Wyrok z dnia 2024-01-18 sygn. VIII AKa 120/23

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VIII AKa 120/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 07.09. 2022 roku, sygn. akt XII K 171/21 .

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Nie dotyczy – Sąd II instancji nie przeprowadzał postępowania dowodowego

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1. 

Apelacja obrońcy

- błędu w ustaleniach faktycznych,

☒ zasadny

☐częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Obrońca podniósł jeden zrzut, tj. błędu w ustaleniach faktycznych, który miał polegać na wadliwym ustaleniu przez Sąd I instancji, że oskarżona działała z zamiarem zatrzymania samochodu dla siebie, bądź innej osoby. Skarżący przedstawił szerzej argumentację swojego stanowiska w uzasadnieniu apelacji.

Sąd Apelacyjny uznał apelację obrońcy za oczywiście zasadną. Przede wszystkim zauważyć należy, iż z ustaleń faktycznych, poczynionych przez Sąd I instancji w żadnym razie nie sposób zasadnie przypisać działaniom oskarżonej kwalifikacji z art. 284§2 k.k.

To z ustaleń Sądu I instancji wynika, że oskarżona nie odebrała samochodu od leasingodawcy i nie użytkowała go. Z wyjaśnień oskarżonej zaś wynikało, iż osobą, która odebrała auto od leasingodawcy a następnie je użytkowała był M. K. - były partner oskarżonej.

Za zupełnie niezrozumiałe uznać należy stwierdzenie Sądu I instancji, że- „Wprawdzie oskarżona twierdziła, że dokumenty te /związane z umową leasingu/ podpisała na prośbę swojego konkubenta, który następnie odebrał za nią przedmiotowy samochód, nie zmienia to jednakże faktu, że oskarżona w chwili zawarcia umowy a następnie wydania pojazdu stała się osobą, której powierzono rzecz ruchomą w rozumieniu art. 284§2 k.k.”

Wskazać bowiem należy, iż w ustalonym stanie faktycznym Sąd Okręgowy podał, iż „Samochód został odebrany od sprzedawcy przez nieustaloną osobę, która podpisała się za korzystającego, tj. M. M. (1) z użyciem jej pieczęci firmowej.” Poza sporem zatem pozostawał fakt, że to nie oskarżona odebrała samochód będący przedmiotem umowy leasingowej, a Sąd I instancji nie ustalił kto auto to odebrał. Wiadomo jednak, że osoba odbierająca przedmiotowy pojazd dokonała fałszu, gdyż podpisała się imieniem i nazwiskiem oskarżonej.

Dokonując zatem następujących ustaleń: podpisanie umowy leasingowej przez oskarżoną, odbiór pojazdu przez nieustaloną osobę podpisującą się za oskarżoną /de facto fałszując jej podpis/, użytkowanie samochodu przez M. K. i nieustalone osoby trzecie- Sąd I instancji uznał, iż M. M. (1) była „/…/osobą, której powierzono rzecz ruchomą w rozumieniu art. 284§2 k.k.”

Zdaniem Sądu Apelacyjnego takie rozumowanie Sądu I instancji było oczywiście błędne. Owszem oskarżona podpisała dokumenty dotyczące umowy leasingowej, jednakże faktycznie przedmiot leasingu nie został jej dostarczony, gdyż został przekazany innej osobie. W przedmiotowym postępowaniu nie zostało ustalone nawet jakiej osobie, skoro w ustaleniach faktycznych wskazano, iż była to nieustalona osoba. Skoro przedmiot umowy leasingowej nie został wydany leasingobiorcy /M. M. (1)/ to nie sposób przez prymat znamion z art. 284§2 k.k. uznać oskarżoną za osobę, której powierzono rzecz ruchomą. Żaden z ustalonych faktów, a dotyczący zachowania oskarżonej już po tym, jak leasingodawca zażądał od niej zwrotu pojazdu nie daje podstaw, aby wypełniła ona znamiona z art. 284§2 k.k. Jak wynika bowiem z ustaleń faktycznych Sądu I instancji, oskarżona odpowiedziała, że musi ustalić gdzie jest pojazd i faktycznie podjęła stosowne kroki w tym zakresie.

Przypomnieć należy, iż przestępstwo sprzeniewierzenia uregulowane w art. 284§2 k.k. jest przestępstwem tzw. kierunkowym. Oznacza to, że sprawcy udowodnić należy, iż rzecz cudza została mu powierzona, co do której podjął on zamiar zatrzymania bądź to dla siebie, bądź to dla innej osoby nie posiadając do tego żadnego tytułu / animus rem sibi habendi/.

W przedmiotowej sprawie żadne z jednostkowych zachowań M. M. (1), jak też ich całokształt nie dawał podstaw do przypisania jej kierunkowego zamiaru zatrzymania dla siebie, bądź dla innej osoby samochodu, który był przedmiotem umowy leasingowej. W tych okolicznościach uznać należało, że przypisanie oskarżonej popełnienie przestępstwa z art. 284§2 k.k. było błędne. Podzielając w całości zarzut wskazany w apelacji obrońcy oskarżonej, rozpoznając ten środek odwoławczy Sąd Apelacyjny zobowiązany był do zmiany zapadłego orzeczenia poprzez uniewinnienie oskarżonej od zarzuconego jej czynu.

Wnioski

o uchylenie sprawy do ponownego rozpoznania, bądź o zmianę

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec uznania w całości zarzutu obrońcy za zasadny- także wniosek o uniewinnienie oskarżonej uznać należało za zasadny .

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Nie wystąpiły.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Nie dotyczy.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Wyrok w całości poprzez uniewinnienie oskarżonej.

Zwięźle o powodach zmiany

Wobec uwzględnienia zarzutu apelacyjnego.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

Nie dotyczy

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

2.1.

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Nie dotyczy

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.  2.

koszty postępowania przejęto na rachunek Skarbu Państwa

7.  PODPIS

Dorota Radlińska

Anna Nowakowska Agnieszka Brygidyr- Dorosz

1.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika 1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Orzeczenie Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 07.09.2022 r., sygn. akt XII K 171/21

1.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana