Zasada niezaskarżalności orzeczeń wydawanych przez Sąd Najwyższy

Orzeczenia Sądu Najwyższego co do zasady nie podlegają zaskarżeniu, a wyjątki muszą być wyraźnie wskazane w ustawie. Katalog orzeczeń zaskarżalnych zażaleniem do Sądu Najwyższego jest przy tym ściśle limitowany (zob. postanowienie SN z 27 kwietnia 2017 r., I PZ 2/17; z 18 maja 2022 r., I NO 5/22).

Również Trybunał Konstytucyjny zwracał uwagę, że w świetle konstytucyjnej roli Sądu Najwyższego, ogólna zasada niezaskarżalności orzeczeń wydawanych przez Sąd Najwyższy, uwarunkowana jest modelem funkcjonowania Sądu Najwyższego w systemie organów władzy sądowniczej (wyrok TK z 13 października 2015 r., SK 63/12).

Postanowienie SN z dnia 11 października 2022 r., I NSP 250/22

Standard: 83321 (pełna treść orzeczenia)

Orzeczenia Sądu Najwyższego nie   podlegają zaskarżeniu. Orzeczenie Sądu Najwyższego jest orzeczeniem ostatecznym (ostatniej instancji) i dlatego nie podlega zaskarżeniu. Wyjątek musiałby być wyraźnie wskazany w ustawie. W przedmiotowej sprawie brak jest takiego wyjątku w ustawie o Sądzie Najwyższym, czy w ustawie Kodeks postępowania cywilnego. Sąd Najwyższy nie rozpoznaje sprawy w toku instancji, lecz poza tokiem instancji w szczególnych przypadkach wymienianych ww.  ustawach. Wynika z tego, że Sąd Najwyższy rozpoznaje sprawy wyraźnie przypisane (zob. postanowienie SN z 9 lutego 2017 r., II PO 1/17).

W wyroku z 13  października 2015 r., SK 63/12 Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że w świetle konstytucyjnej roli Sądu Najwyższego, ogólna zasada niezaskarżalności orzeczeń wydawanych przez Sąd Najwyższy, uwarunkowana jest modelem funkcjonowania Sądu Najwyższego w systemie organów władzy sądowniczej.

Niezależnie od powyższego katalog orzeczeń zaskarżalnych zażaleniem do   Sądu Najwyższego jest ściśle limitowany (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z 27 kwietnia 2017 r., I PZ 2/17).

Postanowienie SN z dnia 18 maja 2022 r., I NO 5/22

Standard: 83325 (pełna treść orzeczenia)