Wyrok z dnia 2008-03-19 sygn. IV SA/Wr 672/07

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Sikorska, Sędziowie Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska (spr.), Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków, Protokolant Aleksandra Siwińska, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 5 marca 2008 r. sprawy ze skargi J. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do zasiłku stałego, ustalenia kwoty świadczeń nienależnie pobranych, potrąceń świadczeń nienależnie pobranych z bieżących wypłat uchyla decyzję I i II instancji

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] Zastępca Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w L. przyznał J. F. zasiłek stały od września 2005 r. na czas nieokreślony w wysokości 418 zł miesięcznie. Kolejną decyzją z dnia 3 października 2006 r. Nr [...] ten sam organ dokonał zmiany decyzji przyznającej zasiłek stały w kwocie 418 zł miesięcznie, poprzez określenie od dnia 1 października 2006 r. wysokości zasiłku stałego na kwotę 444 zł miesięcznie. Następnie w dniu 13 sierpnia 2008 r., organ I instancji z urzędu wszczął postępowanie w sprawie zmiany decyzji dotyczącej zasiłku stałego oraz świadczeń nienależnie pobranych, zakończone decyzją z dnia 13 września 2007 r., Nr [...], wydaną z powołaniem się na przepisy art. 106 ust. 5 w związku z art. 2, art. 3, art. 4, art. 5, art. 6, art. 7 art. 8, art. 36 pkt 1 a, art. 37 ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1, art. 98, art. 101, art. 102 ust. 1, art. 104 ust. 3, art. 110 ust.7, ust.8, art. 147 ust.3 pkt 2, ust. 6 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 ze zm.) oraz § 1a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 lipca 2006 r. w sprawie zweryfikowanych kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej (Dz.U. Nr 135, poz. 950), którą zmienił decyzję własną z dnia 19 września 2005 r. i decyzję ją zmieniającą i odmówił stronie prawa do zasiłku stałego w miesiącu lipcu 2007 r., ustalił kwotę świadczeń nienależnie pobranych w wysokości 444 zł z tytułu pobranego w lipcu 2007 r. zasiłku stałego i dokonał potrącenia świadczenia nienależnie pobranego z bieżących wypłat w wysokości po 74 zł miesięcznie, począwszy od 1 stycznia 2008 r. do 30 czerwca 2008 r.

W uzasadnieniu decyzji z dnia 13 września 2007 r. organ I instancji wskazał, że zgodnie z przepisem art. 106 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej decyzję administracyjną zmienia się lub uchyla na niekorzyść strony bez jej zgody w przypadku zmiany przepisów prawa, zmiany sytuacji dochodowej lub osobistej strony, pobranie nienależnego świadczenia a także można zmienić lub uchylić decyzję, jeżeli wystąpiły przesłanki, o których mowa w art. 11, art. 12, art. 107 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej. Podniósł, że strona w lipcu 2007 r. uzyskała dochód w wysokości 1235,61 zł na dofinansowanie nauki w ramach programu "Student – kształcenie ustawiczne osób niepełnosprawnych", wobec czego nie spełniła kryterium dochodowego pozwalającego na korzystnie ze świadczeń z pomocy społecznej. Zgodnie z § 1 pkt 1a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 lipca 2006r. w sprawie zweryfikowanych kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej kryterium dochodowe osoby samotnie gospodarującej wynosi 477, a prawo do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej zgodnie z art. 8 ust 1 ustawy o pomocy społecznej przysługuje osobie, której dochód nie przekracza kwoty kryterium dochodowego określonego w § 1 pkt 1 a. Dodatkowo organ I instancji stwierdził, że J. F. wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 109 ustawy o pomocy społecznej, nie poinformował organu o zmianie swojej sytuacji dochodowej w miesiącu lipcu 2007 r. i pobrał w tym miesiącu zasiłek stały w wysokości 444 zł., co obligowało organ do zakwalifikowania przedmiotowego świadczenia jako świadczenia nienależnie pobranego. Organ administracji przywołał również przepis art. 98 ustawy o pomocy społecznej zgodnie z którym świadczenie nienależnie pobrane podlega zwrotowi od osoby lub rodziny korzystającej ze świadczeń z pomocy społecznej niezależnie od dochodu osoby zobowiązanej lub rodziny, wskazując jednocześnie, że zwrot pobranego zasiłku stałego przez stronę dokonany zostanie poprzez potrącenie z bieżących wypłat po 74 zł miesięcznie.

