Postanowienie z dnia 2022-10-11 sygn. I NSP 250/22

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt I NSP 250/22

POSTANOWIENIE

Dnia 11 października 2022 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Paweł Wojciechowski

w sprawie ze skargi M. J.

na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki ‎w postępowaniu przed Sądem Apelacyjnym w Katowicach w sprawie ‎o sygn. akt III APz 2/22, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 11 października 2022 r., wniosku skarżącego o uzasadnienie postanowienia z 30 sierpnia 2022 r., w przedmiocie odrzucenia wniosku o wyłączenie sędziów od orzekania w sprawie toczącej się przed Sądem Najwyższym, sygn. I NSP 250/22

odrzuca wniosek.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z 30 sierpnia 2022 r. Sąd Najwyższy odrzucił złożony wraz ze skargą na naruszenie praw strony do rozpoznania sprawy strony bez   nieuzasadnionej zwłoki w postępowaniu toczącym się przed Sądem Apelacyjnym w Katowicach w sprawie pod sygn. akt III APz 2/22, wniosek   ewentualny M. J. o wyłączenie imiennie wskazanych kilkudziesięciu sędziów Sądu Najwyższego od rozpoznania tej skargi.

W piśmie datowanym na 21 września 2022 r., pełnomocnik M. J. złożył wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia tego postanowienia.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Orzeczenia Sądu Najwyższego co do zasady nie podlegają zaskarżeniu, a   wyjątki muszą być wyraźnie wskazane w ustawie. Katalog orzeczeń zaskarżalnych zażaleniem do Sądu Najwyższego jest przy tym ściśle limitowany (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z 27 kwietnia 2017 r., I PZ 2/17; z 18 maja 2022 r., I NO 5/22). Również Trybunał Konstytucyjny zwracał uwagę, że w świetle konstytucyjnej roli Sądu Najwyższego, ogólna zasada niezaskarżalności orzeczeń wydawanych przez Sąd Najwyższy, uwarunkowana jest modelem funkcjonowania Sądu Najwyższego w systemie organów władzy sądowniczej (wyrok TK z 13 października 2015 r., SK 63/12).

Niezależnie od powyższego należy zauważyć, że w orzecznictwie Sądu  Najwyższego jednolicie przyjmuje się, że na postanowienie w przedmiocie przewlekłości postępowania zażalenie nie przysługuje (zob. m.in. uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 23 marca 2006 r., III SPZP 3/05, mająca  moc  zasady prawnej; postanowienia Sądu Najwyższego: z 12 stycznia 2022   r., I NO 71/21; z 14 września 2022 r., I NZ 14/22). Tym bardziej niedopuszczalne jest wnoszenie zażaleń na postanowienia wpadkowe w stosunku do postępowania zainicjowanego skargą na przewlekłość, jak zażalenie w  przedmiocie odrzucenia wniosku o wyłączenie sędziów od rozpoznania skargi na    przewlekłość postępowania (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z 14 września 2022 r., I NZ 14/22).

Stosownie natomiast do art. 357 § 2¹ k.p.c. postanowienie wydane na   posiedzeniu niejawnym sąd uzasadnia tylko wtedy, gdy podlega ono zaskarżeniu, i tylko na żądanie strony zgłoszone w terminie tygodnia od dnia doręczenia postanowienia. Skoro natomiast na postanowienie Sądu Najwyższego o  odrzuceniu wniosku o wyłączenie sędziego nie przysługuje środek zaskarżenia, w związku z tym wydane przez Sąd Najwyższy postanowienie odrzucające wniosek o wyłączenie sędziego nie podlega uzasadnieniu.

Wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia podlegał zatem odrzuceniu (art. 357 § 2¹ w związku z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, oraz w związku z art. 397 § 3 k.p.c., art. 391 § 1 zdanie pierwsze k.p.c.).