Wyrok z dnia 2023-04-13 sygn. VIII SA/Wa 24/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Szymanowicz-Nowak (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda Sędzia WSA Justyna Mazur po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Radomiu w trybie uproszczonym w dniu 13 kwietnia 2023 r. sprawy ze skargi J. W. na decyzję Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. z dnia 26 sierpnia 2022 r. l.dz. [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych na rzecz skarżącego J.W. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Pismem z [...] września 2021 r. J. W. (dalej: strona, skarżący, wnioskodawca) zwrócił się do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. (dalej: OIRP) o udostępnienie, na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 2176 ze zm., dalej: u.d.i.p.), następujących informacji:

A) Czy postępowanie prowadzone przez Rzecznika Dyscyplinarnego przy OIRP W. za numerem/sygnaturą [...] jest w toku, czy też się zakończyło, ewentualnie w jaki sposób zostało ono ukończone?

B) W przypadku gdyby postępowanie, o którym mowa w punkcie A, było w toku, proszę o informację, na jakim etapie jest wyżej wymienione postępowanie?

C) W przypadku gdyby postępowanie, o którym mowa w punkcie A, uległo zakończeniu, proszę o nadesłanie odpisu orzeczenia kończącego wraz z pisemnym uzasadnieniem oraz wykazu dokumentów zgromadzonych w postępowaniu, o którym mowa w punkcie A.

D) W przypadku gdyby w ramach postępowania, o którym mowa w punkcie A, doszło do ukarania jakiegokolwiek radcy prawnego, proszę o informację, jaki rodzaj sankcji został zastosowany i czy orzeczona kara została wykonana?

Pismem z [...] września 2021 r. Rzecznik Dyscyplinarny OIRP w W. (dalej: Rzecznik, organ) poinformował skarżącego, że żądane dokumenty nie stanowią informacji publicznej. Wobec tego skarżący wniósł skargę na bezczynność OIRP, którą Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 5 lipca 2022 r. w sprawie sygn. akt II SAB/Wa 16/22 uwzględnił, zobowiązując organ do załatwienia wniosku skarżącego z [...] września 2021 r. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że dane dotyczące postępowań i orzeczeń dyscyplinarnych członka samorządu zawodowego radców prawnych, a więc osoby wykonującej zawód zaufania publicznego, stanowią informacje publiczne.

W konsekwencji powyższego wyroku Rzecznik decyzją z [...] sierpnia 2022 r. l.dz. [...], wydaną na podstawie art. 16 w związku z art. 5 ust. 2 i 17 ust. 1 u.d.i.p. oraz art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735, dalej: k.p.a.), po rozpoznaniu wniosku skarżącego z [...] września 2021 r., odmówił udostępnienia informacji publicznej w przedmiocie wskazanym we wniosku. Uzasadniając swoje stanowisko wyjaśnił, że prawo do informacji publicznej nie ma charakteru bezwzględnego, a jego wykonywanie nie może wkraczać w inne dobra chronione Konstytucją RP.

Ustawodawca, wprowadzając ogólną zasadę dostępu do informacji publicznej, określając jednocześnie w art. 1 ust. 1 u.d.i.p. pojęcie informacji publicznej, jako każdej informacji o sprawach publicznych, w szczególności o sprawach wymienionych w art. 6 u.d.i.p., dopuścił możliwość jej ograniczenia. Taką funkcję pełni art. 5 ust. 2 u.d.i.p. Określa on bowiem obowiązek organu rozpoznającego wniosek o udostępnienie informacji publicznej ograniczenia dostępu do tej informacji ze względu na wskazane w nim wartości. W konsekwencji podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej nie może, a musi odmówić jej udostępnienia w zakresie wyznaczonym przez art. 5 ust. 2 u.d.i.p.

W ocenie Rzecznika dla rozstrzygnięcia, czy organ ma obowiązek zastosowania w przedmiotowej sprawie normy wynikającej z przepisu art. 5 ust. 2 u.d.i.p. należy rozważyć, czy wniosek dotyczy informacji o zidentyfikowanej przez wnioskodawcę lub możliwej do zidentyfikowania przez niego osobie fizycznej. Innymi słowy należy rozważyć, czy wnioskodawca, składając wniosek, wie lub może łatwo ustalić, o kogo w tym wniosku chodzi, tj. wie lub może łatwo ustalić, jakiego radcy prawnego dotyczy postępowanie dyscyplinarne, którego sygnaturę wskazał we wniosku.

