Wyrok z dnia 2024-08-22 sygn. III CO 821/24

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt III CO 821/24

POSTANOWIENIE

Dnia 22 sierpnia 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Marcin Łochowski

na posiedzeniu niejawnym 22 sierpnia 2024 r. w Warszawie
‎w sprawie z wniosku A. M. i P. M.
‎o separację,
‎na skutek wystąpienia przez Sąd Okręgowy w Rybniku
‎postanowieniem z 1 lipca 2024 r., I Ns 159/24,
‎o oznaczenie sądu właściwego do rozpoznania sprawy,

odmawia oznaczenia sądu właściwego do rozpoznania sprawy.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z 1 lipca 2024 r. Sąd Okręgowy w Rybniku na podstawie art. 45 k.p.c. wystąpił do Sądu Najwyższego o oznaczenie sądu właściwego, wskazując, że żaden z małżonków nie zamieszkuje i nie przebywa w Polsce, a zatem zgodnie z art. 41 k.p.c. nie można ustalić sądu właściwego miejscowo do rozpoznania sprawy.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Uszło uwadze Sądu Okręgowego, że w niniejszej sprawie małżonkowie złożyli zgodny wniosek o orzeczenie separacji. Sprawa taka jest rozpoznawana w postępowaniu nieprocesowym (zob. art. 567¹ k.p.c.). Zatem wskazane przez Sąd Okręgowy art. 41 i 45 k.p.c. nie mają w sprawie zastosowania.

Zgodnie bowiem z art. 567¹ k.p.c. w sprawie o separację na zgodny wniosek miejscowo właściwy jest sąd, w którego okręgu małżonkowie mają wspólne zamieszkanie, a w braku takiej podstawy – sąd miejsca ich wspólnego pobytu. Jeżeli małżonkowie nie mają wspólnego miejsca zamieszkania ani pobytu, wniosek należy zgłosić w sądzie właściwym dla jednego z małżonków, zgodnie z art. 508 § 1-3 k.p.c. Oznacza to, że w braku podstaw do określenia właściwości miejscowej sądu określonych w art. 567¹ i 508 § 1 k.p.c. właściwy do rozpoznania sprawy jest sąd dla m.st. Warszawy, czyli Sąd Okręgowy w Warszawie (art. 508 § 1 zd. 3 k.p.c.). W sprawie o separację na zgodny wniosek nie zachodzi zatem sytuacja, o której mowa w art. 45 k.p.c., a więc niemożność ustalenia właściwości miejscowej na podstawie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego.

Z tych względów, Sąd Najwyższy na podstawie art. 45 w zw. z art. 567¹ i 508 k.p.c. odmówił oznaczenia sądu właściwego do rozpoznania sprawy.