Podpisywanie orzeczenia (art. 113 k.p.k.)
Czynności procesowe (art. 92-121 k.p.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Niepodpisanie sporządzonego wyroku, jako uchybienie normie z art. 113 k.p.k., stanowi o zaistnieniu bezwzględnej przyczyny odwoławczej, o której mowa w art. 439 § 1 pkt 6 k.p.k.
Wyrok SN z dnia 29 czerwca 2023 r., IV KK 227/23
Standard: 74227 (pełna treść orzeczenia)
Nie ulega wątpliwości, że stosownie do treści art. 113 k.p.k. orzeczenie podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego, nie wyłączając przegłosowanego, chyba że orzeczenie zamieszczono w protokole. W sytuacji, gdy orzeczenie nie zostanie podpisane przez którąkolwiek z osób biorących udział w jego wydaniu, stanowi to tzw. bezwzględną przyczynę odwoławczą (art. 439 §1 pkt 6 k.p.k.). Brak podpisu członka składu orzekającego pod sporządzonym orzeczeniem nie może zostać uzupełniony po jego ogłoszeniu (por. postanowienie SN z 19 stycznia 2012 r., I KZP 19/11).
Przyjęcie, że uchybienie to jest bezwzględną przyczyną odwoławczą, powoduje, że nie może ono zostać konwalidowane, nawet jeśli rzeczywiście nie miało żadnego wpływu na merytoryczną treść orzeczenia (por. wyrok SN z 2 lutego 2012 r., IV KK 18/12).
Wyrok SN z dnia 10 lutego 2017 r., IV KO 97/16
Standard: 74228 (pełna treść orzeczenia)