Postanowienie z dnia 1997-09-17 sygn. II CKN 305/97
Numer BOS: 2222452
Data orzeczenia: 1997-09-17
Rodzaj organu orzekającego: Sąd Najwyższy
Najważniejsze fragmenty orzeczenia w Standardach:
- Skarga kasacyjna od wisów w postaci ostrzeżeń i wzmianek
- Skarga kasacyjna od postanowień zabezpieczających w przedmiocie wpisu lub wykreślenia w księdze wieczystej
Sygn. akt II CKN 305/97
Postanowienie
z dnia 17 września 1997 r.
Przewodniczący: SSN - M. Słoniewski
Sędziowie: SN - G. Bieniek
SN - H. Ciepła (spraw.)
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 17 września 1997 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Komornika Sądu Rejonowego dla W.-Ś. Rewir V z udziałem T. i G. W. o wpis na skutek kasacji uczestnika postępowania T. W. od postanowienia Sądu Wojewódzkiego w W. z dnia 8 stycznia 1997 r., sygn. akt (...) postanawia: odrzucić kasację.
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy dla W.-Ś. w dniu 10 października 1996 r. dokonał w dziale III księgi wieczystej KW (...), prowadzonej dla nieruchomości położonej w W., której prawo własności jest wpisane na rzecz M. W., wpisu wzmianki o wszczęciu egzekucji z nieruchomości, w celu wyegzekwowania kwoty 12.708,71 zł na rzecz G. W. od dłużnika T. W.
Apelacja uczestnika T. W. od tego wpisu została oddalona przez Sąd Wojewódzki w W. postanowieniem z dnia 8 stycznia 1997 r. Uznając za bezzasadny zgłoszony w apelacji zarzut naruszenia prawa materialnego, Sąd Wojewódzki stwierdził, że nieujawnienie dłużnika jako właściciela przedmiotowej nieruchomości, na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu stwierdzającego na jego rzecz nabycie spadku, którym dysponował Sąd wieczystoksięgowy, stanowi jedynie brak formalny.
Postanowienie to uczestnik zaskarżył kasacją i zarzucając naruszenie prawa materialnego (art. 34, art. 35 pkt 1 i art. 36 pkt 2 ustawy o księgach wieczystych i hipotece) oraz naruszenie przepisu postępowania, mogących mieć wpływ na wynik sprawy, wniósł o jego uchylenie oraz uchylenie dokonanego wpisu i oddalenie wniosku komornika.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przepis art. 37 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz.U. Nr 19, poz. 147 ze zm.) statuuje zasadę rozpoznawania spraw o wpis w księdze wieczystej w postępowaniu nieprocesowym. Zatem dopuszczalność kasacji w postępowaniu wieczystoksięgowym należy oceniać na podstawie art. 5191 § 1 KPC, zgodnie z którym kasacja przysługuje od postanowień sądu II instancji orzekających co do istoty sprawy, które nie mogą być zmienione według przepisów księgi drugiej części I Kodeksu postępowania cywilnego.
Charakteru orzeczenia co do istoty sprawy nie ma zaskarżone postanowienie.
Wpis w dziale II księgi wieczystej wzmianki o wszczęciu egzekucji z nieruchomości jest orzeczeniem sądu wieczystoksięgowym, podjętym w ramach instytucji ostrzeżenia uregulowanej w art. 10 ust. 2 ustawy o księgach wieczystych i hipotece. Jest to więc wpis zabezpieczający, powodujący skutek zajęcia nieruchomości wobec dłużnika i osób trzecich (art. 925 § 1 KPC) i wyłączenia rękojmi wiary publicznej ksiąg wieczystych (art. 8 powołanej ustawy o księgach).
Zatem postanowienie oddalające apelację od takiego wpisu nie jest orzeczeniem co do istoty sprawy, gdyż nie prowadzi do zmiany ujawnionych w księdze wieczystej praw podmiotowych.
W postępowaniu zabezpieczającym lub pełniącym funkcję zabezpieczenia -jak w wypadku wpisu wzmianki o wszczęciu egzekucji z nieruchomości, kasacja nie przysługuje. Takiemu stanowisku dał wyraz Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 15 stycznia 1997 r., III_CZP_1/97 (OSNC 1997, z. 4, poz. 37), które Sąd w obecnym składzie podziela.
Z tych względów kasację, jako niedopuszczalną, odrzucono (art. 3935 KPC).
Treść orzeczenia została pozyskana od organu orzekającego na podstawie dostępu do informacji publicznej.