Wyrok z dnia 2006-01-26 sygn. IV KK 464/05

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt IV KK 464/05

W Y R O K

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 stycznia 2006 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Józef Skwierawski (przewodniczący)

SSN Jacek Sobczak (sprawozdawca)

SSN Marek Sokołowski

Protokolant Wanda Ciszewska

w sprawie S. P. skazanego z art. 244 k.k.

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 26 stycznia 2006 r., kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść skazanego (PR V […]) od wyroku Sądu Rejonowego w C. z dnia 14 września 2004 r., sygn. akt II K […]

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w C. do ponownego rozpoznania.

U Z A S A D N I E N I E

Sąd Rejonowy w C. Wyrokiem z dnia 14 września 2004 r., sygn. akt II K […], uznał S. P. za winnego tego, że w dniu 25 kwietnia 2004 r. w C., woj. […], w trakcie policyjnej kontroli drogowej, kierował samochodem osobowym marki C.– […] nr rej. […] nie stosując się do orzeczonego w stosunku do niego przez Sąd Rejonowy w C. wyrokiem z dnia 28 sierpnia 1998 r. sygn. II K [X] zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat od odbycia w okresie od 28 września 1999 r. do 21 stycznia 2000 r. i od 5 sierpnia 2001 r. do 30 października 2001 r. łącznie ponad 6 miesięcy, kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w B. z dnia 12 grudnia 2000 r., sygn. III K [Y], za umyśle przestępstwo podobne, tj. czynu z art. 244 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. – i na podstawie art. 244 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., przy ustaleniu, iż czynu tego dopuścił się on w ciągu 5 lat od odbycia w okresie od 28 września 1999 r. do 21 stycznia 2000 r. i od 5 sierpnia 2001 r. do 30 października 2001 r. kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w B. z dnia 12 grudnia 2000 r., sygn. akt III K [Y], a nadto w okresie od 29 lipca 2002 r. do 29 października 2002 r. kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w C. z dnia 10 sierpnia 2000 r., sygn. II K [Z] – łącznie ponad 6 miesięcy pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, skazał go na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności (k. 61).

Wyrok ten nie został zaskarżony przez strony i uprawomocnił się w dniu 8 października 2002 r.

Od wyroku Sądu Rejonowego kasację – na korzyść skazanego złożył Prokurator Generalny zarzucając wyrok w całości na korzyść skazanego i zarzucając rażącą i mającą istotny wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu prawa karnego materialnego, polegającą na przypisaniu S. P. działania w warunkach art. 64 § 1 k.k. mimo braku do tego przesłanek.

Sąd Najwyższy zważył co następuje.

Kasacja Prokuratora Generalnego okazała się zasadna z przyczyn wskazanych w jej treści.

Postawą przyjęcia przez Sąd, iż S. P. działał w warunkach recydywy specjalnej podstawowej, było ustalenie, że oskarżony zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia kary ponad 6 miesięcy pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne, która w wymiarze 1 roku i 5 miesięcy orzeczona została wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w B. z dnia 12 grudnia 2000 r., sygn. akt III K [Y] (k. 21 – 23).

Wspomniany wyrok łączny powstał z połączenia kary 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w B. z dnia 13 kwietnia 2000 r. sygn. akt III K […], za przestępstwa z art. 163 § 1 pkt 1 k.k. i art. 288 § 1 k.k. oraz kary 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w C. z dnia 10 sierpnia 2000 r., sygn. akt II K [Z], za przestępstwo z art. 244 k.k. w zw. z art. 12 k.k. (k. 17 - 20, k. 26).

S. P. orzeczoną karę łączną odbył w okresach od 28 września 1999 r. do 21 stycznia 2000 r., od 5 sierpnia 2001 r. do 30 października 2001 r. (k. 16) jak również w okresie od 29 lipca 2002 r. do 29 października 2002 r. (k. 27).

Zgodnie z treścią uchwały Sądu Najwyższego z dnia 24 kwietnia 1985 r. – VI KZP 5/85 (OSNKW 1985/7 – 8/54) w wypadku orzeczenia wyrokiem łącznym kary łącznej pozbawienia wolności pięcioletni okres przewidywany w art. 60 § 1 k.k. (aktualnie 64 § 1 k.k.) biegnie od odbycia w całości lub w części co najmniej 6 miesięcy kary łącznej, przy czym kara, za przestępstwo poprzednie, do którego odnosi się podobieństwo przestępstwa ponownego, musi być orzeczona w rozmiarze co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Kara za przestępstwo z art. 244 k.k. orzeczona wobec oskarżonego wyrokiem Sądu Rejonowego w C., z dnia 10 sierpnia 2000 r., sygn. II K [Z] była niższa niż 6 miesięcy pozbawienia wolności. Natomiast przestępstwa z art. 163 § 1 pkt 1 k.k. i art. 288 § 1 k.k., za które oskarżony został skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w B. z dnia 13 kwietnia 2000 r., sygn. akt III K […] i za które odbywał karę pozbawienia wolności w ramach wyroku łącznego, nie są przestępstwami podobnymi do występku z art. 244 k.k. w rozumieniu przepisu art. 115 § 3 k.k. W tej sytuacji nie zachodziły przesłanki do uznania, iż S. P. działał w warunkach powrotu do przestępstwa.

Błędne skazanie oskarżonego w warunkach, które przewiduje przepis art. 64 § 1 k.k. stanowi rażące naruszenie prawa, które mogło mieć istotny wpływ na treść wyroku, w tym w szczególności w zakresie wysokości orzeczonej względem S. P. kary pozbawienia wolności, a biorąc pod uwagę treść art. 78 § 2 k.k. może mieć także znaczenie przy ewentualnym ubieganiu się oskarżonego o warunkowe przedterminowe zwolnienie, po odbyciu określonej części kary.

W tym stanie rzeczy należało uznać, że wyrok został wydany z rażącym naruszeniem przepisów prawa karnego materialnego w postaci art. 64 k.k. i uwzględniając wnioski i wywody kasacji przekazać sprawę Sądowi Rejonowemu w C. do ponownego rozpoznania.