Ustawa z dnia 23 października 2018 r. o Funduszu Solidarnościowym

Dz. U. z 2020 r. poz. 1787

Art. 1.

1. Fundusz Solidarnościowy, zwany dalej „Funduszem”, ma na celu wsparcie:

1) społeczne, zawodowe, zdrowotne oraz finansowe osób niepełnosprawnych;

2) finansowe emerytów i rencistów, o którym mowa w przepisach odrębnych.

2. Fundusz może wspierać działania w zakresie zapewnienia dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami lub jej poprawy, osobom ze szczególnymi potrzebami, o których mowa w ustawie z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami (Dz. U. z 2020 r. poz. 1062).

3. Fundusz jest państwowym funduszem celowym, którego dysponentem jest minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego.

Art. 2.

Ilekroć w ustawie jest mowa o osobie niepełnosprawnej – oznacza to osobę niepełnosprawną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 426, 568 i 875).

Art. 3.

1. Przychodami Funduszu są:

1) obowiązkowe składki na Fundusz, o których mowa w art. 4;

2) danina solidarnościowa, o której mowa w rozdziale 6a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, 1291, 1428 i 1492), zwana dalej „daniną solidarnościową”;

3) odsetki od środków Funduszu pozostających na wyodrębnionych rachunkach bankowych, których obowiązek utworzenia wynika z obowiązujących przepisów lub umów, będących w dyspozycji kierownika jednostki organizacyjnej realizującej zadania finansowane ze środków Funduszu;

4) odsetki od wolnych środków finansowych przekazanych w zarządzanie ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych na warunkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 78g ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869, z późn. zm.);

5) dodatkowa opłata, o której mowa w art. 24 ust. 1a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 266, 321, 568, 695, 875 i 1291);

5a) dotacja celowa z budżetu państwa na dofinansowanie świadczenia uzupełniającego, kosztów obsługi wypłaty tego świadczenia, kosztów obsługi wniosku o świadczenie uzupełniające oraz kosztów świadczeń zdrowotnych związanych z wydawaniem orzeczeń dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji (Dz. U. poz. 1622 i 2473 oraz z 2020 r. poz. 252);

6) inne przychody.

1a. Dysponent Funduszu, za zgodą ministra właściwego do spraw finansów publicznych, może zaciągać nieoprocentowane pożyczki, w tym z budżetu państwa, na wypłatę:

1) świadczenia uzupełniającego, kosztów obsługi wypłaty świadczenia uzupełniającego, kosztów obsługi wniosku o świadczenie uzupełniające oraz kosztów świadczeń zdrowotnych związanych z wydawaniem orzeczeń dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji (Dz. U. poz. 1622 i 2473 oraz z 2020 r. poz. 252);

2) dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów oraz kosztów obsługi wypłaty tego świadczenia, o których mowa w odrębnych przepisach;

3) renty socjalnej, zasiłku pogrzebowego oraz kosztów ich obsługi, o których mowa w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1300).

2. Wpłaconą na rachunek urzędu skarbowego daninę solidarnościową naczelnik urzędu skarbowego przekazuje na rachunek bankowy Funduszu w terminie:

1) trzech dni roboczych licząc od dnia 1 sierpnia roku, w którym jest składana deklaracja o wysokości daniny solidarnościowej – w przypadku daniny solidarnościowej zapłaconej w terminie jej zapłaty;

2) dwóch miesięcy od dnia wpływu daniny solidarnościowej na rachunek urzędu skarbowego, nie wcześniej jednak niż dnia 1 sierpnia roku, w którym powinna zostać złożona deklaracja o wysokości daniny solidarnościowej – w przypadku daniny solidarnościowej zapłaconej po upływie terminu jej zapłaty.

3. Dotacja celowa, o której mowa w ust. 1 pkt 5a, nie może być wyższa niż planowana na dany rok budżetowy kwota wpływu do budżetu państwa podatku od sprzedaży detalicznej, o którym mowa w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o podatku od sprzedaży detalicznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1293).

Art. 4.

1. Do obowiązkowych składek na Fundusz stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące obowiązkowych składek na Fundusz Pracy.

