Wyrok z dnia 2011-09-01 sygn. V KK 168/11

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt V KK 168/11

W Y R O K

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 września 2011 r. Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący, sprawozd.)

SSN Rafał Malarski

SSA del. do SN Andrzej Stępka

Protokolant Joanna Sałachewicz

przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Mieczysława Tabora

w sprawie Z. P. skazanego z art. 177 § 1 k.k. w zw. z art. 178 § 1 k.k.

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie

w dniu 1 września 2011 r.,

kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść skazanego od wyroku Sądu Rejonowego w K.

z dnia 3 listopada 2010 r., sygn. akt II K [...]

uchyla zaskarżony wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu w K. do ponownego rozpoznania.

U Z A S A D N I E N I E

Sąd Rejonowy w K. wyrokiem z dnia 3 listopada 2010 r. uznał Z. P. za winnego tego, że w dniu 30 stycznia 2010 roku na drodze między miejscowością R. a G. nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że kierując samochodem marki Volkswagen Caravelle nr rej. [...] nie dostosował prędkości jazdy do istniejących warunków drogowych, w wyniku czego stracił panowanie nad pojazdem, zjechał na lewą stronę drogi, przodem pojazdu uderzając w przydrożne drzewo w następstwie czego pasażer tego samochodu J. W. doznał obrażeń ciała w postaci urazu głowy, rozległej rany tłuczonej czołowo - ciemieniowej oraz złamania obojczyka lewego, naruszające czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni, po czym zbiegł z miejsca zdarzenia, i za to na podstawie art. 177 § 1 k.k. w zw. z art. 178 § 1 k.k. skazał oskarżonego na karę roku pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawiesił na okres próby 3 lat, na podstawie art. 71 § 1 k.k. w zw. z art. 33 § 1 i § 3 k.k. orzekł 100 stawek dziennych grzywny po 10 zł za stawkę oraz obciążył oskarżonego kosztami sądowymi.

Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 22 listopada 2010 r.

Kasację od wyroku „w części dotyczącej orzeczenia o karze” na niekorzyść skazanego złożył Prokurator Generalny w terminie określonym w art. 52 § 3 k.k., zarzucając „rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu prawa karnego materialnego - art. 42 § 2 k.k., polegające na zaniechaniu orzeczenia wobec sprawcy przestępstwa z art. 177 § 1 k.k. w zw. z art. 178 § 1 k.k. obligatoryjnego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych albo pojazdów mechanicznych określonego rodzaju”.

Skarżący w konkluzji wniósł o uchylenie wyroku „w zaskarżonej części” i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje.

Zarzut kasacyjny jest oczywiście zasadny.

W myśl art. 42 § 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym w dacie orzekania przez Sąd Rejonowy, w razie skazania sprawcy występku z art. 177 k.k. który zbiegł z miejsca zdarzenia, realizując w ten sposób dyspozycję art. 178 § 1 k.k., obligatoryjnie należało orzec zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych albo pojazdów mechanicznych określonego rodzaju. Sąd zaniechał orzeczenia tego środka karnego i w ten sposób rażąco naruszył art. 42 § 2 k.k., co miało istotny wpływ na treść wyroku.

Z uwagi na to, że skarżony niniejszą kasacją wyrok sądu obarczony jest uchybieniem polegającym w istocie na braku obligatoryjnego rozstrzygnięcia w przedmiocie środka karnego i w postępowaniu kasacyjnym nie jest możliwe uchylenie orzeczenia wyłącznie w części, której orzeczenie to nie zawiera, a więc np. co do braku w nim rozstrzygnięcia w kwestii środka karnego (tak uchwała Sądu Najwyższego z dnia 25 marca 2010 r., I KZP 36/09, OSNKW 2010/5/40) zasadnym było zaskarżenie wyroku w części dotyczącej orzeczenia o karze; tym bardziej, iż środek karny jest składnikiem ogółu represji stosowanej za przypisane przestępstwo. Sąd kształtuje sankcje mając na względzie sumę jej elementów. Dlatego uchylono wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze, co pociągnęło za sobą uchylenie również rozstrzygnięć w zakresie warunkowego zawieszenia kary pozbawienia wolności i kary grzywny.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd będzie miał na względzie, że z uwagi na zakres zaskarżenia wyroku na niekorzyść oskarżonego, nie można w zakresie uchylonych rozstrzygnięć (ewentualnej kary pozbawienia wolności, okresu zawieszenia jej wykonania i kary grzywny) orzec surowiej, a to ze względu na dyspozycję art. 443 k.p.k. (zob. też s. 18 uzasadnienia powołanej uchwały SN).

Przewodniczący SSN (Krzysztof Cesarz)

Sędziowie: SN (Rafał Malarski)

SA del. do SN (Andrzej Stępka)