Postanowienie z dnia 1981-08-05 sygn. II CZ 98/81

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt II CZ 98/81

Postanowienie z dnia 5 sierpnia 1981 r.

Można uznać za sprzeczne z zasadami słuszności - i nie obciążyć pełnymi kosztami strony przegrywającej sprawę (art. 102 k.p.c.) - żądanie zapłaty kosztów procesu zgłoszone przez przeciwnika, który swym niesumiennym lub oczywiście niewłaściwym postępowaniem wywołał proces i koszty połączone z prowadzeniem tego procesu.

Przewodniczący: sędzia SN J. Niejadlik (sprawozdawca).

Sędziowie SN: Ł. Grygołajtys, Z. Trybulski.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Pilskiej Spółdzielni Pracy Remontowo-Budowlanej w P. przeciwko Społecznemu Komitetowi Budowy Świetlicy w B. o zapłatę na skutek zażalenia powódki w przedmiocie kosztów postępowania na postanowienie zawarte w wyroku Sądu Wojewódzkiego w Pile z siedzibą w Chodzieży z dnia 13 kwietnia 1981 r.

postanowił oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Pozwany Społeczny Komitet Budowy Świetlicy w B. odebrał w dniach 22.IV.1980 r. i 25.VI.1980 r. od Spółdzielni Pracy Remontowo-Budowlanej w P. zamówione dzieło. W okresie następnego roku warunkował jednak zapłatę reszty wynagrodzenia w kwocie 281.255 zł od usunięcia przez wykonawcę ujawnionych usterek budowlanych. Nie uczyniwszy temu zadość, strona powodowa wytoczyła powództwo o zapłatę wymienionej kwoty pieniężnej, które - wbrew pierwotnemu wnioskowi o oddalenie - uznał pozwany na rozprawie, ale równocześnie wnosił o nieobciążenie go kosztami procesu. W wyroku uwzględniającym powództwo Sąd Wojewódzki przyznał powodowej Spółdzielni połowę uiszczonej opłaty sądowej od pozwu, a pozostałe koszty procesu wzajemnie zniósł między stronami (art. 101, 102 k.p.c.).

Zażalenie strony powodowej na to rozstrzygnięcie jest bezzasadne.

Trzeba się zgodzić z poglądem, że podstawy do rozstrzygnięcia w ten sposób o kosztach procesu nie mógł dać Sądowi Wojewódzkiemu przepis art. 101 k.p.c. choćby dlatego, że strona pozwana przy pierwszej czynności nie uznała powództwa. Postępowanie wykonawcy robót budowlanych, który uporczywie uchyla się od zlikwidowania usterek dzieła, a jednocześnie aktywnie zabiega o zapłatę za nie reszty wynagrodzenia od zamawiającego, wyrażającego gotowość świadczenia po usunięciu tych usterek, zakwalifikować należy jako postępowanie niesumienne i nielojalne wobec kontrahenta. Nie można było - rzecz jasna - w takiej sytuacji przerzucić kosztów procesu na wykonawcę wygrywającego sprawę, powołując się na przepis art. 103 k.p.c., ponieważ reguluje on następstwa nielojalności strony w procesie wobec przeciwnika (orz. SN z dnia 25.VIII.1967 r. II PR 53/67, OSPiKA 1968, z. 6, poz. 120). Uszło jednak uwagi skarżącego, że przepis art. 102 k.p.c. pozostawia sądom - ze względów słuszności - pewną swobodę w przyznawaniu zwrotów kosztów procesu, gdy stosowanie zasady odpowiedzialności za wynik (art. 98 § 1 k.p.c.) nie dałoby się pogodzić z tymi zasadami. Oznacza to, że można uznać za sprzeczne z zasadami słuszności - i nie obciążyć pełnymi kosztami strony przegrywającej sprawę (art. 102 k.p.c.) - żądanie zapłaty kosztów procesu zgłoszone przez przeciwnika, którym swym niesumiennym lub oczywiście niewłaściwym postępowaniem wywołał proces i koszty połączone z prowadzeniem tego procesu. Mając na uwadze, że powodowa Spółdzielnia dopiero po wytoczeniu powództwa zlikwidowała niektóre usterki dzieła, oddanego pozwanemu kilkanaście miesięcy wcześniej, należy uznać, że odmawiając przyznania wykonawcy pełnych kosztów sporu, nie naruszył Sąd Wojewódzki przepisu art. 102 k.p.c.

Zażalenie strony powodowej przeto oddalono (art. 387, art. 397 § 2 k.p.c.) (...).

Te zasady, które usprawiedliwiały odstąpienie przy orzekaniu o kosztach sporu od zasady odpowiedzialności za wynik, sprzeciwiają się także uwzględnieniu wniosku pozwanego o przyznanie mu kosztów postępowania zażaleniowego.

OSNC 1982 r., Nr 2-3, poz. 36