2. Wysokość składki na Fundusz określa ustawa budżetowa.

Art. 5.

1. Poboru składek na Fundusz dokonuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

2. Składki na Fundusz płatnik składek oblicza łącznie ze składkami na Fundusz Pracy w wysokości sumy stóp procentowych tych składek i wykazuje w deklaracji rozliczeniowej w łącznej kwocie.

3. Wpłacone składki, o których mowa w ust. 2, Zakład Ubezpieczeń Społecznych przekazuje na:

1) rachunek bankowy Funduszu Pracy, w wysokości odpowiadającej udziałowi stopy procentowej składki na Fundusz Pracy w sumie stóp procentowych składek na Fundusz Pracy i Fundusz, po uprzednim potrąceniu kosztu poboru;

2) rachunek bankowy Funduszu, w wysokości odpowiadającej udziałowi stopy procentowej składki na Fundusz w sumie stóp procentowych składek na Fundusz Pracy i Fundusz, po uprzednim potrąceniu kosztu poboru.

4. Koszty poboru, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, obciążają Fundusz i są potrącane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w wysokości 0,5% kwoty pobranych składek na Fundusz.

5. Udział stopy procentowej składki w sumie stóp procentowych składek, o którym mowa w ust. 3, zaokrągla się do dwóch miejsc po przecinku w górę, jeżeli na trzecim miejscu po przecinku jest liczba równa lub większa niż 5, lub w dół, jeżeli jest mniejsza.

6. Składki, o których mowa w ust. 3, Zakład Ubezpieczeń Społecznych przekazuje niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 3 dni roboczych od ich rozliczenia.

7. W przypadku nieprzekazania w terminach określonych w ust. 6 składek, pobranych odsetek oraz dodatkowej opłaty na rachunek bankowy Funduszu, należne są od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych odsetki ustawowe za opóźnienie.

Art. 6.

Środki Funduszu przeznacza się na realizację:

1) programów rządowych i resortowych, o których mowa w art. 7 ust. 1 i 5, w tym obejmujących realizację zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego w zakresie wsparcia osób niepełnosprawnych;

2) zadań związanych z promowaniem i wspieraniem systemu wsparcia osób niepełnosprawnych;

3) zadań z zakresu innowacyjnych rozwiązań w zakresie wsparcia osób niepełnosprawnych.

Art. 6a.

1. Środki Funduszu przeznacza się także na wsparcie udzielane w ramach Funduszu Dostępności, o którym mowa w rozdziale 5 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami, zwanego dalej „Funduszem Dostępności”.

2. Wysokość odpisu ustala się corocznie w planie finansowym Funduszu.

3. Środki Funduszu są przekazywane na rachunek Funduszu Dostępności w terminie 21 dni od dnia ogłoszenia ustawy budżetowej na dany rok budżetowy.

Art. 6b.

1. Środki Funduszu przeznacza się również na finansowanie:

1) świadczenia uzupełniającego, kosztów obsługi wypłaty świadczenia uzupełniającego, kosztów obsługi wniosku o świadczenie uzupełniające oraz kosztów świadczeń zdrowotnych związanych z wydawaniem orzeczeń dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji;

2) dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów oraz kosztów obsługi wypłaty tego świadczenia, o których mowa w odrębnych przepisach;

3) renty socjalnej, zasiłku pogrzebowego oraz kosztów ich obsługi, o których mowa w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej.

2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego przekazuje na wyodrębnione rachunki bankowe Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz Narodowego Funduszu Zdrowia środki Funduszu na finansowanie wydatków, o których mowa w ust. 1, w terminie umożliwiającym wypłatę tych świadczeń.

3. Środki przekazywane do Narodowego Funduszu Zdrowia zgodnie z ust. 2 wynoszą 0,5% kwoty przeznaczonej na wypłatę świadczenia uzupełniającego.

4. Środki, o których mowa w ust. 1, przekazuje się na podstawie umów zawartych między ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego a odpowiednio Prezesem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Prezesem Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, Prezesem Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz Prezesem Narodowego Funduszu Zdrowia.

Art. 7.