Organ zwrócił uwagę na fakt, że pod sygn. [...] prowadził czynności wyjaśniające w sprawie radcy prawnego, którego dotyczy przedmiotowy wniosek o udostępnienie informacji publicznej złożony przez wnioskodawcę. Czynności wyjaśniające w ww. sprawie były prowadzone na skutek zawiadomienia złożonego przez osobę prawną - spółkę Firma Handlowa S. Sp. [...] z siedzibą w R. P. (dalej: Spółka), w imieniu której działał M. W. - Prezes Zarządu Spółki. Wnioskodawca, składając niniejszy wniosek o dostęp do informacji publicznej, posłużył się adresem do korespondencji stanowiącym adres siedziby Spółki, co oznacza, że w niniejszej sprawie będzie odbierał korespondencję w siedzibie tej Spółki. Ponadto wnioskodawca, jak wynika z danych zamieszczonych w Krajowym Rejestrze Sądowym dotyczącym Spółki, w okresie poprzedzającym złożenie przedmiotowego wniosku o dostęp do informacji publicznej pełnił funkcję prokurenta samoistnego w Spółce. Zatem, zdaniem Rzecznika, miał nieograniczony dostęp do danych zgromadzonych w Spółce, w tym do danych osobowych radcy prawnego, o którego sprawę wnioskodawca pyta. Jednocześnie organ zauważył, że wnioskodawca nie pyta o żadną inną sprawę lub sprawy z zakresu funkcjonowania OIRP.

Wobec powyższego Rzecznik uznał, że wnioskodawca żąda informacji o osobie fizycznej, której dane osobowe przynajmniej w postaci imienia i nazwiska oraz wpisu na listę radców prawnych w OIRP są mu znane. Dlatego też w sprawie znajduje zastosowanie przepis art. 5 ust. 2 u.d.i.p. i wypływająca z niego ochrona prawa do prywatności, którą objęte są również dane zgromadzone w postępowaniu dyscyplinarnym, prowadzonym przez samorząd zawodowy. Radca prawny, którego dotyczy wniosek o udostępnienie informacji publicznej, nie pełni funkcji publicznej, a organ nie dysponuje oświadczeniem radcy prawnego o rezygnacji z przysługującego mu prawa do prywatności. Brak jest więc w niniejszym przypadku podstaw do ograniczenia zakresu zastosowania normy wypływającej z art. 5 ust. 2 u.d.i.p.

W skardze skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie strona zaskarżyła decyzję w całości i zarzuciła jej naruszenie:

- art. 5 ust. 2 u.d.i.p. poprzez jego bezzasadne zastosowanie, albowiem wniosek z [...] września 2021 r. dotyczy osoby pełniącej funkcję publiczną;

- art. 5 ust. 2 u.d.i.p. in fine poprzez brak zapytania radcy prawnego przed wydaniem decyzji, czy zrzeka się prawa do prywatności;

- art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz.U. z 2023 r. poz. 259 ze zm., dalej: p.p.s.a.) poprzez niezastosowanie się do zaleceń i wskazań prawnych zawartych w prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 5 lipca 2022 r. w zakresie przyjęcia, że wniosek skarżącego dotyczy osoby wykonującej funkcję publiczną;

- art. 86 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE poprzez jego niezastosowanie;

- art. 61 ust. 1 Konstytucji RP w związku z art. 2 u.d.i.p. przez nieudostępnienie informacji publicznej w zakresie informacji o działalności organów wykonujących zadania publiczne oraz osoby pełniącej funkcje publiczne, co prowadzi do naruszenia istoty prawa do informacji publicznej;

- art. 16 ust. 2 pkt 2 u.d.i.p. poprzez brak oznaczenia w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji osób z imienia i nazwiska, ze względu na których dobra odmówiono udostępnienia informacji publicznej;

- art. 16 ust. 2 pkt 2 u.d.i.p. poprzez brak zawarcia w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji imion, nazwisk i funkcji osób, które zajęły stanowisko w tej sprawie,

- bezzasadne wydanie decyzji odmownej, w sytuacji gdy dane osobowe można było poddać procesowi anonimizacji.