W odwołaniu od decyzji pierwszoinstancyjnej J. F. zakwestionował fakt osiągnięcia przez niego dochodu, argumentując, że środki uzyskane z PFRON, programu Student – Kształcenie Ustawiczne Osób Niepełnosprawnych pozwalają na zdobycie nowych kwalifikacji zawodowych na poziomie szkoły wyższej i przeznaczone zostały na zakup książek, zeszytów, programów komputerowych i długopisów. W jego opinii powiązanie treści trzech ustaw tj. o pomocy społecznej, o rehabilitacji oraz o promocji zatrudnienia pozwala środki z programu Student wyłączyć z definicji dochodu określonego w ustawie o pomocy społecznej. Ponadto wskazał, że na skutek decyzji MOPS zmuszony jest ograniczyć wydatki na żywność.

Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. decyzją z dnia [...] r. Nr [...] utrzymało w mocy decyzję Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w L. z dnia 13 września 2007 r., Nr [...].

W motywach decyzji ostatecznej Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. przywołało treść przepisu art. 37. ust. 1 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym zasiłek stały przysługuje pełnoletniej osobie samotnie gospodarującej, niezdolnej do pracy z powodu wieku lub całkowicie niezdolnej do pracy, jeżeli jej dochód jest niższy od kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej. W przypadku osoby samotnie gospodarującej zasiłek ten przysługuje w wysokości różnicy między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej a dochodem tej osoby, z tym że kwota zasiłku nie może być wyższa niż 444 zł miesięcznie (art. 37 ust. 2 pkt 1 ustawy). Kryterium dochodowe dla osoby samotnie gospodarującej wynosi 477 zł, zgodnie z przepisem art. 8 ust.1 pkt 1 ustawy w związku z § 1 pkt 1 lit.a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 lipca 2006r. w sprawie zweryfikowania kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej (Dz.U. Nr 136, poz. 950). Organ II instancji odwołał się do legalnej definicji dochodu zawartej w art. 8 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej, według której za dochód uważa się sumę miesięcznych przychodów z miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku lub w przypadku utraty dochodu z miesiąca, w którym wniosek został złożony, bez względu na tytuł i źródło ich uzyskania, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, pomniejszoną o: miesięczne obciążenie podatkiem dochodowym od osób fizycznych; składki na ubezpieczenia zdrowotne określone w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia oraz ubezpieczenia społeczne określone w odrębnych przepisach. Do dochodu ustalonego zgodnie z ust. 3 nie wlicza się jednorazowego pieniężnego świadczenia socjalnego, wartości świadczeń w naturze, świadczenia przysługującego osobie bezrobotnej na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z tytułu wykonywania prac społecznie użytecznych oraz zapomogi pieniężnej, o której mowa w przepisach o zapomodze pieniężnej dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny w 2007 r. Organ odwoławczy wskazał na przepis art. 106 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej zawierający normy prawne pozwalające lub nakazujące organowi pomocy społecznej uchylenie lub zmianę decyzji na niekorzyść strony w przypadku zaistnienia określonych w tym przepisie przesłanek, a to : zmiany przepisów prawa, zmiany sytuacji dochodowej lub osobistej osób otrzymujących świadczenie, pobrania nienależnego świadczenia. Ponadto niezależnie od obligatoryjnych zmian decyzji organ może zmienić lub uchylić decyzję, jeżeli wystąpiły przesłanki, o których mowa w art. 11, art. 12 i art. 107 ust. 5 ustawy. Podkreślił również, że w przypadku zaistnienia okoliczności zmiany dochodu osoby otrzymującej świadczenie z pomocy społecznej, organ jest zobowiązany do zmiany lub uchylenia decyzji i w tym zakresie jest to tzw. decyzja związana. Zdaniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego z akt sprawy wynika, że strona w miesiącu czerwcu 2007 r. uzyskała dochód w wysokości 1235,6l zł, który stanowił wypłacone jej dofinansowanie do nauki w ramach programu STUDENT. Fakt uzyskania dochodu nie został przez stronę zgłoszony do organu I instancji, co stanowiło przesłankę wszczęcia z urzędu postępowania w sprawie zmiany decyzji w przedmiocie przyznanego zasiłku stałego, określenia kwoty świadczenia nienależnie pobranego oraz zasad zwrotu tego świadczenia. Zdaniem Kolegium - skoro ustawodawca nie przewidział wyłączenia z dochodu tego rodzaju pomocy finansowej, otrzymanej przez odwołującego w czerwcu 2007r.- należało uznać kwotę 1235,61 zł za jego dochód mający znaczenie dla prawa do zasiłku stałego w lipcu 2007 r., a zatem organ I instancji słusznie uznał, że środki finansowe uzyskane przez stronę z tytułu wypłaty w miesiącu czerwcu 2007 r. dofinansowania do nauki mają wpływ na prawo do zasiłku stałego obejmującego miesiąc lipiec 2007 r. Wobec czego zaistniały ustawowe przesłanki wszczęcia z urzędu postępowania w sprawie zmiany decyzji na niekorzyść strony oraz ustalenia wysokości należności podlegającej zwrotowi oraz terminu zwrotu tej należności jak również w przedmiocie potrącenia świadczenia nienależnie pobranego.