1. Rada Ministrów może przyjąć, w drodze uchwały, rządowy program mający na celu wsparcie społeczne, zawodowe lub zdrowotne osób niepełnosprawnych oraz realizację zadań, o których mowa w art. 6 pkt 2 i 3.

2. W przypadku gdy Rada Ministrów w przyjętym programie rządowym, o którym mowa w ust. 1, wskaże jako realizatora zadań w nim określonych ministra innego niż minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, zwanego dalej „właściwym ministrem”, lub Narodowy Fundusz Zdrowia, środki z Funduszu przekazuje się odpowiednio na wyodrębniony rachunek urzędu obsługującego właściwego ministra lub Narodowego Funduszu Zdrowia, do wysokości określonej w programie.

3. Podstawą przekazania środków z Funduszu jest umowa zawarta między ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego a odpowiednio właściwym ministrem lub Prezesem Narodowego Funduszu Zdrowia.

4. Umowa określa w szczególności wysokość przekazanych środków, tryb przekazania środków, a także sposób i termin ich rozliczenia i zwrotu niewykorzystanej części.

5. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego może przyjąć resortowy program wsparcia osób niepełnosprawnych mający na celu wsparcie społeczne lub zawodowe osób niepełnosprawnych oraz realizację zadań, o których mowa w art. 6 pkt 2 i 3.

6. W programach, o których mowa w ust. 1 i 5, określa się wysokość udziału środków Funduszu na realizację zadań określonych w tych programach.

Art. 8.

1. Ze środków Funduszu pokrywane są również:

1) koszty poboru obowiązkowych składek na Fundusz, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 2;

2) zwroty nadpłat z tytułu daniny solidarnościowej;

3) koszty obsługi zadań, o których mowa w art. 6 pkt 2 i 3, oraz programów, o których mowa w art. 7 ust. 1 i 5, w wysokości faktycznie poniesionej, nie więcej niż 2,5% środków przekazanych na realizację tych zadań oraz programów;

4) koszty obsługi wyodrębnionych rachunków bankowych Funduszu;

5) odsetki za nieterminowe regulowanie zobowiązań pokrywanych z Funduszu;

6) koszty związane z dochodzeniem zwrotu i egzekucji środków Funduszu.

2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, na wniosek właściwego naczelnika urzędu skarbowego, przekazuje na rachunek bankowy urzędu skarbowego środki z Funduszu niezbędne do realizacji zwrotu nadpłaty, w terminie 7 dni od dnia wpływu wniosku.

Art. 9.

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego może dokonywać przesunięć przewidzianych w planie finansowym Funduszu kwot na finansowanie poszczególnych zadań oraz na finansowanie nowych, nieprzewidzianych w planie finansowym zadań w przypadku wprowadzenia ich ustawą.

Art. 10.

Do środków przekazanych z Funduszu jednostkom samorządu terytorialnego nie stosuje się art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 23, 374 i 1086).

Art. 11.

1. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego opracowuje na dany rok kalendarzowy roczny plan działania na rzecz wsparcia osób niepełnosprawnych, zwany dalej „planem wsparcia”, i umieszcza go do dnia 30 listopada roku poprzedniego na swojej stronie podmiotowej w Biuletynie Informacji Publicznej.

2. Plan wsparcia określa w szczególności rodzaj realizowanych zadań, o których mowa w art. 6 pkt 2 i 3, oraz programów, o których mowa w art. 7 ust. 1 i 5, a także warunki ich realizacji.

Art. 12.

1. Realizacja programów, o których mowa w art. 7 ust. 1 i 5, następuje w trybie naboru wniosków lub otwartego konkursu ofert.

2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, jeżeli jest to niezbędne ze względu na ważny interes społeczny lub ważny interes publiczny, może zlecać realizację zadań z zakresu wsparcia społecznego lub zawodowego osób niepełnosprawnych z pominięciem trybu naboru wniosków lub otwartego konkursu ofert. Przepisy art. 43, art. 47 oraz art. 151 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych stosuje się odpowiednio.

Art. 13.

1. Nabór wniosków dokonywany jest przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, właściwego ministra lub Narodowy Fundusz Zdrowia.