Skarżący wniósł o uchylenie decyzji w całości, rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym oraz zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Uzasadniając skargę podniósł, że w prawomocnym wyroku z 5 lipca 2022 r., sygn. akt II SAB/Wa 16/22, przesądzono, że zawód radcy prawnego ma status zaufania publicznego. Ocena ta jest o tyle istotna, że według art. 5 ust. 2 u.d.i.p. nie można odmówić udostępnienia informacji publicznej z uwagi na ochronę prywatności, jeżeli wniosek dotyczy osoby wykonującej funkcję publiczną. Jeżeli organ miał wolę, mógł kontestować ten wyrok w drodze skargi kasacyjnej. Nie skorzystał jednak z tego trybu, dlatego też musi zaakceptować wszelkie implikacje wynikające z tego stanu rzeczy, a jedną z nich jest niemożność odmowy udostępnienia informacji publicznej z uwagi na ochronę interesu prywatnego, jeśli dane te dotyczą radcy prawnego.

W ocenie skarżącego w przypadku punktów A, B oraz D przedmiotowego wniosku nie pojawiał się problem ochrony danych osobowych, gdyż były to proste pytania, na które oczekuje się równie prostych odpowiedzi, bez wgłębiania się w problematykę danych osobowych. Zdaniem skarżącego w punkcie C może pojawić się problem danych osobowych, jednakże istnieje możliwość znalezienia rozwiązań pośrednich. Jednym z nich jest anonimizacja danych wrażliwych. Za tą formą zakończenia sporu przemawia zgoda skarżącego na takie zakończenie oraz analogiczna sugestia, która padła ze strony Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w uzasadnieniu prawomocnego wyroku z 5 lipca 2022 r.

W odpowiedzi na skargę Rzecznik, powtarzając argumentację przywołaną w zaskarżonej decyzji, wniósł o oddalenie skargi oraz szeroko odniósł się do zarzutów w niej zawartych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2167 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem (legalności), jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Sądy administracyjne, kierując się kryterium legalności, dokonują oceny zgodności treści zaskarżonego aktu oraz procesu jego wydania z normami prawnymi - ustrojowymi, proceduralnymi i materialnymi - przy czym ocena ta jest dokonywana według stanu prawnego i zasadniczo na podstawie akt sprawy istniejących w dniu wydania zaskarżonego aktu.

Stosownie do art. 134 § 1 p.p.s.a. sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną w niej podstawą prawną. Oznacza to, że bierze pod uwagę wszelkie naruszenia prawa, a także wszystkie przepisy, które powinny znaleźć zastosowanie w rozpoznawanej sprawie, niezależnie od żądań i wniosków podniesionych w skardze - w granicach sprawy, wyznaczonych przede wszystkim rodzajem i treścią zaskarżonego aktu.

Zgodnie zaś z treścią art. 153 p.p.s.a. ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Rozpoznając zaskarżoną decyzję pod kątem ww. kryteriów legalności, Sąd uznał, że przedmiotowa skarga zasługuje na uwzględnienie, chociaż nie wszystkie jej zarzuty są zasadne.

