Ustawa z dnia 14 sierpnia 2020 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom zesłanym lub deportowanym przez władze Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich
Art. 1.
Ustawa określa zasady, wysokość oraz tryb przyznawania świadczenia pieniężnego osobom zesłanym lub deportowanym przez władze Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, zwanego dalej „świadczeniem pieniężnym”.
Art. 2.
Świadczenie pieniężne przysługuje osobie, która:
1) uzyskała na podstawie ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami
represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2020 r. poz. 517) decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów
i Osób Represjonowanych potwierdzającą okres przebywania:
a) w niewoli lub obozach internowanych oraz w obozach podległych Głównemu Zarządowi do Spraw Jeńców Wojennych i Internowanych (GUPWI) NKWD, a od marca 1946 r. MWD ZSRR, i obozach podległych Wydziałowi Obozów Kontrolno-Filtracyjnych NKWD, a od marca 1946 r. MWD ZSRR, spowodowanego działalnością kombatancką, o której mowa w art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, lub
b) w więzieniach i poprawczych obozach pracy oraz poprawczych koloniach pracy podległych Głównemu Zarządowi Obozów i Kolonii Poprawczych (GUŁag) NKWD, a od marca 1946 r. MWD ZSRR, spowodowanego działalnością, o której mowa w art. 1 ust. 2 i art. 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, lub
c) z przyczyn politycznych, religijnych i narodowościowych:
– w więzieniach oraz poprawczych obozach pracy i poprawczych koloniach pracy podległych Głównemu
Zarządowi Obozów i Kolonii Poprawczych NKWD, a od marca 1946 r. MWD ZSRR, lub
– na przymusowych zesłaniach i deportacji w ZSRR;
2) posiada obywatelstwo polskie w dniu złożenia wniosku o przyznanie świadczenia pieniężnego.
Art. 3.
Świadczenie pieniężne nie przysługuje osobie, która uzyskała odszkodowanie lub zadośćuczynienie na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2099 oraz z 2019 r. poz. 1952).
Art. 4.
1. Świadczenie pieniężne jest przyznawane jednorazowo w wysokości 200 zł za każdy miesiąc okresu podlegania represjom, o których mowa w art. 2 pkt 1, potwierdzonego decyzją Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, o której mowa w art. 2 pkt 1.
2. Wysokość świadczenia pieniężnego nie może być niższa niż 2400 zł.
Art. 5.
1. Świadczenie pieniężne jest przyznawane na wniosek osoby zainteresowanej złożony Szefowi Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia, imiona rodziców, numer PESEL oraz adres zamieszkania osoby zainteresowanej;
2) oświadczenie osoby zainteresowanej o nieuzyskaniu odszkodowania lub zadośćuczynienia na podstawie art. 8 ust. 2a
ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego;
3) numer rachunku bankowego, numer rachunku w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub adres, na który
ma zostać wypłacone świadczenie pieniężne;
4) podpis osoby zainteresowanej.
3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się kopię dokumentu potwierdzającego obywatelstwo polskie.
4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, osoba zainteresowana składa pod rygorem odpowiedzialności karnej
za składanie fałszywych oświadczeń. W oświadczeniu osoba zainteresowana zawiera klauzulę następującej treści: „Jestem
świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu
o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.
Art. 6.
1. Na wniosek osoby zainteresowanej zamieszkałej za granicą świadczenie pieniężne wypłaca się w państwie
zamieszkania na rachunek bankowy tej osoby za granicą. Wypłata dokonywana jest w walucie wymienialnej.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) w przypadku osób zamieszkałych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA):
a) imię i nazwisko właściciela rachunku, którym może być tylko osoba zainteresowana,
b) adres zamieszkania,
c) nazwę banku,
d) adres banku,
e) numer rachunku bankowego w formie IBAN (Międzynarodowy Numer Rachunku Bankowego),
f) międzynarodowy identyfikator banku w formacie BIC/SWIFT,
g) walutę wymienialną, w której jest prowadzony rachunek;
2) w przypadku osób zamieszkałych w innych państwach niż wymienione w pkt 1:
a) imię i nazwisko właściciela rachunku, którym może być tylko osoba zainteresowana,
b) adres zamieszkania,
c) nazwę banku,
d) adres banku,
e) międzynarodowy identyfikator banku w formacie SWIFT,
f) numer rachunku bankowego (w formacie ABA/Routing – dotyczy osoby zainteresowanej zamieszkałej
w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej),
g) walutę wymienialną, w której jest prowadzony rachunek.
Art. 7.
1. Organem właściwym w sprawie przyznania, ustalenia wysokości oraz wypłaty świadczenia pieniężnego
jest Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.
2. Przyznanie, ustalenie wysokości oraz odmowa przyznania świadczenia pieniężnego następuje w drodze decyzji
administracyjnej.
Art. 8.
Świadczenie pieniężne jest wypłacane przez Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji o przyznaniu świadczenia pieniężnego.
Art. 9.
Świadczenie pieniężne, wraz z kosztami jego obsługi, jest finansowane w ramach środków budżetu państwa.
Art. 10.
Świadczenie pieniężne jest wolne od egzekucji i nie podlega wliczeniu do dochodu uprawniającego do świadczeń i dodatków przysługujących na podstawie przepisów odrębnych.
Art. 11-12.
(pominięto)
Art. 13.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.