2. Nabór wniosków, w odniesieniu do jednostek samorządu terytorialnego, dokonywany jest przez wojewodów, którzy sporządzają i przekazują listy rekomendowanych wniosków ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego lub właściwemu ministrowi.

3. Ogłoszenie o naborze wniosków umieszczane jest na stronie podmiotowej w Biuletynie Informacji Publicznej ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, właściwego ministra lub Narodowego Funduszu Zdrowia oraz w przypadku określonym w ust. 2 w Biuletynie Informacji Publicznej właściwego wojewody.

4. Ogłoszenie o naborze wniosków określa w szczególności:

1) rodzaj zadań;

2) podmioty uprawnione do składania wniosków;

3) wysokość środków z Funduszu przeznaczonych na realizację zadań;

4) warunki przekazania środków i ich maksymalną wysokość dla danego podmiotu;

5) termin i warunki realizacji zadań;

6) termin i miejsce składania wniosków;

7) termin rozpatrzenia wniosków.

5. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, właściwy minister lub Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia może powołać zespół do weryfikacji wniosków lub listy rekomendowanych wniosków przekazywanych przez wojewodów.

6. Przy ocenie wniosków bierze się pod uwagę w szczególności następujące kryteria:

1) adekwatność wniosku w odniesieniu do celów programu;

2) potencjalny wpływ zadań na beneficjentów, w tym także trwałość rezultatów zadań zawartych we wniosku;

3) zasadność wysokości wnioskowanych środków w stosunku do celu, rezultatów i zakresu zadań, które obejmuje wniosek;

4) zdolność organizacyjną wnioskodawcy oraz przygotowanie instytucjonalne do realizacji zadań.

7. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, właściwy minister lub Narodowy Fundusz Zdrowia, a w przypadku określonym w ust. 2 – wojewoda, zamieszcza listę podmiotów, których wnioski zostały zatwierdzone, wraz z kwotą przyznanych środków z Funduszu na swojej stronie podmiotowej w Biuletynie Informacji Publicznej.

8. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, podmiotom, których wnioski zostały zatwierdzone, minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, właściwy minister lub Narodowy Fundusz Zdrowia przekazuje środki z Funduszu, na podstawie umowy.

9. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, podmiotom będącym jednostkami samorządu terytorialnego, których wnioski zostały zatwierdzone, środki z Funduszu przekazuje wojewoda, na podstawie umowy.

10. Umowa, o której mowa w ust. 8 i 9, określa w szczególności:

1) szczegółowy opis zadania, w tym cel, na jaki środki z Funduszu zostały przyznane, i termin jego wykonania;

2) wysokość przyznanych środków z Funduszu;

3) tryb płatności;

4) termin i sposób rozliczenia przyznanych środków z Funduszu;

5) termin zwrotu niewykorzystanej części środków z Funduszu, nie dłuższy niż 15 dni od określonego w umowie dnia wykonania zadania;

6) tryb kontroli wykonania zadania, przy czym w umowie można postanowić, że kontrola będzie prowadzona na zasadach i w trybie określonych w przepisach o kontroli w administracji rządowej;

7) warunki i sposób zmiany oraz rozwiązania umowy.

11. W przypadku umowy, o której mowa w ust. 8, zawieranej przez Narodowy Fundusz Zdrowia do kontroli, o której mowa w ust. 10 pkt 6, stosuje się przepisy o kontroli nad realizacją i finansowaniem świadczeń opieki zdrowotnej określone w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

12. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego lub właściwy minister przekazuje środki z Funduszu na wyodrębniony rachunek urzędu wojewody, na podstawie umowy z nim zawartej.

13. Umowa, o której mowa w ust. 12, określa w szczególności wysokość środków oraz tryb ich przekazywania, a także sposób rozliczenia otrzymanych środków i zwrotu niewykorzystanej ich części.

14. Podmioty, które otrzymały od ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, właściwego ministra lub Narodowego Funduszu Zdrowia środki z Funduszu, są obowiązane do sporządzania i przekazywania temu ministrowi lub Narodowemu Funduszowi Zdrowia rozliczenia środków z Funduszu w zakresie rzeczowym i finansowym, w terminie 30 dni od dnia zakończenia realizacji zadania.