Z uzasadnienia wyroku WSA z 5 lipca 2022 r. wydanego w sprawie bezczynności w rozpoznaniu przez organ przedmiotowego wniosku strony, sygn. akt II SAB/Wa 16/22, wynika, że żądana informacja jest informacją publiczną w rozumieniu u.d.i.p. Ocena prawna zawarta w powyższym wyroku wiąże organy administracji i sąd orzekający w tej sprawie. Tak więc wniosek z [...] września 2021 r. dotyczył informacji o postępowaniu prowadzonym przez Rzecznika pod sygn. [...], tj. informacji, na jakim etapie jest ww. postępowanie, czy, ewentualnie w jaki sposób, zostało zakończone, czy doszło do ukarania osoby obwinionej, jaki rodzaj kary został zastosowany i czy została ona wykonana. Nadto wnioskodawca domagał się (w przypadku zakończenia postępowania) nadesłania odpisu orzeczenia wraz z uzasadnieniem oraz wykazu dokumentów zgromadzonych w postępowaniu. Sąd w sprawie II SAB/Wa 16/22 stwierdził, że nie można zgodzić się ze stanowiskiem organu, że wniosek z [...] września 2021 r. jest w istocie pytaniem ad personam i z tego względu nie podlega rozpatrzeniu w trybie przepisów u.d.i.p. Sąd podkreślił, że dane dotyczące postępowań i orzeczeń dyscyplinarnych członka samorządu zawodowego radców prawnych, a więc osoby wykonującej zawód zaufania publicznego, stanowią informacje publiczne tak w świetle przesłanki ogólnej (art. 1 ust. 1 u.d.i.p., który stanowi, iż każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną), jak i przesłanki szczególnej wynikającej z art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a) u.d.i.p. Zgodnie z tym ostatnim przepisem źródłem informacji publicznych są dane publiczne wynikające m.in. z dokumentów urzędowych wytworzonych w ramach działania podmiotu zobowiązanego do udostępnienia informacji publicznej lub z dokumentów, którymi ten podmiot posługuje się w celu wykonywania powierzonych mu zadań publicznych. W myśl art. 6 ust. 2 u.d.i.p. dokumentem urzędowym w rozumieniu ustawy jest treść oświadczenia woli lub wiedzy, utrwalona i podpisana w dowolnej formie przez funkcjonariusza publicznego w rozumieniu przepisów Kodeksu karnego, w ramach jego kompetencji, skierowana do innego podmiotu lub złożona do akt sprawy. Stosownie natomiast do treści art. 115 § 13 pkt 3 Kodeksu karnego funkcjonariuszem publicznym jest m.in. osoba orzekająca w organach dyscyplinarnych działających na podstawie ustawy.

W związku z treścią wniosku skarżącego danymi publicznymi są zatem dane z dokumentów (i dokumenty, tj. orzeczenie kończące postępowanie dyscyplinarne wraz z uzasadnieniem jako jego integralną częścią), wytworzonych w toku postępowania dyscyplinarnego o wskazanej we wniosku sygnaturze przez rzecznika dyscyplinarnego i sąd dyscyplinarny. Nie ulega wątpliwości, że ww. dokumenty i dane z nich wynikające są źródłem informacji publicznej, bowiem przedmiotem udostępnienia są informacje publiczne dotyczące działalności organów lokalnych samorządu zawodowego w zakresie wykonywania zadań publicznych, określonych m.in. w art. 41 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1166, dalej: ustawa o radcach prawnych), tj. sprawowanie nadzoru nad należytym wykonywaniem zawodu przez radców prawnych.

Należy również zwrócić uwagę na ugruntowany w orzecznictwie sądowym pogląd, że orzeczenia dyscyplinarne wraz z uzasadnieniami w konkretnie określonych sprawach są dokumentami stanowiącymi informację publiczną (por. np. wyrok NSA z 18 czerwca 2020 r., sygn. akt I OSK 100/20, wyrok WSA w Warszawie z 20 lipca 2020 r., sygn. akt II SA/Wa 406/20, publ. cbosa).

Przedmiotem sporu między stroną a organem w przedmiotowej sprawie jest zasadność odmowy przez Rzecznika udzielenia żądanej informacji publicznej ze względu na prywatność osoby fizycznej, przy czym wnioskodawca we wniosku z [...] września 2021 r. pytał o przebieg konkretnego postępowania dyscyplinarnego, bez wskazywania imienia i nazwiska jakiegokolwiek radcy prawnego.

Z treści przepisu art. 5 ust. 2 u.d.i.p., który jest podstawą prawną zaskarżonej decyzji, wynika, że prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek

z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonania funkcji, oraz przypadku, gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnują z przysługującego im prawa. Należy zatem rozważyć, czy radca prawny, podlegający postępowaniu dyscyplinarnemu w trybie ustawy o radcach prawnych, jest osobą pełniącą funkcję publiczną. Rzecznik w zaskarżonej decyzji w tym zakresie wypowiedział się negatywnie, dlatego też odmówił udzielenia informacji publicznej na wniosek strony z [...] września 2021 r., jako dotyczącego danych osoby fizycznej, której imię, nazwisko oraz numer wpisu na listę radców prawnych jest stronie znany.

