Art. 113. Podpisywanie orzeczenia
Kodeks postępowania karnego
Orzeczenie podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego, nie wyłączając przegłosowanego, chyba że orzeczenie zamieszczono w protokole.
Komentarz redakcyjny
Orzeczenie należy sporządzić niezwłocznie po zakończeniu głosowania. Może to uczynić przewodniczący, sędzia sprawozdawca lub inny członek składu orzekającego oraz protokolant pod dyktando jednego z członków składu.
Jeżeli orzeczenie zostało sporządzone jako odrębny dokument (wyrok, postanowienie, które nie zostało zamieszczone w protokole rozprawy lub posiedzenia) jest podpisywane przez wszystkich członków składu orzekającego, w tym przez sędziego przegłosowanego. Członek składu orzekającego nie może odmówić podpisania orzeczenia, nawet, gdy zaznaczył zdanie odrębne. Przepis art. 113 k.p.k. ustanawia obowiązek podpisania orzeczenia przez wszystkich członków składu orzekającego, również tych, którzy zostali przegłosowani (wyrok SN z dnia 10 grudnia 2014 r., V KK 352/14).
Odmienne stanowisko wyraża się przez zgłoszenie zdania odrębnego (art. 114 k.p.k.)
Gdy orzeczenie jest zamieszczone w protokole (art. 148 § 1 pkt 3 k.p.k.), jedynie protokół jest podpisywany przez przewodniczącego i protokolanta (art. 149 § 1 k.p.k.), a nie orzeczenie.
Orzeczenie powinno być podpisane pod sentencją. Nie ma potrzeby podpisywania każdej ze stron orzeczenia (postanowienie SN z dnia 27 września 2006 r., III KK 339/06) oraz zamieszczania na orzeczeniu jakichkolwiek pieczęci (postanowienie SA w Katowicach z dnia 16 marca 2005 r., II AKz 147/05).
Podpis sędziego musi być własnoręczny.
Brak podpisu sędziego nie może być uzupełniony po ogłoszeniu orzeczenia, choćby nastąpiło to na skutek niedopatrzenia (wyrok SN z dnia 01 października 1976 r., III KZ 95/76). Nie może być też konwalidowany przez późniejsze podpisanie uzasadnienia przez wszystkich członków składu orzekającego (wyrok SN z dnia 26 sierpnia 1985 r., V KRN 571/85; wyrok SN z dnia 02 lutego 2012 r., IV KK 18/12). Brak podpisu nie stanowi oczywistej omyłki pisarskiej i nie może być usunięty w trybie art. 105 k.p.k. (wyrok SN z dnia 14 grudnia 2011 r., IV KK 357/11).
Brak na orzeczeniu podpisu któregokolwiek z członków składu orzekającego stanowi bezwzględną przyczynę odwoławczą z art. 439 § 1