Art. 396. Wyznaczenie do czynności sędziego albo sąd wezwany
Kodeks postępowania karnego
§ 1. Jeżeli strona wniosła o sprowadzenie dowodu rzeczowego lub sąd uznał to za niezbędne, a zapoznanie się z dowodem rzeczowym przez pełny skład sądu napotyka znaczne trudności albo jeżeli strony wyrażają na to zgodę, sąd wyznacza do tej czynności sędziego ze swego składu albo sąd wezwany.
§ 1a. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio w razie dopuszczenia dowodu z oględzin.
§ 2. Sąd może zlecić przesłuchanie świadka sędziemu wyznaczonemu ze swego składu lub sądowi wezwanemu, w którego okręgu świadek przebywa, jeżeli świadek nie stawił się z powodu przeszkód zbyt trudnych do usunięcia.
§ 3. W czynnościach wskazanych w § 1–2 mają prawo brać udział strony, obrońcy i pełnomocnicy. Oskarżonego pozbawionego wolności sprowadza się tylko wtedy, gdy sąd uzna to za konieczne.
§ 4. Sędzia wyznaczony lub sąd wezwany może przeprowadzić także inny dowód, którego potrzeba wyłoni się w toku czynności wskazanych w § 1–2.
- Obligatoryjny udział obrońcy w przesłuchaniu świadka przez sędziego wyznaczonego (art. 79 § 3 i art. 396 § 3 k.p.k.)
- Przeprowadzenie dowodu przed sędzią wyznaczonym ze składu lub sąd wezwany (pomoc prawna; art 396 k.p.k.)
- Obligatoryjny udział obrońcy w przesłuchaniu świadka przez sędziego wyznaczonego (art. 79 § 3 i art. 396 § 3 k.p.k.)
- Niedopuszczalność przesłuchania małoletniego świadka przez sędziego wyznaczonego lub sąd wezwany
- Przeprowadzenie eksperymentu procesowego przez sędziego wyznaczonego lub sąd wezwany
- Przeprowadzenie oględzin przez sędziego wyznaczonego lub sąd wezwany
- Niedopuszczalność przesłuchania świadka przez ławnika ze składu orzekającego
- Nienależyta obsada sądu wezwanego
- Brak postanowienia zleceniu przesłuchania świadka anonimowego przez sędziego wyznaczonego (art. 184 § 3 k.p.k.)