Wprawdzie należy zgodzić się z organem, że WSA w wyroku o sygn. akt II SAB/Wa 16/22 wskazał, że radca prawny to osoba wykonująca zawód zaufania publicznego, nie precyzując, że jest to osoba pełniąca funkcję publiczną. Jednak - zdaniem Sądu orzekającego w niniejszej sprawie – radca prawny, jako właśnie osoba wykonująca zawód zaufania publicznego, realizuje funkcje i zadania publiczne. Nie jest osobą prywatną, a podczas i w związku z wykonywaniem czynności zawodowych korzysta z ochrony prawnej przysługującej sędziemu i prokuratorowi (por. art. 12 ust. 1 ustawy o radcach prawnych). Nie ulega więc wątpliwości, że radca prawny, którego zadaniem jest świadczenie obywatelom

i podmiotom prawnym pomocy prawnej (art. 4 ustawy o radcach prawnych), spełnia funkcje publiczne (por. wyrok WSA we Wrocławiu z 8 grudnia 2020 r., sygn. akt IV SA/Wr 373/2, publ. cbosa oraz analogicznie w odniesieniu do adwokata wyrok WSA w Warszawie z 31 stycznia 2020 r., sygn. akt II SA/Wa 2562/19, publ. cbosa).

W konsekwencji takie rozumowanie prowadzi do umożliwienia udostępnienia informacji publicznej w zakresie prowadzonego przez samorząd zawodowy wobec radcy prawnego (niewskazanego we wniosku z imienia i nazwiska) postępowania dyscyplinarnego o wskazanej sygnaturze, bez konieczności odwoływania się wówczas do przepisu art. 5 ust. 2 u.d.i.p., stanowiącego ograniczenie prawa do informacji publicznej ze względu na prywatność osoby fizycznej.

Sąd w składzie orzekającym podziela stanowisko WSA w Warszawie z 5 lipca 2022 r. w sprawie o sygn. akt II SAB/Wa 16/22, że w razie konieczności ochrony danych wrażliwych możliwe jest udostępnienie informacji publicznej w postaci zanonimizowanej; nie zachodzi wówczas potrzeba wydawania decyzji odmownej na podstawie art. 16 w związku z art. 5 ust. 2 u.d.i.p. Na uwagę zasługuje również stanowisko WSA w Gdańsku z 23 lutego 2023 r. wydane w sprawie sygn. akt III SA/Gd 712/22 (publ. cbosa), że w przypadku gdy występują ograniczenia w dostępie do informacji publicznej, określone w art. 5 u.d.i.p., wydanie decyzji odmownej powinno być ostatecznością, stosowaną jedynie wówczas, gdy niemożliwe jest udostępnienie treści dokumentu odpowiednio zanonimizowanego, po usunięciu elementów podlegających ochronie.

Sąd rozpoznający sprawę podziela stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w wyroku z 24 czerwca 2003 r., sygn. akt III RN 95/02 (publ. Wokanda 2004 r. nr 2, s. 19), zgodnie z którym cechą prawa do prywatności jest to, że ochroną tą objęta jest dziedzina życia osobistego (prywatnego), rodzinnego i towarzyskiego człowieka. Ochrona ta nie obejmuje jednak działalności publicznej osoby ani też sfery działań i zachowań, które ogólnie są pojmowane jako osobiste lub prywatne, jeżeli działania te lub zachowania wiążą się ściśle z działalnością publiczną. Niewątpliwie informacje o postępowaniu dyscyplinarnym prowadzonym przez Rzecznika pod sygn. [...], objęte wnioskiem strony z [...] września 2021 r., nie są związane z życiem osobistym, rodzinnym czy towarzyskim radcy prawnego, tylko z wykonywaniem jego zawodu w ramach działalności publicznej. Działania korporacyjnych organów dyscyplinarnych mają bowiem za zadanie egzekwowanie odpowiedzialności dyscyplinarnej od swoich członków. Natomiast rozstrzygnięcia sądów dyscyplinarnych samorządów zawodowych odnoszą się do spraw publicznych, gdyż służą realizacji zadań publicznych, które cechuje powszechność i użyteczność dla ogółu (np. udzielanie pomocy prawnej, współdziałanie w ochronie praw i wolności obywatelskich, kształtowanie i stosowanie prawa). Personalny aspekt sprawy dyscyplinarnej nie odbiera jej przymiotu sprawy publicznej (por. wyrok WSA w Warszawie z 20 lipca 2020 r., sygn. akt II SA/Wa 406/20, publ. cbosa).

