listopada 2007 r., sygn. akt V Ka (…)

zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w L.

z dnia 27 kwietnia 2007 r., sygn. akt IX K (…)

na podstawie art. 535 § 3 k.p.k.

1. oddala kasację jako oczywiście bezzasadną,

2. kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego obciąża oskarżyciela posiłkowego.

U Z A S A D N I E N I E

 Kasacja pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego jest oczywiście bezzasadna, albowiem zarzuty kasacyjne są jednoznacznie nietrafne. Zarzut dotyczący obrazy prawa materialnego w postaci art. 284 § 2 k.k. sprowadza się do kwestionowania wykładni tego przepisu dokonanej przez sąd odwoławczy. Nie ulega jednak wątpliwości, że przedmiotem czynności wykonawczej przestępstwa z art. 284 § 2 k.k. może być tylko cudza rzecz ruchoma. Sprawcy bowiem musi towarzyszyć związany z zamiarem res sibi habendi cel pozbawienia osoby powierzającej jej własności, a więc rzecz powierzona musi być dla sprawcy „cudza”. Z niekwestionowanych ustaleń faktycznych wynika, że pokrzywdzony w związku z zawarciem z oskarżonymi umowy wykonania podestu ruchomego słupowego, zobowiązał się jednocześnie do dokonania przedpłaty 32% wartości brutto zamówienia. W świetle postanowień tej umowy wpłacona przez pokrzywdzonego kwota pieniężna tytułem przedpłaty, nie była powierzona oskarżonym z obowiązkiem zwrotu, lecz doszło do przeniesienia własności poszczególnych sum pieniężnych z chwilą przeniesienia posiadania rzeczy (art. 155 § 2 k.c.). Była to bowiem forma uiszczenia części wynagrodzenia określonego umową, co wyklucza możliwość przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej. Reasumując trzeba stwierdzić, że nie stanowi przedmiotu sprzeniewierzenia rzecz ruchoma, która została powierzona sprawcy w sytuacji, gdy treść umowy stanowiącej podstawę przekazania rzeczy wskazuje na przeniesienie własności tej rzeczy na sprawcę (por. postanowienie SN z dnia 28 września 2005 r. V KK 9/05, Lex 164266).

Nie jest też zasadny zarzut naruszenia przez sąd odwoławczy art. 7 k.p.k. Sąd drugiej instancji w granicach kontroli instancyjnej miał prawo do odmiennej oceny prawnej zebranego w sprawie materiału dowodowego (art. 437 § 2 k.p.k.). W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd ten przedstawił tok swojego rozumowania oraz wyprowadzony z niego wniosek co do braku podstaw do przypisania oskarżonym przestępstwa z art. 284 § 2 k.k. Argumentacja na podparcie tego stanowiska jest w pełni przekonująca i nie została skutecznie podważona przez skarżącego.

Z tych wszystkich względów kasacja jako oczywiście bezzasadna została oddalona, a na podstawie art. 636 § 1 w zw. z art. 518 k.p.k. kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego obciążono oskarżyciela posiłkowego.