15. Jednostki samorządu terytorialnego, które otrzymały środki z Funduszu, są obowiązane do sporządzania i przekazywania wojewodzie rozliczenia środków z Funduszu w zakresie rzeczowym i finansowym, w terminie 30 dni od dnia zakończenia realizacji zadania.

Art. 14.

1. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, właściwy minister lub Narodowy Fundusz Zdrowia zamieszcza na swojej stronie podmiotowej w Biuletynie Informacji Publicznej ogłoszenie o otwartym konkursie ofert.

2. W ogłoszeniu o otwartym konkursie ofert określa się:

1) rodzaj zadań;

2) podmioty uprawnione do złożenia oferty;

3) wysokość środków z Funduszu przeznaczonych na realizację zadania;

4) terminy i warunki realizacji zadań;

5) termin i miejsce składania ofert;

6) termin ogłoszenia wyników otwartego konkursu ofert;

7) wykaz dokumentów, które należy dołączyć do oferty;

8) sposób złożenia oferty i dokumentów;

9) termin dokonania wyboru ofert.

3. Oferta złożona w konkursie zawiera w szczególności:

1) szczegółowy sposób realizacji zadania;

2) termin i miejsce realizacji zadania;

3) harmonogram działań podejmowanych w celu realizacji zadania;

4) informację o wysokości wnioskowanej kwoty środków z Funduszu;

5) informację o wysokości środków przeznaczonych na realizację zadania oraz kosztorys wykonania zadania, uwzględniający koszty administracyjne.

4. Termin składania ofert nie może być krótszy niż 14 dni od dnia zamieszczenia ogłoszenia o konkursie ofert na stronie podmiotowej w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w ust. 1.

5. W celu przeprowadzenia otwartego konkursu ofert i dokonania wyboru najkorzystniejszych ofert minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, właściwy minister lub Narodowy Fundusz Zdrowia powołuje komisję konkursową, zwaną dalej „komisją”, w składzie co najmniej trzech osób oraz wyznacza jej przewodniczącego.

6. Do członków komisji biorących udział w przeprowadzeniu otwartego konkursu ofert oraz dokonywaniu wyboru najkorzystniejszych ofert stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256, 695 i 1298), dotyczące wyłączenia pracownika.

7. Komisja może korzystać z pomocy ekspertów zewnętrznych posiadających specjalistyczną wiedzę z dziedziny obejmującej zakres zadań publicznych, których konkurs dotyczy.

8. Przy ocenie ofert bierze się pod uwagę w szczególności następujące kryteria:

1) adekwatność oferty w odniesieniu do celów programu;

2) potencjalny wpływ zadań na beneficjentów, w tym także trwałość rezultatów zadań zawartych w ofercie;

3) zasadność wysokości wnioskowanych środków w stosunku do celu, rezultatów i zakresu zadań, które obejmuje oferta;

4) zdolność organizacyjną podmiotu oraz przygotowanie instytucjonalne do realizacji zadań.

9. Przewodniczący komisji przekazuje ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego, właściwemu ministrowi lub Narodowemu Funduszowi Zdrowia zbiorczy protokół przebiegu konkursu ofert oraz listę rankingową ofert.

10. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, właściwy minister lub Narodowy Fundusz Zdrowia zamieszcza listę zatwierdzonych ofert wraz z kwotą przyznanych środków Funduszu na swojej stronie podmiotowej w Biuletynie Informacji Publicznej.

11. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, właściwy minister lub Narodowy Fundusz Zdrowia przekazuje środki z Funduszu na podstawie umowy określającej w szczególności:

1) szczegółowy opis zadania, w tym cel, na jaki środki z Funduszu zostały przyznane, i termin jego wykonania;

2) wysokość przyznanych środków z Funduszu;

3) tryb płatności;

4) termin i sposób rozliczenia przyznanych środków z Funduszu;

5) termin zwrotu niewykorzystanej części środków z Funduszu, nie dłuższy niż 15 dni od określonego w umowie dnia wykonania zadania;

6) tryb kontroli wykonania zadania, przy czym w umowie można postanowić, że kontrola będzie prowadzona na zasadach i w trybie określonych w przepisach o kontroli w administracji rządowej;

7) warunki i sposób zmiany oraz rozwiązania umowy.