W skardze na decyzję ostateczną J. F. podniósł, że ma na stałe orzeczone inwalidztwo w stopniu umiarkowanym, z upośledzeniem aparatu ruchu. Zakwestionował interpretację przepisów dokonaną przez organ odwoławczy wywodząc, że nie osiągnął dochodu, bowiem pomoc udzielona ze środków PFRON nie wpłynęła na zmianę jego sytuacji materialnej. A całość środków finansowych zgodnie z założeniami programu STUDENT – kształcenie ustawiczne osób niepełnosprawnych przeznaczył na zakup książek, zeszytów, programów komputerowych i długopisów. Wskazał, że jego intencją jest wyjście z wykluczenia społecznego, natomiast działania organów obu instancji mają na celu dyskryminację jego osoby.

W odpowiedzi na skargę strona przeciwna podtrzymała stanowisko i argumentacje zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, wnosząc o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Podstawą materialno-prawną zaskarżonej decyzji oraz decyzji ją poprzedzającej stanowi przepis art. 106 ust. 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 ze zm.), zgodnie z którym decyzję administracyjną zmienia się lub uchyla na niekorzyść strony bez jej zgody w przypadku zmiany przepisów prawa, zmiany sytuacji dochodowej lub osobistej strony, pobrania nienależnego świadczenia [...]. Przytoczony przepis w stosunku do unormowania zawartego w kodeksie postępowania administracyjnego stanowi szczególną regulację, obligującą organ administracji publicznej do dokonania zmiany lub uchylenia decyzję w przypadku wystąpienia jednej z okoliczności w nim wymienionych, nawet bez zgody strony. Przedstawiony katalog przesłanek uzasadniających zmianę lub uchylenie decyzji, wynikający z cytowanego przepisu ma charakter zamknięty. W przypadku zatem wystąpienia jednej z powyższych okoliczności, organ pomocy społecznej jest zobowiązany do uruchomienia przewidzianego prawem postępowania i podjęcia stosownej decyzji. Przy czym przesłanki obligatoryjnej weryfikacji decyzji na niekorzyść strony powinny być ściśle interpretowane , zaś uchylenie lub zmiana decyzji w warunkach nie odpowiadających tym przesłankom stanowi rażące naruszenie prawa, prowadzące do stwierdzenia nieważności na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. W analizowanej sprawie jako uzasadnienie do zastosowania wskazanej obligatoryjnej formy weryfikacji decyzji organy pomocowe uznały wymienioną w przepisie art. 106 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej przesłankę zmiany sytuacji dochodowej. Przesłanka zmiany sytuacji dochodowej strony koresponduje z treścią art.109 powołanej wyżej ustawy , nakładającym na osobę korzystającą ze świadczeń pomocy społecznej obowiązek niezwłocznego informowania organu, który przyznał świadczenie, o ,każdej zmianie ich sytuacji osobistej, dochodowej i majątkowej związanej z udzieleniem pomocy . Każda zmiana wskazanych sytuacji nakłada na świadczeniobiorcę obowiązek złożenia informacji, jednakże niepowiadomienie organu nie powinno stanowić jedynej podstawy wstrzymania świadczenia bez zbadania, czy dany podmiot przestał spełniać warunki do korzystania z pomocy ( zob. I. Sierpowska , Ustawa o pomocy społecznej – komentarz , Warszawa 2007, s. 408 ). W związku z tym zmiana sytuacji dochodowej musi być tego rodzaju, że wiąże się z podstawą prawną i faktyczną przyznania świadczenia, a zatem ma wpływ na spełnianie bądź niespełnienie wymogów do jego otrzymania. Z kolei przez sytuację dochodową należy rozumieć sytuację wynikającą z art. 8 ust.3 ustawy o pomocy społecznej czyli dochód i co za tym idzie , kryterium dochodowe uprawniające do otrzymania danej formy pomocy i jej wysokości. ( podobnie S. Nitecki , Obligatoryjne formy weryfikacji decyzji administracyjnej w sferze pomocy społecznej " Samorząd Terytorialny" Nr 5 /2003 , s.52) . Wobec tego użycie w wymienionym przepisie sformułowania "zmiana sytuacji dochodowej" wymaga w pierwszej kolejności odwołania się do legalnej definicji dochodu zawartej w przepisie art. 8 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej , wedle której za dochód uważa się sumę miesięcznych przychodów z miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku lub w przypadku utraty dochodu z miesiąca, w którym wniosek został złożony, bez względu na tytuł i źródło ich uzyskania, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, pomniejszoną o:

