Art. 6b.

1. Środki Funduszu przeznacza się również na finansowanie:

1) świadczenia uzupełniającego, kosztów obsługi wypłaty świadczenia uzupełniającego, kosztów obsługi wniosku o świadczenie uzupełniające oraz kosztów świadczeń zdrowotnych związanych z wydawaniem orzeczeń dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji;

2) dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów oraz kosztów obsługi wypłaty tego świadczenia, o których mowa w odrębnych przepisach;

2a) kolejnego dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów oraz kosztów obsługi wypłaty tego świadczenia, o których mowa w odrębnych przepisach;

3) renty socjalnej, dodatku dopełniającego, zasiłku pogrzebowego oraz kosztów ich obsługi, o których mowa w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej.

2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego przekazuje na wyodrębnione rachunki bankowe Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz Narodowego Funduszu Zdrowia środki Funduszu na finansowanie wydatków, o których mowa w ust. 1, w terminie umożliwiającym wypłatę tych świadczeń.

3. Środki przekazywane do Narodowego Funduszu Zdrowia zgodnie z ust. 2 wynoszą 0,5% kwoty przeznaczonej na wypłatę świadczenia uzupełniającego.

4. Środki, o których mowa w ust. 1, przekazuje się na podstawie umów zawartych między ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego a odpowiednio Prezesem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Prezesem Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, Prezesem Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz Prezesem Narodowego Funduszu Zdrowia.

5. Środki zaplanowane na finansowanie świadczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, mogą być również przeznaczone na wypłaty należnych zasądzonych lub zaległych tych świadczeń.