12. W przypadku umowy, o której mowa w ust. 11, zawieranej przez Narodowy Fundusz Zdrowia do kontroli, o której mowa w ust. 11 pkt 6, stosuje się przepisy o kontroli nad realizacją i finansowaniem świadczeń opieki zdrowotnej określone w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

13. Podmioty, które otrzymały od ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, właściwego ministra lub Narodowego Funduszu Zdrowia środki z Funduszu, są obowiązane do sporządzania i przekazywania temu ministrowi lub Narodowemu Funduszowi Zdrowia rozliczenia środków z Funduszu w zakresie rzeczowym i finansowym, w terminie 30 dni od dnia zakończenia realizacji zadania.

Art. 15.

1. Do środków Funduszu przekazanych w trybie naboru wniosków oraz w trybie otwartego konkursu ofert przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, właściwych ministrów lub Narodowy Fundusz Zdrowia stosuje się odpowiednio art. 60–67 i art. 169 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, z tym że organem właściwym do umarzania, odraczania terminów lub rozkładania na raty spłat należności Funduszu, a także wydania decyzji o zwrocie w związku z wykorzystaniem środków niezgodnie z przeznaczeniem albo pobrania ich nienależnie lub w nadmiernej wysokości jest odpowiednio minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, właściwi ministrowie lub Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia.

2. Do środków Funduszu przekazanych jednostkom samorządu terytorialnego w trybie naboru wniosków stosuje się odpowiednio art. 60–67 i art. 169 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, z tym że organem właściwym do umarzania, odraczania terminów lub rozkładania na raty spłat należności Funduszu, a także wydania decyzji o zwrocie w związku z wykorzystaniem środków niezgodnie z przeznaczeniem albo pobrania ich nienależnie lub w nadmiernej wysokości jest wojewoda.

Art. 16.

1. W przypadku realizacji zadań w trybie naboru wniosków lub w trybie otwartego konkursu ofert minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, właściwy minister lub Narodowy Fundusz Zdrowia sprawuje nadzór i kontrolę nad ich realizacją oraz koordynuje ich wykonanie.

2. W przypadku realizacji zadań w trybie naboru wniosków przez jednostki samorządu terytorialnego wojewoda sprawuje nadzór i kontrolę nad ich realizacją, koordynuje ich wykonanie oraz sporządza sprawozdania z ich realizacji, przekazując je ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego lub właściwemu ministrowi.

Art. 17.

Podmioty realizujące zadania wynikające z umów, o których mowa w art. 13 ust. 8 i 9 oraz art. 14 ust. 11, są obowiązane do posiadania wyodrębnionego rachunku bankowego dla środków Funduszu, prowadzenia wyodrębnionej ewidencji księgowej otrzymanych środków i dokonywanych z tych środków wydatków.

Art. 18.

1. Środki Funduszu na realizację programów oraz zadań, o których mowa w art. 6, przekazywane są podmiotom, o których mowa w art. 17, na wyodrębniony rachunek bankowy i stanowią koszty Funduszu.

2. Środki Funduszu na realizację zadań, o których mowa w art. 6a, przekazane na rachunek Funduszu Dostępności stanowią koszty Funduszu.

3. Środki Funduszu na realizację zadań, o których mowa w art. 6b ust. 1, przekazane na wyodrębnione rachunki bankowe Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz Narodowego Funduszu Zdrowia stanowią koszty Funduszu.

Art. 18a.

Do zmian w planie finansowym Funduszu umożliwiających realizację zadań, o których mowa w art. 6b, przepisów art. 29 ust. 11 i 12 oraz art. 52 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych nie stosuje się. Zmiany wymagają uzyskania zgody ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Art. 19.

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady gospodarki finansowej Funduszu, mając na względzie zapewnienie racjonalności gospodarowania środkami Funduszu.

Art. 20–31.

(pominięte)

Art. 31a.

