Art. 347. Brak związania sądu rozstrzygnięciami wydanymi na posiedzeniu
Kodeks postępowania karnego
W dalszym postępowaniu sąd nie jest związany ani oceną faktyczną, ani prawną przyjętą za podstawę postanowień i zarządzeń wydanych na posiedzeniu.
Komentarz redakcyjny
Sąd orzeka na posiedzeniu, na którym, co do zasady, nie prowadzi się bezpośrednio postępowania dowodowego i na rozprawie, na której podstawą orzeczenia jest analiza całokształtu ujawnionych okoliczności w sprawie (art. 410 k.p.k.).
Zgodnie z treścią art. 347 k.p.k postanowienia i zarządzenia wydane na posiedzeniu nie stają się prawomocne w dalszym postępowaniu, jeśli będzie ono się toczyło w tym samym przedmiocie. Nie ma znaczenia, czy postanowienie zostało zaskarżone, czy też nie. W toku dalszego postępowaniu sąd może wydać postanowienie o odmiennej treści, przy tym samym stanie faktycznym i prawnym. Przykładem jest decyzja w przedmiocie oddalenia wniosku dowodowego, którą sąd może zmienić uwzględniając wniosek. Analogicznie w przypadku postanowienia w przedmiocie środka zapobiegawczego. Sąd może uznać, że jedynym skutecznym środkiem zabezpieczającym jest tymczasowe aresztowanie, następnie zmienić decyzję, stosując wolnościowy środek.
Obowiązek badania właściwości, w tym trybu postępowania, spoczywa na sądzie w każdym stadium postępowania sądowego, aż do chwili wydania wyroku. Sąd nie jest związany ani oceną faktyczną, ani prawną, przyjętą przy wydawaniu postanowień i zarządzeń w fazie wstępnej kontroli oskarżenia, co pozwala na wydawanie rozstrzygnięć odmiennych w dalszym toku procesu (por. postanowienie SN z 13.12.2007 r., V KK 128/07).