1) miesięczne obciążenie podatkiem dochodowym od osób fizycznych;

2) składki na ubezpieczenie zdrowotne określone w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia oraz ubezpieczenia społeczne określone w odrębnych przepisach;

3) kwotę alimentów świadczonych na rzecz innych osób.

Jednocześnie ust. 4 cytowanego art. 8 ustawy o pomocy społecznej przewiduje ,że do dochodu ustalonego zgodnie z ust. 3 nie wlicza się jednorazowego pieniężnego świadczenia socjalnego, wartości świadczeń w naturze, świadczenia przysługującego osobie bezrobotnej na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z tytułu wykonywania prac społecznie użytecznych oraz zapomogi pieniężnej, o której mowa w przepisach o zapomodze pieniężnej dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny w 2007 r. Ustawodawca nie wyjaśnia, co należy rozumieć pod pojęciem jednorazowego świadczenia socjalnego. Niewątpliwie świadczenia jednorazowe przyznane z pomocy społecznej należy zaliczyć do kategorii świadczeń socjalnych . Skoro jednak ustawodawca używa określenia "świadczenie socjalne" to należy przyjąć ,że rozszerza tę kategorię poza pomoc społeczną. Dlatego też zasadne jest niepowiększanie dochodu o inne rodzaje socjalnego wsparcia, przyznawane jednorazowo w formie pieniężnej , przykładowo : zapomoga związana z urodzeniem dziecka, dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu urodzenia dziecka, zapomoga z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych ( zob. I. Sierpowska , Ustawa o pomocy społecznej – komentarz , Warszawa 2007, s.67) .

W ocenie organów obu instancji zmiana sytuacji dochodowej skarżącego nastąpiła w wyniku uzyskania przez niego w czerwcu 2007 r. świadczenia dofinansowującego jego naukę w ramach programu "Student – kształcenie ustawiczne osób niepełnosprawnych" w kwocie 1235,61 zł, zaś ustawodawca nie przewidział w przepisach ustawy o pomocy społecznej wyłączenia z dochodu tego rodzaju pomocy finansowej. Organy nie miały wątpliwości co do tego, że strona uzyskała jednorazowe świadczenie pieniężne ( s. 3 uzasadnienia zaskarżonej decyzji). Natomiast nie dokonały kwalifikacji tego świadczenia pod kątem hipotezy art.8 ust.4 ustawy o pomocy społecznej. Skoro bowiem pojęcie świadczenia socjalnego nie zostało zdefiniowane zarówno na gruncie ustawy o pomocy społecznej, jak również w innych aktach prawnych, to nie zakwalifikowanie przez organy administracji publicznej niedefiniowalnych wprost świadczeń otrzymywanych przez beneficjentów pomocy społecznej do świadczeń nie wliczanych do dochodu wymaga dokładnej analizy przyczyn i celu jego przyznawania. W tym zakresie brak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji argumentów pozwalających na jednoznaczne stwierdzenie, że otrzymane przez skarżącego jednorazowe świadczenie z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych nie należy do grupy świadczeń socjalnych, o których mowa w art. 8 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej. Ustalenia organów w tej części oparte zostały wyłącznie na piśmie Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z dnia 26 lipca 2007 r., z którego wynika, że skarżący jest stroną umowy zawartej w ramach programu "Student – kształcenie ustawiczne osób niepełnosprawnych", na mocy której otrzymuje dofinansowanie nauki w okresie od 19 lutego 2007 r. do 14 lipca 2007 r. w wysokości 1235,61 zł. W ocenie Sądu z informacji zawartych w przedmiotowym piśmie nie sposób kategorycznie i jednoznacznie określić charakteru przyznanego skarżącemu świadczenia. Tym bardziej, że jego charakter nie wynika również wprost z przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 ze zm.), a na etapie postępowania odwoławczego skarżący podniósł zarzuty dotyczące sposobu rozdysponowania uzyskanych środków. Dla jednoznacznego określenia charakteru świadczenia uzyskanego przez skarżącego ze środków PFRON i w dalszej kolejności ewentualnego zaliczenia go do dochodów uzyskanych przez stronę, niezbędna jest analiza dokumentów źródłowych będących podstawą ich wypłaty, a zatem umowy o której mowa w piśmie z PFRON z dnia 26 lipca 2007 r.