W związku z powyższym Sąd uznał, że organ naruszył art. 5 ust. 2 u.d.i.p. oraz art. 61 Konstytucji RP, kiedy odmówił stronie udostępnienia informacji publicznej z [...] września 2021 r. z tego powodu, że radca prawny, którego dotyczy ten wniosek, nie pełni funkcji publicznej. Należy podzielić zarzuty skargi, że brak było podstaw do reglamentacji prawa do informacji publicznej w oparciu o ww. przepisy, ponieważ regułą jest dostęp do informacji publicznej, zaś odmowę należy traktować jako wyjątek, którego nie można interpretować rozszerzająco.

W tym miejscu należy dodatkowo zauważyć, że na podstawie wskazanego w skardze art. 86 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (Dz.Urz.UE.L.2016.119.1 z dnia 04.05.2016 r.) istnieje możliwość ujawnienia danych osobowych przez organ lub podmiot publiczny "dla pogodzenia publicznego dostępu do dokumentów urzędowych z prawem do ochrony danych osobowych na mocy niniejszego rozporządzenia".

Odnośnie do zarzutu skargi naruszenia art. 5 ust. 2 u.d.i.p. in fine przez brak zapytania radcy prawnego przed wydaniem zaskarżonej decyzji, czy rezygnuje z przysługującego mu prawa do ochrony prywatności, to w tym zakresie Sąd podziela stanowisko organu, że przepisy prawa nie wymagają zwracania się z takim pytaniem do osoby, która nie pełni funkcji publicznych (por. wyrok NSA z 8 lipca 2015 r., sygn. akt I OSK 1530/14, publ. Lex nr 1794746, wyrok WSA w Warszawie z 10 lutego 2022 r., sygn. akt II SA/Wa 2238/21, publ. Lex nr 3392844).

W ocenie Sądu, wbrew zarzutom skargi, organ nie naruszył przepisu art. 153 p.p.s.a., ponieważ rozpoznał wniosek skarżącego z [...] września 2021 r., uznając za wyrokiem II SAB/Wa 16/22 charakter żądanej informacji jako publicznej, jednak na podstawie art. 16 w związku z art. 5 ust. 2 u.d.i.p. wydał decyzję o odmowie jej udostępnienia, powołując się na ograniczenie z uwagi na ochronę prywatności osoby fizycznej.

Niezasadne są również zarzuty naruszenia przez organ art. 16 ust. 2 pkt 2 u.d.i.p., bowiem z treści tego przepisu nie wynika, aby organ winien z imienia i nazwiska wskazywać w uzasadnieniu decyzji podmiot, ze względu na którego dobra, o których mowa w art. 5 ust. 2, wydano decyzję o odmowie udostępnienia informacji publicznej. Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że tym podmiotem jest osoba fizyczna, radca prawny, którego dane są zgromadzone w postępowaniu dyscyplinarnym wskazanym przez wnioskodawcę. Natomiast co do wskazania imion, nazwisk i funkcji osób, które zajęły stanowisko w toku postępowania o udostępnienie przedmiotowej informacji, to z treści zaskarżonej decyzji wynika jednoznacznie, że wydał ją Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP – M. M. (brak innych osób zajmujących stanowisko w tej sprawie).

Mając powyższe na uwadze Sąd, działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) p.p.s.a., uchylił zaskarżoną decyzję (punkt 1 wyroku). O kosztach postępowania orzeczono w punkcie 2 wyroku na podstawie art. 200 i art. 205 § 1 p.p.s.a.

Przy ponownym rozpatrzeniu sprawy Rzecznik będzie zobowiązany wziąć pod uwagę ocenę prawną zawartą w uzasadnieniu niniejszego wyroku (art. 153 p.p.s.a.).