Przeprowadzenie dowodu przed sędzią wyznaczonym ze składu lub sąd wezwany (pomoc prawna; art 396 k.p.k.)

Choć przeprowadzenie dowodów na podstawie art. 396 § 1 i 2 k.p.k. przez sędziego wyznaczonego ze składu albo przez sąd wezwany nie następuje na rozprawie, lecz na posiedzeniu, to dowody te, po ich ujawnieniu na rozprawie, wchodzą do podstawy rozstrzygnięcia. Podobnie jest z dowodami uzyskanymi w trybie art. 184 § 3 k.p.k. przez sędziego wyznaczonego, z dowodami utrwalonymi na podstawie: art. 185a § 2 k.p.k. art. 185b § 1 k.p.k., art. 185c § 1 k.p.k. czy art. 316 § 3 k.p.k.

Postanowienie SN z dnia 7 czerwca 2016 r., V KK 30/16

Standard: 26176 (pełna treść orzeczenia)

Art. 396 § 2 k.p.k. zawiera regulację, która wprowadza wyjątek od zasady bezpośredniości i tym samym jest unormowaniem szczególnym w stosunku do art. 390 § 1 k.p.k. Zgodnie z § 3 art. 396 k.p.k. oskarżonego pozbawionego wolności sprowadza się tylko wtedy, gdy sąd uzna to za konieczne.

W niniejszej sprawie sąd nie podjął decyzji o sprowadzeniu oskarżonego, co oznacza, że nie uznał jego obecności przy czynności przesłuchania świadka, za konieczną.

Wobec treści art. 396 § 3 zd. drugie k.p.k., ocena, czy zachodzi potrzeba sprowadzenia oskarżonego pozbawionego wolności, musi odnosić się do realiów konkretnej sprawy. W rozpoznawanej sprawie dowód z zeznań pokrzywdzonej nie był jedynym dowodem, na którym sąd oparł ustalenia faktyczne. Dysponował również zeznaniami drugiego pokrzywdzonego oraz wyjaśnieniami współoskarżonego - Marcina J.

W tych okolicznościach, wobec nie wykazania w kasacji, że udział oskarżonego w czynności przesłuchania świadka mógł mieć istotny wpływ na ocenę przeprowadzonego dowodu i na ustalenia faktyczne z nim związane, kontrolę odwoławczą przeprowadzoną w tym zakresie, należy uznać za prawidłową.

Postanowienie SN z dnia 9 lutego 2011 r., V KK 373/10

Standard: 24934