Niezależny Sąd Najwyższy?

Rzecz niebywała, postanowienie SN, w którym najwyższa instancja sądowa respektuje własne uchwały i orzeczenia TSUE, nie powinno być w ogóle zauważone, a tymczasem wzbudza szacunek i daje nadzieje na PRAWORZĄDNOŚĆ.

Sąd Najwyższy na podstawie art. 22 § 1 k.p.k. zawiesił postępowanie w przedmiocie wniosku o wyłączenie sędziów Izby Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego do czasu wydania przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzeczenia w sprawie C-791/19.

Skoro do przesłanek zawieszenia postępowania, o których mowa w art. 22 § 1 k.p.k. można w określonych sytuacjach zaliczyć toczące się przed TSUE postępowanie, wszczęte na skutek zadanego przez sąd krajowy pytania prejudycjalnego, to tym bardziej przesłankę taką stanowić może postępowanie zainicjowane przez Komisję Europejską na podstawie art. 258 TFUE, w szczególności w sprawie odnoszącej się do kwestii niezależności sądu. Stosowanie przez sąd przepisów zakwestionowanych w skardze skierowanej do TSUE podważałoby zasadę lojalnej współpracy organów państw unijnych (art. 4 ust. 3 TUE).

Adresatem orzeczenia wydanego w procedurze naruszeniowej będzie Państwo Polskie, a każdy jego organ – w tym także Sąd Najwyższy – będzie zobowiązany do podjęcia wszelkich działań mających na celu wykonanie tego orzeczenia. Zgodnie bowiem z art. 260 ust. 1 TFUE, jeśli TSUE stwierdza, że państwo członkowskie uchybiło jednemu z zobowiązań, które na nim ciążą na mocy Traktatów, państwo to jest zobowiązane podjąć środki, które zapewnią wykonanie wyroku Trybunału. Obowiązkiem każdego sądu polskiego, w tym Sądu Najwyższego będzie zatem uznanie zakwestionowanych przez TSUE przepisówprawa polskiego w sporach, w których są one powoływane, za bezskutecznew przypadku, gdy niemożliwe jest zastosowanie ich wykładni prounijnej (zob. wyrokTSUE z 14 grudnia 1982 r. w sprawach połączonych C-314 do 316/81 i C-83/82 Waterkeyn).

Reasumując za zawieszeniem postępowania przemawia potrzeba ochrony strony postępowania, zapewnienie jednolitości stosowania prawa oraz treść postanowienia TSUE o środkach zabezpieczających.

Postanowienie SN z dnia 4 listopada 2020 r., I NWW 72/20 

Przypominamy:

Tzw. ustawą kagańcową wprowadzono do porządku prawnego przepis, który przewiduje odpowiedzialność dyscyplinarną sędziego, który kwestionujące istnienie stosunku służbowego sędziego, skuteczność powołania sędziego, lub umocowania konstytucyjnego (art. 107 § 1 pkt 3 u.s.p.)

wiecej o samodzielności jurysdykcyjnej sądu w kontekście pytań prejudycjalnych i zawieszenia postępowania tutaj