Właściwość miejscowa w postępowaniu nieprocesowym (art. 508 § 1 k.p.c.)

W sprawie o separację na zgodny wniosek nie zachodzi sytuacja, o której mowa w art. 45 k.p.c., a więc niemożność ustalenia właściwości miejscowej na podstawie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego.

Zgodnie z art. 567[1] k.p.c. w sprawie o separację na zgodny wniosek miejscowo właściwy jest sąd, w którego okręgu małżonkowie mają wspólne zamieszkanie, a w braku takiej podstawy – sąd miejsca ich wspólnego pobytu. Jeżeli małżonkowie nie mają wspólnego miejsca zamieszkania ani pobytu, wniosek należy zgłosić w sądzie właściwym dla jednego z małżonków, zgodnie z art. 508 § 1-3 k.p.c. Oznacza to, że w braku podstaw do określenia właściwości miejscowej sądu określonych w art. 5671 i 508 § 1 k.p.c. właściwy do rozpoznania sprawy jest sąd dla m.st. Warszawy, czyli Sąd Okręgowy w Warszawie (art. 508 § 1 zd. 3 k.p.c.).

Wyrok SN z dnia 22 sierpnia 2024 r., III CO 821/24

Standard: 81618 (pełna treść orzeczenia)

Zgodnie z art. 508 § 1 k.p.c., jeżeli właściwość miejscowa nie jest oznaczona w przepisie szczególnym, wyłącznie właściwy jest sąd miejsca zamieszkania wnioskodawcy, a w braku miejsca zamieszkania - sąd miejsca jego pobytu. Do postępowania z urzędu właściwy jest sąd miejsca, w którego okręgu nastąpiło zdarzenie będące podstawą wszczęcia postępowania. W braku wskazanych wyżej podstaw właściwy będzie sąd dla m.st. Warszawy.

Nie można tracić z pola widzenia faktu, iż zgodnie z § 2 art. 508 k.p.c., w wypadku, gdy sąd właściwy nie może z powodu przeszkody rozpoznać sprawy lub podjąć innej czynności albo gdy wymagają tego względy celowości, sąd nad nim przełożony wyznaczy na posiedzeniu niejawnym inny sąd do rozpoznania sprawy w całości lub w części.

Wyrok SN z dnia 16 maja 2023 r., III CO 178/23

Standard: 81621 (pełna treść orzeczenia)