Art. 235. Zasada bezpośredniości
Kodeks postępowania cywilnego
§ 1. Postępowanie dowodowe odbywa się przed sądem orzekającym, chyba że sprzeciwia się temu charakter dowodu albo wzgląd na poważne niedogodności lub niewspółmierność kosztów w stosunku do przedmiotu sporu. W takich wypadkach sąd orzekający zleci przeprowadzenie dowodu jednemu ze swych członków (sędzia wyznaczony) albo innemu sądowi (sąd wezwany).
§ 2. Jeżeli charakter dowodu się temu nie sprzeciwia, sąd orzekający może postanowić, że jego przeprowadzenie
nastąpi na odległość w ramach posiedzenia zdalnego.
§ 3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje urządzeń i środków technicznych wykorzystywanych w budynku sądu do przeprowadzenia dowodu w ramach posiedzenia zdalnego, sposób korzystania z tego rodzaju urządzeń i środków, jak również sposób przechowywania, odtwarzania i kopiowania zapisów dokonanych podczas jego przeprowadzenia, mając na względzie konieczność właściwego zabezpieczenia utrwalonego obrazu i dźwięku przed utratą dowodu, jego zniekształceniem lub nieuprawnionym ujawnieniem.
- Zasada bezpośredniości w procesie cywilnym
- Zasada bezpośredniości w postępowaniu apelacyjnym; własne ustalenia, zakres postępowania dowodowego
- Zażalenia wniesione na postanowienia sądu wezwanego wydane w zakresie objętym zleceniem (art. 239 k.p.c.)
- Zasada ciągłości rozprawy w postępowaniu cywilnym (art. 323 k.p.c.)
- Dopuszczenie dowodu z zeznań świadka zawartych w aktach innej sprawy
- Przeprowadzenie dowodu z akt innej sprawy; dowód z dokumentów znajdujących się w aktach (art. 235, art. 243[2] k.p.c. i art. 309 k.p.).