1. W roku 2019 środki na refundację jednorazowego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 4 kwietnia 2019 r. o jednorazowym świadczeniu pieniężnym dla emerytów i rencistów w 2019 r. (Dz. U. poz. 743), wypłacone z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych stanowią koszty Funduszu.

2. W roku 2019 Fundusz przekazuje środki na refundację świadczenia, o którym mowa w ust. 1, do Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

3. W roku 2019 minister właściwy do spraw finansów publicznych dokonuje wpłaty środków z budżetu państwa do Funduszu Rezerwy Demograficznej, zablokowanych w części 73 – Zakład Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 177 ust. 1 pkt 3 i ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Przepisu art. 177 ust. 6 i 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych nie stosuje się.

4. W roku 2019 Funduszowi zostanie udzielona nieoprocentowana pożyczka w kwocie do 9 000 000 tys. zł ze środków Funduszu Rezerwy Demograficznej zgodnie z art. 59 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Zgoda ministra właściwego do spraw finansów publicznych, o której mowa w art. 3 ust. 1a, nie jest wymagana.

Art. 32.

Tworzy się Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych.

Art. 33.

1. Przepisy ustaw zmienianych w art. 21 i art. 22, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, mają zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

2. Obowiązki składania deklaracji o wysokości daniny solidarnościowej i wpłaty daniny solidarnościowej, o których mowa w art. 30h ust. 4 ustawy zmienianej w art. 21, podlegają wykonaniu po raz pierwszy w terminie do dnia 30 kwietnia 2020 r.

3. Przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej podlegającej zapłacie w terminie, o którym mowa w ust. 2, uwzględnia się dochody uzyskane od dnia 1 stycznia 2019 r. i kwoty pomniejszające te dochody zgodnie z art. 30h ust. 2 ustawy zmienianej w art. 21, wykazywane w:

1) rocznym obliczeniu podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 21,

2) zeznaniach wymienionych w art. 45 ust. 1, ust. 1a pkt 1 i 2 oraz ust. 1aa ustawy zmienianej w art. 21

– których termin złożenia upływa w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 30 kwietnia 2020 r.

Art. 34.

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego opracuje roczny plan działania na rzecz wsparcia osób niepełnosprawnych na rok 2019 i umieści go na swojej stronie podmiotowej w Biuletynie Informacji Publicznej do dnia 31 stycznia 2019 r.

Art. 35.

Do postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie przepisów zmienianych w art. 23 pkt 1 stosuje się przepisy w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 36.

1. W latach 2019–2028 maksymalny limit wydatków będących skutkiem finansowym ustawy wynosi łącznie 32 244 tys. zł, z tego:

1) w części 44 – Zabezpieczenie społeczne w:

a) 2019 r. – 750 tys. zł,

b) 2020 r. – 1750 tys. zł,

c) 2021 r. – 1750 tys. zł,

d) 2022 r. – 1750 tys. zł,

e) 2023 r. – 1750 tys. zł,

f) 2024 r. – 1750 tys. zł,

g) 2025 r. – 1750 tys. zł,

h) 2026 r. – 1750 tys. zł,

i) 2027 r. – 1750 tys. zł,

j) 2028 r. – 1750 tys. zł;

2) w części 85 – Województwa w:

a) 2019 r. – 1488 tys. zł,

b) 2020 r. – 1584 tys. zł,

c) 2021 r. – 1584 tys. zł,

d) 2022 r. – 1584 tys. zł,

e) 2023 r. – 1584 tys. zł,

f) 2024 r. – 1584 tys. zł,

g) 2025 r. – 1584 tys. zł,

h) 2026 r. – 1584 tys. zł,

i) 2027 r. – 1584 tys. zł,

j) 2028 r. – 1584 tys. zł.

2. W przypadku przekroczenia lub zagrożenia przekroczeniem przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków zostanie zastosowany mechanizm korygujący, polegający na zmniejszeniu kosztów rzeczowych, związanych z obsługą realizacji zadań wynikających z ustawy.

3. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitów wydatków jest minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego.

4. Organem właściwym do wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 2, w zakresie części budżetowej 44 – Zabezpieczenie społeczne jest minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, a wojewodowie w zakresie części budżetowej 85 – Województwa.

Art. 37.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2019 r.

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.