Jakakolwiek ocena charakteru przyznanego stronie przez PFRON świadczenia bez uprzedniego uwzględnienia treści cywilnoprawnej umowy, stanowiącej podstawę jego przyznania wymyka się spod kontroli. W związku z tym pod adresem organów orzekających w sprawie musi być skutecznie wyartykułowany zarzut naruszenia przepisów art. 7, art. 77 i art. 107 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego. Natomiast niedokonanie ustaleń w powyższym zakresie czyni przedwczesnym orzekanie przez organy administracji, na podstawie art. 104 ust 3 ustawy o pomocy społecznej, w przedmiocie ustalenia świadczenia nienależnie pobranego i jego zwrotu. W tym miejscu Wojewódzki Sąd Administracyjny w składzie orzekającym w niniejszej sprawie w pełni aprobuje stanowisko zaprezentowane w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 stycznia 2007 r., sygn. akt I SA/Wr 1815/2006, w którym wyrażono pogląd, że warunkiem wydania decyzji o zwrocie nienależnie pobranego świadczenia jest uprzednie uchylenie lub zmiana decyzji, na podstawie której to świadczenie zostało przyznane. Dopóki decyzja taka nie jest ostateczna, brak jest podstaw do przyjęcia, że pobrane świadczenie na podstawie decyzji przyznającej to świadczenie jest świadczeniem nienależnym. W sprawie wysokości należności podlegające zwrotowi oraz terminu zwrotu tej należności powinno być wszczęte odrębne postępowanie, o którym należy stronę zawiadomić, stosowanie do art.61 § 4 k.p.a. , a następnie ustalić , czy pobrane świadczenie jest nienależnym w rozumieniu art.6 pkt 16 ustawy o pomocy społecznej . Wszczęcie takiego postępowania i powiadomienie o tym strony umożliwi zgłoszenie przez nią wniosków , które mogą mieć znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy , w tym wniosku osoby zainteresowanej o odstąpieniu od żądania takiego zwrotu , o jakim mowa w art.104 ust.4 tej ustawy. O tym , że w sprawie należności podlegających zwrotowi winno być wszczęte odrębne postępowanie , świadczy też brzmienie art.104 ust.3 omawianej ustawy , wedle którego wysokość należności podlegającej zwrotowi oraz termin zwrotu tej należności ustala się w drodze decyzji administracyjnej. Niezależnie od tego należy zwrócić uwagę na to, że w rozpatrywanej sprawie organy orzekając w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranego świadczenia nie dokonały oceny możliwości strony zwrotu pobranego świadczenia w kontekście przesłanek wymienionych art. 104 ust.4 ustawy o pomocy społecznej. Brak bowiem jakiejkolwiek argumentacji pozwalającej uzasadnić wynikający z decyzji wniosek, że zobowiązanie strony do zwrotu świadczenia nie będzie stanowiło nadmiernego obciążenia lub niweczyłoby skutki udzielanej pomocy. W istocie rzeczy organy pomocowe nie przeanalizowały sytuacji skarżącego , jak tego wymaga przepis art. 104 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej, mimo tego, że jest on osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym, a z wywiadu środowiskowego wynika, że wysokość dochodów przez niego uzyskiwanych nie pozwala na zaspokojenie wszystkich potrzeb bytowych i wydatków na leki. W tym aspekcie organy w żaden sposób nie odniosły się również do twierdzeń skarżącego dotyczących sposobu wykorzystania środków uzyskanych w ramach programu "Student – kształcenie ustawiczne osób niepełnosprawnych" i co za tym idzie argumentów, z których wynika, że potrącenie części zasiłku stałego spowoduje konieczność ograniczenia przez skarżącego wydatków na jedzenie.

Kierując się zatem przedstawionymi wyżej względami Sąd uznał, że zaskarżona decyzja, jak i poprzedzająca ją decyzja organu pierwszej instancji dotknięte są wadami powodującymi konieczność wyeliminowania ich z obrotu prawnego na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270).